Between us /ft. B-Brave

hoofdstuk 57

.
.
Samuel Leijten
.
.
boos staar ik voor me uit net toen jill ophing. Ze had me belooft het na de operatie te doen omdat het nu ten eerste te gevaarijk was voor haar gezondheid en ten tweede haar geen goed zou doen. En nu zit ze er verdome toch zonder mij iets te zeggen en dan hoor ik het van gaya. Nog geen minujt later komt er een bericht binnen ik lees hem snel en er komen tranen in mijn ogen. Ik gooi mijn mobiel tegen de muur waardoor hij in 20 stukjes op de vloer beland. tranen stromen over mijn wangen "samuel?" gaya komt binnen ik kijk haar met betraande ogen aan en ze loopt naar me toe en komt naast me zitten gescok kijkt ze mij aan ze heft me nog nooit zo boos of verdrietig gezien laat staan tegelijk. Ze probeert me kalm te krijgen maar het werkt nket de vraag wat ze telkens herhaalt "samuel wat is er gebeurt?" Kan ik niet beantwoorden ze staat op en kijkt naar mijn telefoon en pakt de stukjes bij elkaar. Ze legt de stukjes op tafel en komt naast me zitten ik ben amper stil te krijgen en mijn hele gezicht loopt rood aan van verdriet. Waarom? Mijn moeder komt hysterieschh naar beneden gerend na gaya haar geroepen heeft. "Samuel wat is er" ik kan geen enkel word uitbrengen em mijn moeder besluit dan maar mij naar bed heente doen het bed waar ik vanochtend nog wakker werd met jill naast me. In mijn eigen tranen vertrek ik in slaap.

als ik wakker word merk ik dat mijn kamer leeg gehaald is van jill haar spullen het is 8 uur s'avonds en ik heb een redelijk paar uur geslapen ik merk wel gelijk als ik rechtop ga zitten datmik utgeput ben. Ik loop naar beneden en zie het koffertje van jill in de hoek bij de deur staan ik loop de woonkamer binnen en ik zie cassius en zoë zitten ze praten mt mijn moeder. Als ze door hebben dat ik er sta komt cassius gelijk op me af gelopen om me heel even te omhelzen ik geef zoë een kus op haar wang "jezus het is nog geen 12 uur geleden en je ziet er nu al belabert uit" ik knik en kijk recht voor me uit. "Samuel ik weet niet wat je hebt gezecht maar jill is echt boos" zoë haar stem maakt me kalm ze heeft een soort lieverlijkheid in haar stem wat me soms best goed doet. "Ik ook niet" ze knikt en staat dan op ze tikt cass aan "ik moet met een kwartiertje thuis zijn" cass knikt en komt nog even naar me toe en wenst me sterkte, zoë belooft me op de hoogte te houden. Na dit gesprek kruip ik weer in bed dit word nog een lange week.

S'ochtens word ik om half 12 wakker door het besef dat jill vandaag en onderzoe heeft. Ik kijk op de wekker zouden ze al klaar zijn? Het is al wel een uur later zo blijf ik nog een uur aar de klok kijken en nu dan is ze al klaar? Nee dan had zoë al een appje gestuurd. Maar stel ze is het vergeten omdat het niet zo goed ging? Nee vast niet op datzelfde moment krijg ik een bericht binnen zoë tauran: ze is klaar prima verlopen we wachten tot de verdoving is uitgewerkt volgende week uitslag goed nieuws dan hoeft ze verder niet te kome slecht nieuws zal de behandeling gelijk starten ze wil je niet zien sorry x zoë.
Ik lees het berichtje overnieuw ik ben blij dat ik gaya haar oude samsung nog kon gebruiken. Ik gooi mijn kleine waterflesje iets te hard tegen de spiegel aan waardoor hij kleine slinters vertoont. Tranen glijden van mijn wang ik wil nu zo graag bij haar zijn haar vasthouden en knuffelen vertellen dat het goed komt.