Between us /ft. B-Brave

hoofdstuk 47

.
.
Jill Blaak
.
.

Ik word gewekt door het gerinkel van de bel beneden. Met een gigantische hoofdpijn stap ik uit bed en trek sokken aan. Ik loop de trap af richting de voordeur. Het gerinkel blijft teteren in mijn oren. "JA IK KOM AL VERDOME" ik draai de sleutel in het slot waardoor die open gaat. "Goedemorgen prinses" komt mijn vader binnen gestormt ik zwaai zwak en maak aantocht om naar mijn bed te lopen. Ho wacht wat?! Mijn vader thuis?! Wat is er gebeurt?! Ik open mijn ogen nu wijd e ik kijk nog n keer "papa?" Hij draait zich om en kijkt naar me mt zijn groene ogen. "Ja?" Verbaast blijf ik naa hem kijken. "Waarom ben je thuis?" Hij knikt en gaat in de lounge zitten "omdat je morgen jarig bent" tuurlijk previes wat ik dacht voor 2 daen de beste vader uithangrn en dan weer vertrekken. Ik loop naar boven om wee naar bed te gaan "jill kom naar beneden ik wil even met je praten. Ik zucht diep en loop naar mijn kleding kast om kleding te paken. Ook pak ik mijn mobiel om een bericht naar zoë te sturen
Jill: kun je me op komen hallen met de smoes dat we gaan shoppen ofzo mn vader is thuis en wil praten kom snel x
Ik trek mijn zwarte broek aan en een witte blouse met daaronder een paar adidas schoenen mijn haar laat ik los hangen en doe een beetje maskara op. Ik loop naar beneden waar ik mijn vader voor de bank zie staan. "Kom even" ik knik maar ben bang voor wat er gaat komen. Normaal als hij wil praten loopt het uit op geschreeuw van zijn kant maar ook van mijn kant. Ik ga op de bank zitten, En kijk hem aan. Hij knikt en gaat ook zitten. "Jill ik wil dt je het huis uit gaat" niet begrijpend kijk ik hem aan verbaast en geschokt kijk ik voor me uit. "Pardon?" Hij knikt "het huis uit op jezelf gaat" ik sla op de bank en sta op "ik woon volgens mij al 4 jaar op mezelf" ik zie aan zijn ogen dat hij boos word. Ik loop langs de bank naar de kapstok "mischien moeten jullie beide het daar is over hebben" ik doe mijn stoffen jas aan en loop naar de deur "en denk ook eens na voordat je wil praten" ik sla de deur met een klap achter me dicht en loop richting zoë die net haar huis uitgerent komt maar stil blijft staan als ze me ziet. Ze komt op me af en knuffelt me. ik vraag me soms wel af hoelng ik dit nog volhou. Telkens het zelfde gezeik telkens er tegen in. Waneer is het punt berijkt dat ik ze zo zat ben "wat zei hij" ik glimlach zwak en kijk naar de tegels van de stoep "ik moest op mezelf gaan wonen" ze schud haar hoofd "ik zal hem grijpen" zegt zoë sluw en mkt aan loop naar mijn huis "zo stop niet doen" maar ik ben al te laat ze stapt het huis binnen en staat oog in oog met mijn vader. "Zoë wat is er" in haar ogen zie ik woede staan "ik moet jou dewaarheid vertellen" hij haalt zijn wenkbrouw op en gaat zitten "begin"
"Ik wet heel zeker dat jij geen enkel idee hebt hoe je eigen dochter is, ze is de meest liefste en zorgzaamste die ik ken en als jij het goed vind haar zo uit te kaferen krijg je met mij te maken!"