hoofdstuk 73

187 6 2
                                    

.
.
Samuel Leijten
.
.

2 dagen voorbij en ik heb nog jiks van jill gehoort of gezien, ik weet dat dioni bij haar is geweest maar hij vertelt me verder ook niks speciaals of bruikbaars. Ik kijk voor de 200ste keer mijn app vandaag hij ontploft bijna maar van jill hellemaal niks. Ik word gek van de onzekerheid en van het niet weten. Waarom praat ze niet met me het is net of ze verdwenen is. Ik besluit zoë te appen om te kijken of zei iets meer weet of dat ze nt zoveel weet als ik weet. Ik stuur er een appje uit "hee zoë heb jij toevallig iets gehoort van jill? Ze appt me niet terug." Een paar seconden later zie ik blauwe vinkjes bij het bericht staan. Ik twijvel eigenlijk geen moment en bel zoë op na 2 keer sacht overgaan neemt ze op "sam nu niet" "zoë geef me alsjeblieft antwoord "ga het er met je vriendin over hebben oh wacht heeft ze geen tijd voor nu sam laat ons nu gewoon even met rust" daarmee hangt ze op wtf?!?! Waar slaat dit nou weer op wat heb ik fout gedaan? Ik gooi mijn mobiel op de bank en besluit even een rondje te gaan lopen om mijn hoofd leeg te maken ik word gek van het constand na denken over alles me overal druk om maken terwijl niemand het over mij doet. Ik sluit de deur achter me en loop naar het dichtbijzijnste bos in de buurt om daar dan maar even rond te lopen. Ik ga op een bankje zitten en kijk voor me uit niet dat het daar zo speciaal is maar ik probeer me daarop te focusen om toch aan wat anders te denken ik beslut nog een stukje verder te lopen ik kijk naar de lucht die blauw is het is erg mooi weer voor een dag in januari de zon schijnt door de kale takken heen. Tot ik tegen iemand op bots "oh jezus het spijt me" zegt een meisjes stem tegen me ze vouwt zich naar de grond toe om de map die ze niet vallen op te rapen "sorry dat was mijn schuld" zeg ik. Ze gaat rechtop staan en ik kijk naar haar "celine?" Ze knikt naar me en glimlacht "ja ik zou graag willen zien wie jij bent maar mijn bril licht ergens op de grond" ik glimlach en zoek op de grond naar haar bril. Ik raap hemop en geef haar hem terug. Ze doet hem op en kijkt me aan ze vormt een 'O' met haar mond en glimlacht dan "samuel leijten" ze omhelst me en ik doe hetzelfde bij haar "wauw dat is lang geleden" ze knikt en laat me los "ja 5 jaar geloof ik" zegt ze. Eerlijk gezecht ben ik echt verbaast door haar uiterlijk haar donker bruine haren hangen over haar shirtje. Ik weet nog toen onze 'oude' klas uit elkaar gingzij was echt de nobody de gene die niemand opmerkte het meisje wat met haar harry potter brilletje en haar beugel in het hoekje stond. En nu dit? Ik hoorde dat ze verhuist was naar overijsel dat heeft haar blijkbaar goed gedaan "samuel ik moet weer veder" ik knik "is goed en zeg maar sam mischien kunnen we een keer afspreken ofzo?" Ze knikt uit haar tas pakt ze een briefje en schrijft daar iets op "hier.. morgen ben ik vrij bel me maar" ik knik en zeg haar gedag en kijk haar na als ze bij me weg loopt. Dit moet kaj weten hij was degene die buiten school wel eens met elka prate.

In de media het oude klasgenootje van samuel celine..
Wat vinden jullie van haar?

Between us /ft. B-BraveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu