Between us /ft. B-Brave

hoofdstuk 63

.
.
Samuel leijten
.
.

ik adem diep in "mam ik ga" ze knikt en loopt naar me toe voor een knuffel "succes en ik ga hopen voor je lieverd" ik glimlach naar haar en stap dan de deur uit en loop zo door naar het busje wat voor mijn huis staat waar de jongens al in zitten. Ze joelen als ze me zien ik glimlach zwak naar ze. Ik ben erg zenuwachtig om wat jill gaat doen komt ze wel of niet? En wat zal ze zeggen? Zo zit ik een kwatier in de auto uit het raam te staren en gewoon na te denken over hoe en wat. "Ey sam!" Schreeuwt kaj opeen "wat!?" Zeg ik lichtelijk geirieteerd "we zijn er al" ik knik en stap uit honderden meisjjes staan al voor het hek te wachten waar ik kort naar glimlach en zwaai ik deel een paar handtekeningen uit en loop dan met de jongens backstage. Ik ga kijk even het publiek in kijken maar geen jill. Ik hoor een deur dicht klappen en loop dan terug naar de jongens en zie zoë tussen hun staan en kijk haar hoopvol en vragend aan. Ze schud langzaam haar hoofd en alles in mijn lichaam lijkt de wanhoop nabij te zijn "we moetenop gays" ik knik en loop achter jai het podium op. "Het spijt me gast je had ht zo mooi geregelt" ik knik en begin met het zingen van love ik zie bijna niks en zo kan ik dus ook niet zien wie er achterin staat ik zing het liedje uit en begin daarna met doolhof de avond loopt super lekker het publiek is super entosiast maar ik kan minn hoofd er niet bij houden. De dj mag nu even los gaan en daarna gaan wij weer terug we waren een klein beetje op nou vooral ik. Mijn hoofd speelt tien miljoen verhalen af bij elk liedje dat ik zig zie ik een herinerin met jill een leuke of een slechte maar waar het in mijn hoofd opneer komt is dat na elke bui komt de zon terug zo was het bij ons ook na elke ruzie werden we beter we werden sterker we werden meer close ik kn mper geloven dat dit nu afgelopen is! Er is geen kans meer! Ik voel me een klein hoopje elende en toch sta ik hier voor een paar honderd mensen terwijl ik eigenlijk maar voor 1 iemand wil zingen.. maar die iemand is er niet ik heb haar in de steek gelaten ik heb haar zich zo klein laten voelen.
"Jullie mogen zo weer" zegt de backstage producent we kniklen en staan weer op "last 2 boys lets go" roept dioni voor we het podium op zijn we zingen bad en het hele publiek zingt mee de sfeer zit er goed in wat super fijn is daarna komt nu laat ik je los als we in het refrein zitten trek ik het niet meer ik ren van het podium en sluit mezelf in een klein kamertje in het gebouw op ik kan dit niet!

Sorry voor het kleine stuk ik wou het graag in jill haar inzicht schrijvenxx