Between us /ft. B-Brave

hoofdstuk 34

.
.
Jill Blaak
.
.

Voorzichig draai ik me om en voel dat iets me vast heeft. Hoelang heb ik geslapen? De hoofdpijn zit er nogsteeds maar ben wel iets meer uitgeslapen. Ik voel dat er een hoofd op mijn hoofd leunt, daarbij heeft die me ook stevig vast. Ik open mijn ogen en kijk tegen het lichaam van samuel. Hoe ik weet dat het samuel is? Ik ken het lichaam nu wel een beetje. Genietent wrummel me ik weer in zijn armen waardoor er beweging komt in zijn lichaam en daardoor ook in de mijne beweegt. "Hey" zegt hij zaht en met een soort van ruwe stem ik glimlach naar hem "hoe is dit gebeurt" vragent kijk ik naar samuel. "Je lag te slapen en heb ik je op mn schoot gelecht e bem zelf in slaap gevallen" ik glimlach en kijk naar beneden "ik ben gekomen om over iets te hebben" ik weet al precies waar dit over gaat "het tijdschrift" hij knikt en kijkt naar beneden ik vind het zo schattig als hij dat doet net of die zich schaamt ofzo.. ik glimlach en til ijn hoofd op doormiddel mijn wijsvinger onder zijn kin te zetten en geef hem een kus "maak je niet dru je ziet amper wat" "jill ze gaan me nu 24/7 volgen om achter jou te komen" "dan moet jij de eerste zijn die het verteongelovig en verbaast kijkt hij me aan "wil je dat"
Ik haal mijn schouders op en eigelijk ben ik verbaast over wat ik net zelf zei wil ik dit wel? En wat gebeurt er na de tijd?
"Als we het neit zeggen moeten we waarschijnlijk wel afstand houden" verward richt ik mijn blik terug op samuel die me vragend aankijkt "wat wil je? Het is jou beslising en ik hou van je maakt niet uit wat je kiest" op een of andere manier laat dit mijn hart een beetje smelten. Ik kan niet zonder samuel maar straks staan hier zoveel mensen voor de deur met 2000 vragen en nog meer camera's maar geef ik samuel daar voor op? Met traneninmijn ogen staar ik naar de grond "jill" ik kijk hem aan en er glijd een traantje van mijn wang af en nog een volgt maar samuels duim vangt hem op "ik laat je nooit alleen" ik knik "maar stel in die tijd vind je iemand beter die wel wil" tranen glijden van mijn wang "ik vind nooit iemand beter dan jou"
"Ik moet er even overna denken" samuel knikt en geeft me een kus op mijn hoofd "ik hou echt van je met heel mijn hart" ik glimlach foor de tranen heen "ik wil je zo niet achter laten" ik pak zijn hand en neem hem mee naar de voordeur ik open de deur en duw sam naar buiten ik zet een stapje naar voren en geef hem een kus die iets langer duurde dan verwacht "ik hou ook van jou meer dan je denkt" hij stapt naar achter met een glimlach en ik sla de deur dicht en beland dan tegen de deur in tranen waarom maak ik het mezelf zo moeilijk. Als de deurbel gaat sta ik snel op en veeg de tranen weg ik open de deur waar zoë voor staat "ach meisje toch" ze slt hr armen omme heen wardoor de tranen weer komen "het is moeilijk zo"
"klopt meis maarje komt er wel uit" ik haal me uit haar greep en kijk haar diep in har bruine ogen "maar je bent sterk jill" ik knik "hoe was het bij jou?" "Moeilijk maar ik had het voor hem over je krigt lieve reactie's maar ook slechte die je eigenlijk moet negeren in het begin willen ze veel weten maar daarna word het minder en ook leuker voor jou" ik knik nogmaals maar mijn hersens werken op volle touren. Ik weet wat ik wil ik wil sam hoe dan ook dit is hij waard. En ik hou van hem. Snel bell ik sam op na 1 × overgaan neemt hij op "hey?" "hey kun je komen" "ja kom eraan" waarna hij ophangt. Binnen 10 minuten staat hij op de stoep. "Hey" begroet ik hem "gaat het goed" ik knik waardoor hij bijde handen rond mijn gezicht legt en me kust "hey samuel ik ben er ook nog!" waardoor sams lippen van de mijne af gaan en hij zoë aan kijkt "sorry" zegt hij tegen haar. Waardoor ze begint te lachen "sam" ik kijk zo seriuus mogelijk naar hem
"Ik wil dat je het zegt" "weet je het zekker" ik knik "ik hou van je en ik kan niet afstand maken als ik geen afstand wil" hij glimlacht en kust me "dus je kan niet zonder me he" ik schud mijn hoofd "mooi want ik ook niet zonder jou"