hoofdstuk 40

162 5 0
                                    

.
.
Jill Blaak
.
.

Schreeuwent en in zweet word ik wakker ik ren naar de lamp en klik die aan. "Jill jill kalm het is goed" de armen slaan om me heen en met tranen in mijn ogen kijk ik naar zoë. De nacht hiervoor werd ik namelijk ook zo wakker en ben ik in paniek naar zoë gegaan waar ik uuren heb zitten huilen zonder ook maar iets te zeggen "wat gebeurde er" ik haal mijn schouders op en kijk naar een foto van mijn ouders en mij "ze waren weg iedereen was weg" zo was mijn nachtmerie een ophoping van de dingen die zijn gebeurt een ophoping van woede verdriet en verwaarlozing "ik ga niet weg nooit ik beloof het" ik knik en ga op bed zitten "het was mooi die vroegere tijden dat iedereen gelukkig was dat pap en mam thuis waren. Toen werd alles zwart alles verdween en toen was papa alcoholist mama was workaholic n jij was bij de meide sam wou me niet meer en ik was alleen allemaal mijn schuld" het is 4 uur snachts de tijd dat ik eigenlijk nog lag te slapen maar mij gedachten werken anders "jill ik zweer het op alles jij raakt mij nog sam kwijt" ik knik en leg mijm hoofd op haar schouder. "Zullen we beneden slapen?" Zoë knikt en pakt de deken en ik de kussens. Beneden eenmaal op de slaapbank zijn we binnen 5 minuten allebij weer aan het slapen

"Koffie" roept een stem die binnen komt en me eigenlijk gelijk wakker maakt ik hou mijn ogen gesloten om ze te laten wennen aan het licht. Ik hoor zoë naast me gapen en bewegingen voel ik door de bank. zoë staat op en geeft cassius een kus. Ik pak een kussen en gooi die tegen zoë haar rug "wat?" Draait ze zich om een kikkt quasi boos "ga dat ff in de gang doen ik slaap" cassius lacht en zoë kijkt hem ook boos aan "eeuh sam komt eraan die was aan het bellen?" Ik knik en leg mijn hoofd weer neer op het kussen en opeens slaat de deur dicht en hoor voetstappen dichterbij komen ja als je als klein meisje hier constant was ken je op een gegeven momen alle piepjes kraakjes en opstapjes "goodmorning babe" ik ga met mijn hand omhoog als teken dat ik hem hoor en hay zeg "goed geslapen?" Mijn duim wijst naar beneden als antwoord nee sam pakt mijn voeten benen op en legt ze dan op zijn schoot als hij gaat zitte "wat is er dan" ik schud nee "ze was weer in paniek" sam knikt begrijpent alles komt goed gebaart hij "zo dames wat gaan we doen vandaag "slapen" schreeuw ik en tegelijketijd zegt zoë "eten" ik kijk op mvan mijn kussen "zoë is zo slim" zeg ik samuel knikt "prima" zegt cass dan gaan we wat eten in de stad ik spring op pak sam bij zijn hand en ren naar boven. Ik open mijn kledingkast en pak er een zwarte spijkerbroek met een wit hempje daar trek ik een zwart leren jasje overheen ik ren een beetje door mijn kamer en sams ogen volgen me "jill kom is hier" ik kijk naar sam terwijl ik mijn haar borstel langzaam loop ik naar hem toe waarom nu praten ik ben bezig ik ganaast hem zitten en kijk hem aan . "wat is er gebeurt" niet begrijpend kijk ik hem aan natuurlijk begrijp ik wel waar hij het over heeft het probleem is dat ik er niet echt over wil praten nu ik heb gewoon honger en ik ben moe. "vanacht" ik haal mijn schouders op "als je er niet over wil praten prima zeg dat dan gewoon" "prima ik wil er niet over praten samuel nou goed" hij knikt staat op en loopt de trap af naar beneden is het raar ofzo dat ik het er niet over wil hebben? het doet me gewoon pijn en ik weet dat ik hem pijn doe als ik het vertel en ik wil niet dat hij zich op de een of andere manier rot gaat voelen hij heeft wel wat anders aan zijn hooft ik trouwens ook er zijn wel andere dingen gaande. na dat ene moment van die ruzie is het eigenlijk meteen weer goed al was ik best boos op hem. maar hij moet zich nu gaan concentreren op de band en ik moet me nu gaan concentreren op mijn examens. sam heeft aangeboden me te helpen maar dat hoefde niet want dan komt er niks van leren. mischien is het ook wel goed om het sam te zeggen ik weet dat hij niet zomaar weg gaat en om eerlijk te zijn heb ik nu wel spijt van wat ik zei, ik weet dat ik echt een bitch kan zijn als ik niet genoeg slaap heb gehad. ik doe mijn haar vast in een staart doe een beetje mascara op en loop dan naar beneden ik zie zoë en cassius staan en kijk hun vragend aan en zoë wijst naar de voordeur ik knik en loop er gelijk heen ik open de deur en zie samuel op het stoepje zitten met zijn handen voor zijn ogen en zijn vingers in zijn haar. ik ga naast hem zitten en kijk recht voor me uit. sam kijkt op en kijkt me aan. ik kijk opzij en ik kus hem "sorry" hij knikt "ik wil je alleen helpen ik kan er niet tegen je zo van streek te zien" ik glimlach "sam?" hij kijkt vragent naar me "zou je alsjeblieft vanacht willen blijven slapen ik voel me veilig bij jou" hij knikt en legt zijn arm om me heen. "zullen we nu gaan ontbijten alsjeblieft?" vraag ik bijna smekent waardoor hij moet lachen hij knikt en schreeuwt naar cassius "cass kom" binnen 3 sec. vliegt de deur open "lets go people

Between us /ft. B-BraveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu