Chapter 10

28.9K 555 103
                                    

Chapter 10: Always


He hugged me so tight and I hugged him back. Sininghot ko ang kanyang panglalaking pabango at bahagyang naitagilid ko ang aking ulo sa kabila dahil sumiksik siya lalo sa akin. He is big so I can't cover him but instead it looked it like he swallowed me by his huge frame.

"Gusto kong halikan ka ngunit nandiyan ang Mommy at kapatid mo," namamaos niyang bulong.

Sumilay ang ngiti sa aking labi nang sinabi niya iyon.

"Congrats, frenny. Welcome to the stage of romantic relationship."

"Finally. My daughter is no longer single!"

"Though I admire you, Kuya Fidai, but if you make my Ate cry, I will break your relationship myself. But congratulations anyway," bawi niya sa panghuli.

Natawa ako sa banta ng kapatid. Fidai grinned and whispered something to Kaden which abruptly widened his eyed. May patango pang nalalaman ang dalawa at parehong ngumisi.

"Tell the captain to move ahead now, Jason."

Doon ko lang napansin na nananatili pala kami sa dinadaungan kanina.

It suddenly felt normal to hold hands with Fidai. To lean unto him and let him spoil me kisses. Ngunit sa tuwing lumalalim ang aking pag-iisip, hindi ko lubos mapaniwalaan.

Light blue at sobrang linaw ng tubig dagat. Huminto sa tila kadugtong na isla na puro bato at gubat lamang. The engine went out and we instill on the ocean surface as we get ready to dive.

Si Mommy ay sasali rin. May professional na divers naman na sasama sa amin kaya safe lang. Si Kaden naman, tila aso sa kakasunod kung saan pupunta sa Fidai.

Jason on the other hand is now in the waters, laughing with his instructor. May isang diver pa na nauna sa ibaba para kumuha ng mga litrato. I dipped my feet on the cold water and watch the four of them.

Kanina pa nila ako inaya na sumali sa diving ngunit pinili kong manatili sa yacht at lalangoyang kung gusto ko na. Kaden waved at me and I waved back.

"Ingat kayo," sabi ko.

I don't know if they can hear me. Kumaway rin si Fidai sa akin kaya ngumiti ako lalo.

"Ma'am, maganda naman ang mga corals sa ibaba. Marami kang litrato pang souvenir sana," sabi noong diver na nananatili lang sa yacht.

There are six divers here with us and a captain of this yacht and a few crew. May kalakihan kasi ang yacht na ito kaya maraming makakasakay at maraming manpower din ang kailangan.

I smiled at him politely. "Ayos lang po ako dito."

"Ah, sige po. Kung maisipan n'yo na sumali sa kanila, tawagin n'yo lang po ako."

"Okay, thank you..."

Ngumiti si Kuya at bumalik sa loob ng yacht. I spend more than 20 minutes just taking pictures of myself on the yacht using anything I can think of or find as a tool to make my phone stand.

Hindi pa siya nakaahon nang halos trenta minutos na. Mukhang maganda talaga ang naroon. Luminga ako sa paligid, ako lang naman mag isa dito sa ibaba ng yacht kaya hinubad ko na ang aking shorts upang maligo na rin.

I know how to swim but I just don't like diving. I can feel the struggle to breath and it's like a worst nightmare. I swam back and forth to the yacht but also went farther.

Hapon na ngunit ang araw ay tirik pa rin. Nilagyan ko naman ulit ng sunscreen ang mukha at katawan kaya hindi ako masyadong masusunog nito. Though I don't burn but only go pinkish.

Hide And Seek (A Series #4)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon