5

178 11 6
                                    

Justine's P O V

"hoe bedoel je anders?" vraagt Marcel me verward."ik weet het niet ik had gewoon niet verwacht dat je tattoo's zou hebben." geef ik toe.Marcel begint te lachen waarna hij een pijnlijk gezicht trekt."moeten we terug naar school?" vraagt hij dan." nee joh ik regen wel een briefje van nonk- van de directeur." verbeter ik mezelf nog." wat ging je zeggen?" vraagt Marcel nieuwschierig.Oke laat ik het maar vertellen.Marcel kan vast wel een geheim bewaren."de directeur is mijn nonkel." zeg ik zacht." oh." is het enige wat Marcel zegt."wat zullen we nog doen?" vraag ik dan."euhm we kunnen gamen als je dat wil, of een film kijken ofzo." " of we doen het gewoon allemaal." zeg ik vrolijk.Marcel grinnikt en ik sta op waarna ik de twee playstationbakjes neem en call of duty instop.Ik ga naast Marcel op bed zitten en overhandig hem één van de twee bakjes." als ik je versla ga alsjeblieft niet huilen." zeg ik lachend." dat zullen we dan wel zien." lacht Marcel hard.Ik kijk Marcel aan en kijk naar de kuiltjes in zijn wangen, die veel te schattig zijn.Ik vraag me echt af hoe Marcel er uitziet zonder bril.Oke ik heb hem wel al eens gezien zonder bril maar toen bestelde ik er niet echt aandacht aan.

Na enkele spelletjes gespeeld te hebben,en telkens verloren te hebben van Marcel leg ik het bakje naast me neer.Ik bekijk Marcel nog eens en dan dringt het tot me door dat Marcel eigenlijk wel knap is,alleen verschuilt hij zich achter die veel te grote bril.Hoe dan ook ik ben blij dat ik Marcel heb leren kennen want hij is echt aardig."Justine je staart." verstoort Marcel mijn gedachten.Oh nee dit meen je niet!" sorry ik vind het nog steeds gek dat je tattoo's hebt." lieg ik.Ik ga echt niet zeggen dat ik Marcel best knap vind."ik snap niet waarom?" " wel ja gewoon je kledingstijl is totaal anders dan-" "dan dat ik ben zonder kleren?" onderbreekt Marcel me waarna hij begint te lachen.Ja." nee dat bedoel ik niet." lieg ik weer.Ik kan toch niet zeggen dat zijn kleren nerdachtig zijn en zijn lichaam het tegenovergestelde is?Nee dat kan ik niet zeggen.Maar het is wel zo." oke euhm laten we wat gaan eten."veranderd Marcel het onderwerp waarop ik knik.Marcel staat op en wandeld in zijn blood bovenlijf naar beneden.Ik volg Marcel snel naar de keuken.

Harry's P O V

Als Justine en ik in de keuken staan haal ik een hand door mijn haar.Of ja dat probeer ik want mijn vingers blijven vast zitten in het begin van mijn haar door de gel." rommel." mompel ik,blijkbaar iets te luid."waarom smeer je het in je haar als je het zo'n rommel vind?Zo erg kunnen je krullen toch niet zijn?" lacht Justine dan."nou-" " oh sorry het is Roos." zegt Justine waarna ze opneemt."oke wacht even." zegt Justine waarna ze haar telefoon op luidspreker zet."Marcel?" hoor ik Roos vragen."ja?" "oh kijk ik wil me excuseren in mijn broer zijn plaats, toen ik wegliep ben ik hem gaan zoeken en heb ik hem eens ferm mijn gedacht gezegd.Oke niet dat dat wel hielp want hij lachte me uit maar hij zal niet meer lachen als hij thuiskomt." zegt Roos dan." hee jij kan er toch niets aan doen.Jij was niet degene die me sloeg." "nee maar diegene was mijn broer." mompeld Roos dan."Nou toch voel ik me er schuldig over.Soms schaam ik me echt voor zijn gedrag." geeft Roos toe.Ik grinnik maar gewoon want ik weet niet echt wat te zeggen."oh en trouwens ik wil je tatoo's ook wel eens zien." zegt Roos lachend.Wacht wat?Ik kijk Justine aan en zie haar zo rood kleuren als een tomaat."wie zegt dat ik tattoo's heb?" vraag ik zo serieus mogelijk.Ik blijf Justine aankijken.Justine kijkt weg." oh wel Justine.-" "Roos." onderbreekt Justine Roos snel." oh ja euhm ik ga jullie laten.Veel beterschap Marcel maar met verpleegster Justine komt dat vast wel in orde." zegt Roos lachend waarna ze inhaakt.

"duss.." mompel ik terwijl ik Justine aankijk."dusss.." imiteerd Justine me."Mijn tattoo's?" vraag ik lachend."euhm wel ja ik heb misschien gestuurd naar Roos dat je tattoo's hebt." fluisterd Justine." oh oke, zolang je het maar aan niemand anders verteld." "Sorry Marcel maar ik moest dit gewoon vertellen aan Roos ik bedoel ja Roos vind tattoo's echt cool en ze zal het echt niet verder vertellen en-" "en wat vind jij van tattoo's?" onderbreek is Justine lachend." ik euhm ik vind ze wel leuk." geef ze dan toe."goed.Wat zullen we eten?" verander ik het onderwerp.Justine haalt haar schouders op waarna ze zucht."ben je kwaad omdat ik het vertelde aan Roos?" vraagt ze aarzelend."nee tuurlijk niet.Als ik er achter zou komen dat jou lichaam zowat vol staat met tattoo's zou ik het ook aan mijn beste vriendin,ofja vriend vertellen.Tenminste als ik vrienden had." " je hebt mij en Roos." zegt Justine dan." ja maar als ik er achter kom dat jij zowat vol staat met tattoo's weet Roos dat natuurlijk al lang dus is het geen nieuws meer." zeg ik lachend.Justine begint te lachen." laten we gewoon maar een boterham eten." zegt Justine waarop ik knik.

Ik wil opstaan van de stoel om het brood en het beleg te nemen als Justine haar hand op de mijne legt." blijf zitten ik doe het wel." ik knik en Justine haalt haar hand van de mijne af waarna ze de frigo opentrekt en het beleg op tafel legt.Na even zoeken in de kasten heeft ze twee borden,brood en messen gevonden die ze vervolgens op tafel zet.Ik smeer mezelf een boterham met confituur terwijl Justine zowat de halve chocopot op haar boterham smeert.

Justine's P O V

"zo iemand lust hier graag choco." zegt Marcel plots lachend.Oh shit!"euhm ja sorry." mompel ik terwijl ik mijn boterham dichtplooi.Marcel begint hard te lachen." maak je niet druk ik ken nog iemand die zijn halve chocopot op één boterham smeert." "oh wie?" wow ik dacht echt dat ik zowat de enige ben die dat doet."N-Niels." " oh." Ik eet mijn boterham op en neem een glas water waarna ik mijn bord in de afwasmachine zet." kom laten we een film gaan kijken." zegt Marcel waarna hij opstaat en naar boven wandeld.Ik volg Marcel terug naar zijn kamer waarna ik op zijn bed ga zitten.Ik staar wat rond in zijn kamer, voor een jongen heeft hij echt een nette kamer." is divergent goed?" vraagt Marcel dan waarop ik knik.Ik trek mijn schoenen uit en stop mijn benen onder Marcel's donsdeken.Marcel komt naast me zitten en vanuit mijn ooghoek bekijk ik hem.Hij zit nog steeds zonder shirt aan." Marcel, ik heb een vraag." mompel ik zacht." vraag maar raak." "oke had je gister zo'n dikke trui aan omdat je niet wilde dat ik je tatoo's zag of had je het echt koud?" "ik wilde gewoon niet dat je ze zag." geeft Marcel dan toe.Ik knik en richt mijn aandacht weer op de film.Ik glimlach als ik Marcel de tekst van de film hoor meemompelen.Ik schrik op als een luid geluid de kamer vult.Marcel vist zijn gsm uit zijn broekzak waarna hij wat verder van me vandaan gaat zitten en opneemt."heee." mompeld hij zacht."nee ik vergeet het niet." " ja oke tot dan." hoor ik Marcel mompelen waarna hij aflegt." sorry." mompeld hij waarna hij weer naast me komt zitten.Ik glimlach en kijk weer naar de film.

Het is ondertussen zeven uur 'savond en ik heb mijn moeder gebeld om te zegge dat ik bij Roos eet, wat dus geen waar is.Mijn moeder vroeg waarom ik niet langs kwam omdat te zeggen aangezien Roos haar huis aan het begin van de straat is waarop ik zei dat ik te lui was.Eigenlijk belde ik omdat ze het altijd aan me ziet als ik lieg, en ze zou heus wel zien dat ik uit Marcel's huis kom.Ik wilde Marcel niet alleen laten want ja dan is hij helemaal alleen dus als er dan iets is kan niemand hem helpen, en ook omdat ik geen zin had in bloedworst met rode kool en aardappelen.Serieus mijn ouders vinden dat echt lekker terwijl ik er zowat over mijn nek van ga.Wie eet die troep nu?"wat wil je eten?" vraag ik aan Marcel terwijl ik in de frigo kijk." we bestellen wel een pizza." antwoord hij waarop ik knik.Zie,veel beter dan die vieze bloedworst en rode kool."goed ik zal bellen welke pizza wil je?" vraag ik en Marcel lijkt even te denken." een gewone pizza hawaii." Ik knik en bel de pizzahut waar ik twee pizza's hawaii bestel.Binnen een kwartiertje zouden ze hier zijn.

Marcel en ik zitten inmiddels weer boven op zijn bed naar de tv te kijken als de voordeur gaat.Marcel wil opstaan maar ik ben hem voor en hol naar beneden.Ik grijp vlug mijn portefullie uit mijn tas en open de voordeur." er waren hier twee pizza's besteld"? ik knik en reken af met de pizzaboy.Als ik betaald heb neem ik de pizza's aan en gooi de deur achter me dicht waarna ik weer naar Marcel's kamer ga.

Undercover.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu