Undercover.

43

Justine's P O V

Ik voel Harry's lichaam tegen het mijne aanschokken terwijl hij verder huilt."rustig maar." mompel ik tegen zijn nek.Harry spant zijn armen harder samen waardoor ik zowat geplet zit tussen zijn armen en zijn lichaam.Ik breng mijn ene hand naar Harry's rug waarna ik rustig met mijn hand op en neer ga in de hoop hem te troosten."wat als ik nooit meer zal kunnen wandelen?" hoor ik Harry plots snikken.Ik leun wat achteruit zodat ik Harry kan aankijken."Harry je zal heus wel weer kunnen lopen,het vraagt gewoon tijd,je kan al meer dan je een week geleden kon.Je moet gewoon geduld hebben." het is waar een week geleden kon hij amper op zijn benen staan en nu kan hij al enkele passen zetten, het gaat moeilijk maar het lukt hem wel.Hij gaat vooruit, gewoon niet zo snel als hij zelf had gewild.Harry trekt me weer tegen me aan, ik druk mijn gezicht tegen zijn nek en vecht zelf tegen de tranen, het is gewoon verschrikkelijk om Harry zo te zien.Ik zou zo met hem wisselen van plaats.Hij verdient het om gelukkig te zijn en zo is hij niet gelukkig, dat is wel duidelijk.

Na tien minuten voel ik Harry rillen.Ik leun wat naar achter en kijk Harry aan.Hij huilt niet meer,gelukkig maar.Ik ga van Harry's schoot af en neem een grote handdoek waarna ik die om Harry heen sla.Ik twijfel of ik de stoel uit de douche moet duwen of als Harry gaat opstaan en zelf wandelen.Voor ik het kan vragen zie ik hoe Harry zichzelf optrekt aan de rand van de douche waarna hij zijn arm om me heen slaat en ik hem ondersteun tot aan zijn rolstoel.Harry gaat zitten en vlug droog ik hem af waarna hij met moeite weer rechtstaat zodat ik hem in een droge boxershort kan helpen."heb je honger?" vraag ik als Harry weer neerzit.Hij schud gewoon zijn hoofd.Ik ga met de rolstoel naar het bed in de logeerkamer waarna Harry zichzelf in het bed nesteld.Als ik weer naar de badkamer wil gaan hoor ik Harry."Justine kan je hier nog even blijven?" Ik knik en wandel terug naar het bed en ga zitten naast Harry.

Na vijf minuten in stilte te zitten krijg ik toch echt wel koud." ik ga me vlug omkleden." mompel ik meer tegen mezelf dan tegen Harry.Als ik in de badkamer ben trek ik snel mijn natte ondergoed uit en droog mezelf verder af.Als ik mijn schoon ondergoed aanheb besef ik dat ik helemaal geen kleren mee heb.Alles ligt op mijn kamer en bij Harry thuis.Dit ondergoed lag hier nog in de kast van toen ik hier sliep omdat mijn kamer geverfd werd.Ik neem Harry's dikke trui en trek die over mijn hoofd.Als hij het erg vind haal ik wel vlug kleren in mijn kamer.De paarse trui komt halverwege mijn billen maar dat maakt me niet uit.Hij ruikt naar Harry.Ik kam vlug mijn natte haar met Harry's haarborstel waarna ik weer naar de slaapkamer wandel.Ik klim op het bed en ga naast Harry zitten." kom hier ik bijt niet." hoor ik Harry mompelen.Ik knik en ga naast Harry liggen.

Harry's P O V

Justine ligt naast me in bed,ze ligt te ver van me vandaan.Net alsof ik een besmettelijke ziekte heb.Een zucht verlaat mijn mond en ik trek Justine dichter tegen me aan.Ik voel hoe Justine haar spieren opspand en me verward aankijkt." knuffel me, alsjeblieft." zeg ik zacht.Justine knikt en nesteld zich dichter tegen me aan,haar hoofd rust op mijn blote borstkast.Ik kam met mijn hand door haar natte haar."leuke trui." zeg ik lachend." sorry." ik begin harder te lachen."je hoeft geen sorry te zeggen,hij staat je zowiso beter dan mij." nu begint Justine te lachen.Als Justine stopt met lachen tilt ze haar hoofd op en kijkt me aan." komop laten we eten,we liggen hier al een half uur en ik hoor al een half uur je buik grommen dus zeg niet dat je geen honger hebt." oke ik heb honger, ik had al de hele tijd honger maar ik wilde gewoon bij haar liggen.het is soms verwarrend, we zijn geen koppel maar soms voelt het wel zo aan.Misschien heeft ze gewoon medelijden met me."Harry?" ohja juist Justine wilde gaan eten.Ik knik en ga recht zitten met mijn benen over de rand van het bed.Justine neemt een short die ik gebruikte om te trainen waarna ze voor me gaat zitten en mijn benen door de short helpt waarna ze me helpt opstaan en de short bij me omhoog trekt.Niet veel later zit ik weer in mijn rolstoel.

"Wat wil je eten?" vraagt Justine terwijl we in de keuken staan,nouja Justine staat.Ik zit."kies maar."Justine's moeder komt de keuken ingewandeld, ze glimlacht naar ons." ik heb macaronni voor jullie je moet het gewoon nog in de microgolfoven opwarmen." "dankje" dankje mam" zeggen Justine en ik tegelijk.Justine's moeder glimlacht waarna ze weer weggaat.Justine opend de frigo en haalt een pot macaronni uit waarna ze die in de microgolfoven zet."wil je cola?" ik knik.Ik zie hoe ze de tafel zet voor ons twee waarna ze een stoel weghaalt en mijn rolstoel aan de tafel zet.

Nadat Justine en ik gegeten hebben zitten we nog wat in de living bij Justine haar moeder,haar vader is niet thuis.Die moest naar een etentje van het bedrijf waar hij voor werkt."gaan jullie morgen naar school?" vraagt Justine's moeder terwijl ze ons aankijk." ja." antwoord ik voor Justine kan antwoorden, ik weet dat ze liever heeft dat ik nog wacht met naar school gaan tot ik weer uit deze klote rolstoel kan omdat ze bang is voor de reacties."Dat is moedig van je Harry." ik glimlach naar Justine's moeder." wel als jullie morgen naar school gaan denk ik dat het verstandig is als jullie gaan slapen, het is al elf uur."Justine knikt waarna ze opstaat uit de zetel en achter mijn rolstoel komt staan."slaapzacht en met slapen bedoel ik ook echt slapen he." zegt Justine's moeder lachend maar ik weet dat ze serieus is."mam!" ik durf te wedden dat Justine's wangen zo rood zijn als tomaten nu.Ik begin hard te lachen, dit is gewoon te grappig."slaapzacht." zeggen ik en Justine tegen haar moeder waarna Justine ons naar de slaapkamer brengt.

Justine's P O V

De volgende morgen word ik wakker van mijn alarm.Met een zucht zet ik mijn alarm uit en probeer me uit Harry's grip te halen,wat dus niet lukt."Harry." mompel ik zacht."sssst" is het antwoord dat ik krijg waarna Harry me dichter tegen zich aantrekt."oke dan gaan we niet naar school." eerlijk gezegd kan ik daar best mee leven,wie gaat nu graag naar school?Juist ja niemand."oke oke ik ben wakker." ik begin te lachen van Harry's reactie waarna ik uit bed stap." ik ga vlug om kleren naar mijn kamer." Harry knikt waarna ik opsta en snel naar mijn kamer ren.Eenmaal ik in mijn kamer ben neem ik een lichtblauwe skinnyjeans,schoon ondergoed,sokken en een zwart bloesje.Ik neem mijn tas met schoolboeken en ga vlug naar de badkamer waar ik mijn make-up tas,mijn tandenborstel en tandpasta neem waarna ik weer naar beneden ga.

Als ik de logeerkamer binnenkom zit Harry recht op het bed terwijl hij zijn shirt uittrekt waardoor ik zijn gespierde bovenlijf zie.Ik voel mijn wangen rood worden en ren zowat naar de badkamer waarna ik de deur achter me dicht doe."Justine is alles in orde?" ohja tuurlijk is het raar dat ik zowat naar de badkamer rende." ja hoor ik moet me gewoon haasten." lieg ik terwijl ik mijn schoon ondergoed aantrek gevolgd door mijn skinnyjeans,sokken,en bloesje.Ik open de deur en wandel naar Harry waarna ik hem help uit en aankleden.Als ik hiermee klaar ben duw ik Harry's rolstoel naar de badkamer waarna ik hem zijn scheerschuim en scheermes aangeef."zo je vind dus dat ik me moet scheren." zegt Harry lachend terwijl hij met zijn ene hand over de stoppels op zijn kin wrijft."ja." antwoord ik eerlijk.Harry begint te lachen waarna hij zich begint te scheren.Ik breng vlug wat oogpodlood en mascara aan.Als Harry klaar is met zich te scheren breng ik hem naar de keuken.

Ik geef Harry een kom cornflackes aan en een lepel waarna we beginnen eten.Nadat Harry en ik gegeten hebben gaan we terug naar de badkamer in de logeerkamer waar we onze tanden poetsen."zeker dat je dit wil?" ik kijk Harry aan via de spiegel terwijl ik rode lippenstift bij mezelf aanbreng." ja,Justine maak je niet druk alles zal goed gaan." ik knik gewoon maar."goe laten we dan maar gaan." ik help Harry zijn jas en schoenen aan te doen terwijl ik hetzelfde bij mij doe.Mijn moeder is al vertrokken naar haar werk en mijn vader ook dus zonder afscheid te nemen gaan we richting Roos haar huis.

Als we bij Roos aankomen stan Roos en Jason ons al op te wachten." hoi Harry." zegt Roos terwijl ze glimlacht."hey man." Harry begroet Roos terug en glimlacht gewoon maar naar Jason.Terwijl we wandelen naar school zie ik hoe Jason Harry stiekem bekijkt.Hij staart zowat hoe Harry in een rolstoel zit.Dit is dus de reactie die ik niet wil krijgen van anderen, ik vrees dat ze Harry ofja Marcel raar gaan bekijken alsof ze nog nooit iemand in een rolstoel hebben zien zitten.