Harry's P O V
We zijn nu een week verder en van Paul kregen Justine en ik gisteren te horen dat we weer naar huis kunnen gaan, Paul is er van overtuigd dat Justine het aan kan om me te helpen.Tuurlijk kan ze dat, dat heeft ze deze week wel bewezen.Justine en ik zitten op het vliegtuig naar huis en ik voel me nerveus.Wat als iemand de link legt tussen Marcel en Harry en ontdekt dat ik Harry ben?De pers weet niet dat ik in een rolstoel zit,de pers denkt zelfs dat ik nog steeds in het ziekenhuis lig, waar ik ook nog zou liggen zonder Justine.Ik kijk Justine aan en zie dat ze in slaap gevallen is.Ik breng mijn hand naar haar wang en veeg een pluk haar weg uit haar gezicht.De spieren in mijn armen zijn zo goed als hersteld maar mijn benen doen nog steeds moeilijk.Ik kan er al langer op steunen als ik mezelf optrek maar dat is het ook.Ergens ben ik bang dat ik nooit meer zal kunnen lopen maar daar probeer ik niet te vaak aan te denken.Mijn gedachten worden verstoord door de luidspreker van het vliegtuig die me laten weten dat we aangekomen zijn op het vliegtuig en gaan landen.
Eens we geland zijn besluit ik Justine wakker te maken."Justine we zijn er." Justine mompeld wat waarna ze slaperig in haar ogen wrijft.Zonder iets te zeggen staat Justine op en duwt mijn rolstoel het vliegtuig uit.Als er iets is wat ik deze week geleerd heb is dat Justine het haat om wakker gemaakt te worden, dan heeft ze echt een slecht humeur voor een uur ofzo.Ik besluit niets te zeggen en zet Marcel's bril op mijn neus.Ohja ik draag dus weer Marcel's kleren.
Na een uur komen we bij mij thuis aan.Justine opend de voordeur en duwt me naar binnen."moet je niet eens naar je ouders?" vraag ik zacht."als het goed ik bel ik ze dat ze naar hier komen?" ik knik.Ik weet dat Justine me niet alleen wil laten omdat ze bang is dat er iets gebeurd,deze week heeft ze me amper alleen gelaten.Ze liet me enkel alleen als ze naar de wc ging of ging douchen."hee mam, ik ben bij Harry thuis, kom je even langs?" "oke tot zodadelijk." ik denk dus dat haar moeer hierheen komt.Ja ik weet dat Justine's moeder weet dat ik Harry ben.
Na vijf minuten gaat de deurbel, ik zou zeggen ik ga de voordeur opendoen maar dat kan ik dus niet aangezien ik niet uit de zetel kan,ja Justine heeft me daarnet in de zetel geholpen.Ik kan die rolstoel niet meer zien.Ik haat dat ding echt." ik ga wel." ik knik en even later wandeld Justine met haar moeder achter haar aan weer in de living."hoi Harry." "hoi." ik weet de naam van Justine haar moeder niet dus zeg ik maar gewoon hoi."hoe gaat het met je?" tja hoe gaat het met me?" best wel goed denk ik." oke wat voor antwoord is dat nu ook weer, tuurlijk gaat het niet goed met me, als Justine er niet was dan zat ik nu nog in het ziekenhuis, dat zegt genoeg."dankje dat Justine naar Londen mocht komen." zeg ik zacht." ik haal wat te drinken." hoor ik Justine zeggen waarna ze opstaat en wegwandeld." dat is geen probleem Harry, en daarbij zelfs als ze niet mocht van me was ze toch gekomen hoor.Ze geeft om je, meer dan je denkt." ik kan het niet helpen maar er komt een glimlach op mijn gezicht.Tuurlijk weet ik dat Justine om me geeft maar toch laat dit me glimlachen." ik geef ook om haar." antwoord ik luidop.Oke dit was dus niet luidop bedoeld maarja ik kan mijn woorden niet meer terugnemen." dat zie ik." voor ik nog iets kan zeggen komt Justine de living weer ingewandeld.Justine geeft mij een glas cola, haar moeder een kop koffie en zelf heeft ze een glas water.
Justine's P O V
Na twee uur is mijn moeder weg,ik vertelde haar dat ik bij Harry bleef, omdat ik hem niet alleen wil laten en dat verstond ze."Hoelaat moeten we morgen opstaan?" ik kijk Harry verward aan."dat maakt toch niet uit?" vraag ik verward." jawel Justine,ik wil naar school.Ik wil nog steeds mijn diploma halen en daarvoor moet je aanwezig zijn." Harry lijkt vastberaden dus ik weet dat ik dit niet haal tegen hem." wil je nu douchen of morgen ochtend?" " nu dan kan ik morgen ochtend langer slapen." ik kan het niet laten en begin te lachen.Daarnet zegt hij nog dat hij naar school wil en nu begint hij over lang slapen.Oh shit!Ik besef net dat Harry's badkamer boven is, net zoals zijn slaapkamer.Waar hij dus niet heen kan."Harry we moeten naar mijn huis." zeg ik zacht.Harry kijkt me verward aan."waarom?" "welja jij kan niet naar boven,dus ook niet naar je slaapkamer en badkamer en bij mij thuis hebben we een gastenkamer beneden met een badkamer aan." ik weet dat hij dit niet leuk gaat vinden.Hij wil niet dat mensen hem zo zien.In Londen begon hij zelfs uitvluchten te zoeken zodat Niall,Liam,Louis,Zayn en Roos niet zouden langskomen.
Harry zucht diep waarna hij knikt."goed dan." "oke ik ga vlug je kleren,ofja Marcel's kleren boven halen.Moet ik nog iets meebrengen?" Harry zegt niets en haalt zijn schouders op.Ik weet dat dit hele gedoe hem pijn doet dus ik besluit niets te zeggen en vlug naar zijn kamer te gaan.Eenmaal ik in zijn kamer ben neem ik gelijk een sporttas en stop er snel zijn Marcel kleren in die hier liggen.Daarna neem ik wat boxershorts en prop die vervolgens ook in de tas.Ik neem een handvol sokken en ik probeer ze in de tas te krijgen, wat dus niet lukt.Wie heeft er nu zo een kleine sporttas?!Ik neem een tweede tas en stop daar de sokken in,als ik in de badkamer ben neem ik Harry's scheermes en stop die in zijn doosje, waarna die ook in de sporttas gaat.Als laatste neem ik scheerschuim mee.Als ik iets vergeten ben kom ik er wel om.
Ik open mijn voordeur en duw Harry naar binnen.Als we de living voorbij gaan zie ik mijn moeder me verward aankijken."Harry en ik blijven hier als dat goed is,hij kan de trap niet op dus kan hij niet naar zijn badkamer of bed." mijn moeder knikt." ik kan helemaal niets." hoor ik Harry mompelen.Ik ga met Harry naar de logeerkamer en sluit de deur achter me.Ik ga voor Harry's rolstoel staan en kniel zodat we op ooghoogte zijn.Even twijfel ik of ik zou reageren op wat hij net zei maar ik besluit het niet te doen.Ik wil geen ruzie met Harry.Ik glimlach naar Harry waarop hij terug glimlacht maar ik zie aan zijn ogen dat het een valse glimlach is.Zijn ogen staan triest.Ik weet dat Harry zich klote voelt maar hij houd zich sterk, wat ik bewonder.Ik zou al lang geroepen hebben dat ik mijn leven haat."wil je nu douchen?" Harry knikt."goed dan ga ik vlug een bikini halen op mijn kamer." voor ik kan rechtstaan voel ik Harry's hand op mijn hand.Ik kijk op en kijk Harry verward aan."ik wil dat je blijft." " Harry ik kom terug ik ga gewoon om een bikini." Harry schud zijn hoofd.Ahja wat zal het ook ik hou wel gewoon mijn ondergoed aan,dat komt op hetzelfde neer als een bikini."goed dan." zeg ik lachend.
Ik heb Harry helpen uitkleden tot op zijn boxershort waarna ik snel mijn kleren uittrek, ik weet inmiddels dat mijn kleren direct nat zullen zijn dus doe ik de moeite niet om mijn shirt en jeans nog aan te houden.Ik wil de stoel halen die al in de douche staat als Harry mijn arm vastgrijpt." ik wil er zelf naar toe wandelen." ik knik en help Harry weer opstaan uit zijn rolstoel.Ik neem Harry's arm vast die over mijn schouders ligt met mijn ene hand en leg mijn andere arm rond Harry's onderrug heen.Voorzichtig neemt Harry een paar passen naar de douche tot hij voor de stoel staat.Ik voel hoe Harry'bovenlichaam hard op en neer gaat happend naar adem.Het is verschrikkelijk om te zien dat hij nog steeds zoveel moeite heeft met kleine dingen.Als Harry neerzit kijk ik hem bezorgd aan."gaat het?" Harry knikt maar kijkt me niet aan.Ik neem de douchekop waarna ik die aandraai en Harry's haar begin nat te maken.
Als Harry zijn haar gewassen heeft en uitgespoeld heeft was ik snel mijn haar terwijl Harry zijn lichaam inzeept.Verder dan zijn knie raakt hij niet.Ik ga voor hem zitten en begin zijn benen in te zepen.Terwijl ik Harry's benen inzeep voel ik zijn ogen op mij rusten.Ik kijk op en zie hoe Harry naar mijn gezicht staart terwijl hij op zijn onderlip bijt.
Als we allebij zijn afgespoeld zet ik de douche uit en hoor zacht gesnik,bijna onhoorbaar."Harry?" Harry antwoord niet.Ik ga voor hem staan en kniel zodat we weer op ooghoogte zijn maar Harry kijkt me niet aan.Ik breng mijn handen naar zijn gezicht en til zijn gezicht lichtjes omhoog zodat hij me aankijkt.Hij huilt.Voor ik iets kan zeggen voel ik hoe Harry zachtjes aan mijn armen trekt naar hem toe, als teken dat hij een knuffel nodig heeft.Ik sta op waarna ik mijn armen rond Harry's hals sta.Harry's armen gaan rond mijn rug en trekken me dichter tegen hem aan waardoor ik nu op zijn schoot zit.
JE LEEST
Undercover.
FanfictionHarry Styles besluit dat hij zijn school wil verderzetten en zijn diploma wil halen.Het management gaat hiermee enkel akkoord als Harry zijn identiteit verborgen kan houden.Om geen enkel risico te nemen laten ze Harry verhuizen en geven ze hem een v...