Undercover.

26

Harry's P O V

Ik zie hoe Justine wegrent en twijfel of ik haar achterna moet rennen.Aan de ene kant zou ik gewoon achter haar aan kunnen rennen tot ik voor haar sta maar ja wat dan, dan zou ik wellicht niet weten wat te zeggen en als ik al iets zou weten te zeggen zou Justine niet naar me luisteren, daar is ze te koppig voor.Oke Justine heeft alle recht om kwaad op me te zijn, ik praat niet goed dat ik loog ofzo maar serieus ze zou tochwel kunnen luisteren naar me en dan beslissen of ze verder nog iets met me te maken wil hebben of niet.Maar nee het is allemaal al beslist ze wil gewoon niets meer met me te maken hebben dus laat ik haar maar.Ik blijf zitten op het bankje en staar naar mijn schoenen.Morgen is het weer school en ik weet niet hoe ik me moet gedragen, ik bedoel normaal gaan we altijd samen naar school en zijn we bijna altijd samen maar dat is vanaf nu dus niet meer het geval.

Na een uur in het park te zitten sta ik op en wandel richting mijn huis.Mijn gedachten dwalen af naar Justine,naar hoe het zou zijn als ik had geluisterd naar Roos en Zayn en het Justine gewoon zelf zou verteld hebben of hoe het zou zijn als ik gewoon vanaf het begin eerlijk geweest was tegen haar maar ja dat ga ik dus nooit weten.Ik vis mijn sleutel uit mijn broekzak en open de voordeur waarna ik naar binnen ga en de deur achter me dichtgooi.Als ik in de living zit zie ik Zayn zitten." gaat het wat?" ik zucht en schud mijn hoofd." denk je dat ze bijdraait?"vraagt Zayn dan.Ik ga zitten op de bank en haal een hand door mijn haar." ik denk het niet, ik zag haar daarnet en tja ik zei dat het me speet waarop ze mompelde dat het haar ook spijt,vervolgens rende ze weg.Ik heb het gewoon verkloot Zayn." ik bal mijn vuist als ik weer maar eens besef hoe dom ik ook geweest ben.Tuurlijk ging ze het ontdekken, wat had ik ook gedacht?Het is niet dat Justine onder een steen leeft zonder tv of internet." moet ik eens met haar praten?" ik kijk Zayn aan en laat de woorden die hij net zei tot me doordringen." nee, het heeft geen zin, ze zal me dit niet vergeven dus doe geen moeite." ik meen elk woord van wat ik zeg.Zayn moet geen moeite doen om mijn problemen op te lossen want hij heeft hier niets mee te maken.Het is niet zijn schuld maar de mijne.

Justine's P O V

Ik lig nu al drie uur op mijn bed te wachten tot ik in slaap val maar ik kan gewoon de slaap niet vatten.Zonder dat ik het wil dwalen mijn gedachten af naar Harry.Hoe graag ik het ook wil ik kan gewoon niet met hem praten.Ik draai me om in mijn bed en zucht.Waarom kan ik nu niet gewoon in slaap vallen?!Ik gooi kwaad de dekens van me af en wandel naar de living.Ik probeer zo stil mogelijk te zijn aangezien mijn ouders al lang slapen,oke ja iedereen slaapt wellicht al want het is al één uur s'nachts en morgen is het gewoon school.Ik zet de tv aan en begin wat te zappen.Tuurlijk is er niets op de tv.Ik doe de tv weer uit waarna ik naar de voordeur wandel.Ik open de voordeur en ga op het opstapje zitten en staar naar de sterren.Ik zou ook gewoon in de tuin kunnen zitten maar de achterdeur maakt teveel lawaai en dan zijn mijn ouders gelijk wakker en ja dan mag ik nog eens uitleggen waarom ik nog wakker ben en daar heb ik dus echt geen zin in.

Ik schrik wakker van een hand op mijn schouder.Ik ben dus inslaap gevallen in het deurgat van de voordeur.Ik kijk mijn moeder aan en ik zie haar bezorgdheid." wat doe je hier?" vraagt ze zacht waarna ze naast me komt zitten." ik kon gewoon niet slapen dus ik keek naar de sterren en toen moet ik in slaap gevallen zijn." ik ga echt niet alles uitleggen over Harry."het is vier uur in de ochtend kruip nog maar even in je bed." ik knik en sta op waarna ik weer naar mijn kamer wandel.Als ik in mijn kamer ben plof ik mezelf op bed en sluit mijn ogen waarna ik al snel in slaap val.

Ik grom als ik mijn wekker hoor afgaan waarna ik rechtop ga zitten en in mijn ogen wrijf.Hier gaan we dan.Ik neem vlug schoon ondergoed en wandel verder naar de badkamer.Ik douch me vlug waarna ik me afdroog en mijn ondergoed aantrek waarna ik weer naar mijn kamer ga.Ik kijk niet eens welke kleren ik neem.Normaal gezien zou ik hier toch wel over nadenken wat ik aantrek maar het maakt me niet uit vandaag.Het liefst bleef ik gewoon een hele dag in bed liggen maar dat gaat dus niet want dan moet ik mijn moeder uitleggen waarom.Ik trek een zwarte skinnyjeans aan met een wit hemdje gevolgd door sokken en mijn lange zwarte all stars.Het kan er best mee door vind ik zelf.Ik wandel weer naar de badkamer en kam mijn haar waarna ik het opsteek in een losse knot.Ik poets vlug mijn tanden en breng wat oogpodlood en mascara aan.Ik grijp vlug mijn jeansjas,schooltas en gsm waarna ik naar beneden ga.Ik besluit het ontbijt over te slaan en vroeger door te gaan naar Roos haar huis, zo kom ik Harry onderweg niet tegen.

Ik wandel snel door de straat, ik wil Harry absolut niet tegenkomen.Ik zucht dan ook opgelucht als ik voor Roos haar voordeur sta.Ik bel aan en Jason doet slaperig de voordeur open." Justine je weet dat het nog veel te vroeg is om naar school te gaan?" vraagt hij verward.Ik knik en wend mijn blik van hem af.Wie opent nu de voordeur zonder shirt aan?"Roos staat nog onder de douche." ik knik en wandel naar de keuken.Ik zie hoe Jason me achterna wandeld in de keuken." heb je al ontbeten?" ik twijfel even of ik moet liegen of niet."Dat is dus een nee.Hier." Voor ik verder iets kan zeggen zet Jason zijn boterhammen voor me neer en smeert hij zelf nieuwe voor hem." waarom heb je geen shirt aan?" flap ik er plots uit.Goed hoor Justine alsof het nog niet raar genoeg is." omdat ik net wakker ben." antwoord Jason met een glimlach terwijl hij met een hand door zijn warrige haar gaat."vertel nu eens waarom je hier zo vroeg bent." oh crapp wat moet ik nu zeggen?Ik kan toch moeilijk alles vertellen aan Jason?!"oh gewoon ik euhm" ik neem vlug een hap van mijn boterham en mompel wat in de hoop dat Jason geen vragen meer stelt." je wilde me zien he." zegt hij met een grijns.Ik weet dat hij dit gewoon om te lachen zegt, het is niet dat we bevriend zijn ofzo.Ik kan het niet helpen en begin hard te lachen.

"Zo wat is hier aan de hand?" Roos wandeld de keuken binnen en kijkt verward van Jason naar mij." ik dacht ik kom wat vroeger."zeg ik eerlijk." ze wilde me gewoon zien." hoor ik Jason zeggen waarop ik lachend mijn hoofd schud." jeetje ik slaap nog denk ik." mompeld Roos waarna ze aan tafel komt zitten naast me.Roos kijkt steeds weer van Jason naar mij." sla me, dit moet een droom zijn.In welke wereld zouden jullie twee aardig tegen elkaar doen."voor ik iets kan zeggen geeft Jason Roos een tik tegen haar arm."nope je bent wakker." grijnst hij dan." ja blijkbaar.Kom Justine ik ga me omkleden." ik knik en sta op."kun je dat niet alleen Roos?" vraagt Jason met een brede grijns." nee." ik grinnik en volg Roos de trap op naar haar kamer.Als we in Roos haar kamer zijn kleed ze zichzelf snel om waarna ze me aanstaart." serieus wat was dat?" ik kijk Roos verward aan." wat bedoel je?" oke ik weet wel dat ze het over Jason en mij had maar er was toch niets?" jij en Jason." "ik snap niet wat je bedoeld?" Roos glimlacht waarna ze op haar bed gaat zitten." jij en Jason kunnen het al zo lang als ik me kan herinneren niet vinden met elkaar en nu zaten jullie te lachen alsof jullie al jaren vrienden zijn." ik haal mijn schouders op."zijn jullie nu plots bevriend?Heb ik jaren geslapen en heb ik iets gemist?"ik weet niet of Roos serieus is of het gewoon zegt om te lachen."geen idee, hij is zo slecht niet als ik dacht, denk ik." oke ik had zelf ook helemaal niet verwacht dat ik zo zou kunnen lachen met Jason maar serieus het is toch niet omdat we eens lachen dat we plots vrienden zijn?

Er word geklopt op Roos haar kamerdeur."binnen!" gilt Roos hard.Jason komt Roos haar kamer binnengewandeld en glimlacht naar me waarna hij Roos aankijkt." Zullen we samen naar school gaan?"Roos begint gelijk te lachen." sinds wanneer wil jij naar school wandelen?Je neemt altijd de auto." "ik was ook niet van plan om te wandelen maar als jullie willen kunnen we samen met de auto gaan." Roos kijkt me aan waarop ik mijn schouders ophaal."oke voor mij is het goed." zegt Roos dan.Jason kijkt mij aan en ik denk even.Wat zal Harry hier wel niet van zeggen.Jason heeft het Harry echt moeilijk gemaakt."voor mij is dat ook goed zolang je maar een shirt aantrekt." zeg ik met een grijns.Het maakt me niet uit wat Harry denkt.Jason knikt met een brede glimlach op zijn gezicht waarna hij zich omdraait en de kamer uitwandeld."toch denk ik dat ik jaren lang geslapen heb en vanalles gemist heb." zegt Roos plots wat me verschrikkelijk hard laat lachen.