Undercover.

38

Justine's P O V

We zijn alweer een week verder na mijn instorting.Die week is er niet veel gebeurd.Roos en de jongens zijn elke dag op bezoek geweest maar ze blijven steeds minder lang,alsof ze de hoop aan het opgeven zijn.De dokters hebben nog steeds niet gezegd wat ze eigenlijk zouden moeten zeggen.Nu heb ik het over dat ik ze hoorde zeggen dat Harry wellicht niet meer wakker zal worden maar ergens ben ik blij dat ze het nog niet gezegd hebben.Zolang ze het niet zeggen staat het nog niet vast.Dankzei de hulp van Valerie weet het ander personeel nog steeds niet dat ik hier al meer dan een maand dag en nacht ben.

Met mijn hand hou ik Harry's hand lichtjes vast.Het is drie uur 'smiddags nu en ik ben uitgeput.Ik heb al een hele tijd niet meer vast geslapen, bij het minste geluid schiet ik wakker warna ik een golf van paniek over me voel gaan als een machine waar Harry aan gekoppeld is een geluid maakt die hij volgens mij niet hoort te maken.Ik wrijf met mijn duim over Harry's kneukels als ik iets voel bewegen in mijn hand!Harry bewoog!Ik druk herhaaldelijk op het rode belletje aan Harry's bed tot er een dokter komt.Gelijk komen er twee dokters in Harry's kamer gelopen."hij bewoog ik voelde het!Hij neep in mijn hand!Ik zweer het!" schreeuw ik blij terwijl ik huil van geluk.De dokters kijken me ongelovig aan.Alsof ik dat zou verzinnen!"hij ligt al meer dan een maand in een coma, ik denk niet dat hij nu nog wakker zal worden." mompeld de ene dokter,meer tegen zichzelf dan tegen mij."onderzoek hem." antwoord ik gelijk.De dokter zucht waarop hij Harry's hartslag neemt.Als de ene dokter zijn collega verward aankijkt komt er een glimlach op mijn gezicht.De tweede dokter neemt zonder iets te zeggen ook Harry's hartslag.

"zijn hartslag is versneld." zegt de ene dokter alsof dat niets is." dat is goed toch?" vraag ik hoopvol.Hij haalt zijn schouders op."hij is nog niet wakker." "nog niet?" vraag ik blij.Dat wil zeggen dat hij wakker word!"ja de kans is groter dan eerst dat hij wakker word.Ik zeg niet dat hij zal wakkerworden maar het kan.Er is een grotere kans op." ik knik met een brede glimlach waarop de dokters Harry's kamer verlaten."ik wist het wel dat je wakker zou worden." fluister ik terwijl ik Harry's krullen uit zijn gezicht haal.Ik haal vlug mijn gsm uit mijn broekzak en sms Roos snel om te laten weten dat Harry in mijn hand kneep.

We zijn nu zeven uur verder.Roos is langsgekomen vandaag,de jongens konden niet mee omdat ze een interview moesten geven om roddels uit de wereld te helpen.Volgens sommige bronnen zou Harry gestorven zijn vandaag.Ik heb geen idee waar ze het halen maar ik ben blij dat ze verkeerd zijn en dat de jongens dit uit de wereld gaan helpen zijn.Stel je voor dat Harry wakker word en op het internet leest dat hij dood is.Hoe raar zou dat niet moeten zijn.Het is nu nacht maar ik kan niet slapen.Ik wacht tot Harry wakker word.Ik weet dat dat niet persee vandaag zal zijn maar ik moet en zal wakker zijn als hij wakker word.Ik zal er voor hem zijn.

Mijn ogen beginnen zwaarder te wegen als ik iets in het bed voel bewegen.Even denk ik dat ik het me verbeeld heb maar gelijk beginnen er verschillende alarmen af te gaan op de machine's waar Harry nog steeds aan gekoppeld ligt.Gehoest vult mijn oren en mijn mond valt open als ik zie dat Harry zijn ogen lichtjes heeft geopend.Zonder nadenken ren ik de gang op."hij is wakker!" schreeuw ik zo luid ik kan.Het maakt me niet uit dat ik mensen wakkermaak en dat ik hier eigenlijk niet mag zijn.Harry is wakker!Ik ren gelijk weer Harry's kamer in en sla mijn armen om hem heen."ik wist het." is het enige wat ik gezegd krijg terwijl de tranen over mijn wangen rollen.Dan denk ik terug aan iets wat Valerie zei.Het zou kunnen dat Harry niet weet wie ik ben."Harry weet je wie ik ben?" vraag ik nerveus terwijl ik Harry loslaat.Harry grinnikt." tuurlijk weet ik wie je bent Justine."ik glimlach en voel een druk van mijn schouders vallen.

Er zijn ondertussen een dokter en een verleegster in Harry's kamer binnengewandeld.Harry werd gelijk meegenomen voor onderzoeken terwijl ik een preek kreeg van de verpleegster over dat ik hier niet mocht zijn.Ik luister niet echt naar wat ze zegt en mompel een paar keer sorry.Het maakt me niet uit hij is wakker!Na een uur,die een eeuwigheid leek te duren word Harry's bed in zijn kamer gereden.Zodra de dokters weg zijn ga ik in de stoel aan Harry's bed zitten en kijk hem hoopvol aan."en wat zeiden de dokters?" vraag ik zacht."Alles ziet er redelijk goed uit alleen zal ik wel opnieuw moeten leren wandelen omdat mijn spieren volledig verzwakt zijn.Ik moest proberen rechtstaan en ik zakte gewoon neer dat was echt raar." Ik voel een knoop in mijn maag terwijl Harry praat.Zijn stem klinkt zwak maar dat zal wel normaal zijn denk ik." het spijt me." is het enige wat ik gezegd krijg terwijl ik vlug een traan wegveeg van mijn wang en naar mijn handen kijk."hee het is niet jou schuld dus je moet geen sorry zeggen." ik knik maar kan er niet aan doen dat ik mezelf schuldig voel." kom hier." ik kijk Harry aan terwijl het deken van zijn bed wat optild.Zonder twijfelen kruip ik tegen Harry aan en val al snel in slaap.

De volgende morgen word ik wakker van gefluister in de kamer." zouden ze nu wat hebben?" ik denk dat Niall dit vroeg maar ik ben nog te moe om er echt aandacht aan te besteden." ik weet het niet." antwoord Roos.Ik open mijn ogen en zie Roos en de jongens gelijk staan.Roos kijkt me aan met een brede glimlach.Ik stap voorzichtig uit Harry's bed aangezien hij nog slaapt.Zonder dat ik iets kan zeggen neemt Roos me bij de arm en sleurt me de gang op."wat doe je?" vraag ik lachend als Roos me loslaat in de gang."hebben jullie nu iets ofzo?" ik kan het niet helpen en begin te lachen." nee, ik denk niet dat hij dat wil aangezien hij zich steeds verontschuldigd als hij me kust." de glimlach gaat van mijn gezicht weg als ik denk wat ik net zei.Harry wil me niet, ofja niet op de manier dat ik hem wil.Hij wil gewoon vrienden zijn.

"dude ik wil naar huis.Ik heb het gehad hier." hoor ik Harry klagen als Roos en ik de kamer binnenwandelen." je kan nog niet naar huis Harry je kan niet eens stappen." zegt Louis met een zucht."toch ga ik naar huis." Louis rolt met zijn ogen waarop Harry op het belletje drukt naast zijn bed.Even later staat er een verpleegster in de kamer." wanneer kan ik naar huis." vraagt Harry terwijl de verpleegster nog de deur achter haar dicht doet." als je spieren sterk genoeg zijn." "oke dan zijn die nu sterk genoeg, ik ga naar huis."ik verwacht dat de verpleegster iets zegt maar tot mijn verbazing gaat ze gewoon weg.Ook lekker beleefd?Even later is de verpleegster terug met een dokter."wat is het probleem?" vraagt de dokter met een zucht." er is geen probleem ik liet even weten dat ik naar huis ga." ik kan het niet laten en begin te lachen.De dokter en de verpleegster kijken me kwaad aan maar Harry glimlacht alleen maar naar me.

Harry is al een uur aan het discuteren met de dokter."goed dan als je iemand vind die papieren tekend dat ze je helpen en dat dan ook echt doen is het in orde.Ik heb het wel over dag en nacht hulp." zegt de dokter streng.Gelijk komt er een glimlach op Harry's gezicht waarna hij me aankijkt."ik doe het wel." mompel ik.Ik weet niet of ik hier echt blij mee ben, ik zal telkens weer beseffen dat Harry me niet ziet zoals ik hem zie maar ik heb beloofd om hem te helpen dus ik doe het." ik maak de papieren in orde." ik knik waarop de dokter weggaat."dankje." zegt Harry plots met een grijns op zijn gezicht.Ik glimlach alleen maar.Na een kwartier verschijnt de dokter terug in Harry's kamer."dit zijn de papieren." zonder lezen teken ik de papieren en overhandig die terug aan de dokter waarna hij de kamer verlaat." goed dan ik zal Paul bellen dat hij ons komt halen." zegt Louis blij."goed ik ga mezelf maar eens aankleden." zeg ik meer tegen mezelf dan tegen de rest.

Als mezelf omgekleed heb wandel ik terug uit Harry's badkamer.Harry zit te prutsen met zijn shirt.Ik weet dat zijn spieren allemaal zwak zijn maar zo zwak dat hij geen shirt kan aandoen?Nee dat had ik niet verwacht." ik help je wel." Harry zegt niets en ik neem het shirt uit zijn handen waarna ik hem help met zijn shirt over zijn hoofd te krijgen."dankje." zegt Harry terwijl hij diep in en uit ademd.Dat een shirt over zijn hoofd trekken Harry al zo moe maakt maakt mij dan weer ongerust.Hoe ga ik dit in hemelsnaam doen als Harry niet eens een shirt over zijn hoofd krijgt?