18

175 10 1
                                    

Justine's P O V

Ik wandel de lo zaal in en ga naast Roos staan.Roos kijkt me verward aan en ik schud mijn hoofd, ik wil hier niet over praten.Er valt ook niets te zeggen denk ik.Ik zie hoe Marcel de lo zaal inwandeld.Even lijkt het alsof hij naar me toe komt maar hij stopt halverwege en draait zich om zodat zijn rug naar mij gericht is.Ik staar naar mijn voeten en voel hoe Roos me aanport.Ik kijk Roos aan." Marcel kijkt steeds naar je." fluisterd ze.Ik kijk op naar Marcel en zie hoe hij snel wegkijkt.Een zucht verlaat mijn mond.Te luid blijkbaar want de leerkracht stopt met uitleggen en kijkt me kwaad aan." is er een probleem?"snauwt hij me toe.Voor ik besef wat ik doe knik ik." oh en wat mag dat dan wel zijn?" Goed hoor Justine wat ga je nu zeggen he?! " ik euhm.Ik voel me niet goed." mompel ik en wandel weg naar de kleedkamers.

Als ik in de kleedkamer ben kleed ik mezelf vlug om in mijn normale kleding en wandel naar de burdeau van de directeur.Als ik aan de bureau ben vraag ik mezelf af wat ik ga zeggen.Veel tijd om te denken heb ik niet want mijn nonkel opend de deur."Justine wat scheelt er?" vraagt hij bezorgd." ik wil naar huis." geef ik toe.Mijn nonkel kijkt me verward aan en begint dan te lachen." ja willen we dat niet allemaal." Eenmaal hij ziet dat ik niet lach word hij weer serieus." vertel wat scheelt er?" vraagt hij terwijl hij de deur van zijn bureau dicht doet." gewoon ik heb het gehad, het is altijd hetzelfde in lo van sport, of tog zo goed als.Marcel doet klote en ik weet niet waarom en eerlijk gezegd wil ik gewoon naar huis." ratel ik vlug." ik kan je niet naar huis laten gaan Justine." ik zucht en haal een hand door mijn haar." kun je niet gewoon een briefje schrijven dat ik ziek was ofzo?" vraag ik zacht.Ik zie hoe mijn nonkel denkt."en wat heb je dan zogezegd?" vraagt mijn nonkel met een kleine glimlach op zijn lippen." alles wat je maar wil, diaree,de griep, een verkoudheid,hoofdpijn, het maakt me niet uit kies maar."

Harry's P O V

Justine is net weggewandeld en Roos wandeld naar me toe." ik ga het niet blijven zeggen je moet het haar zeggen, je ziet tog ook hoe klote ze zich voelt." fluisterd ze.Ik knik gewoon maar en schud dan mijn hoofd." ik zie hoe ze haar voelt maar ik kan het haar niet vertellen,dat zou alles verpesten." " je bent egoistish weet je het." snauwt Roos waarna ze wegwandeld.Roos heeft gelijk.Het is niet eerlijk wat ik Justine aan doe maar het zou veel erger zijn als ik haar vertel wie ik ben, echt ben.Ze zou me haten en eerlijk waar ik denk niet dat ik dat kan verdragen.Ik weet echt niet wat te doen dus ik wandel gewoon de lo zaal uit naar de kleedkamer.Als ik in de kleedkamer ben neem ik mijn gsm en bel Zayn." wat is er?" vraagt Zayn gelijk als hij opneemt." Justine, dat is er.Daarnet wat is met haar in de kleedkamer en-" " ow Harry bespaar me details." onderbreekt Zayn me." nee niet zo, ze hielp me mijn tattoo's verbergen en toen vroeg ik wat er was en snauwde ze dat ze haar dat ook afvroeg en liep ze weg.Vervolgens heb ik haar genegeerd en-" " serieus Harry waarom doe je dat toch?!"tja dat vraag ik me ook meer en meer af..

Ik wandel naar de volgende les en zie dat Justine nergens te zien is.Waar zou ze zijn?Even wil ik het aan Roos vragen maar ik denk niet dat dat zo een goed idee is.Ik weet hoe Roos er over denkt maar zo simpel is het gewoon niet.Ik ga zitten op mijn stoel en staar naar het bord.Ik dwing mezelf om op te letten en alles op te schrijven wat er op het bord staat.Buizen helpt me nu ook niet verder.Enkele minuten voor de bel gaat rondt de leerkracht de les af." wie brengt Justine de nota's van vandaag?" vraagt hij dan.Gelijk steek ik mijn hand op.Ik kijk Roos en en zie hoe ze haar hoofd schud.Ik laat mijn hand zakken." goed Roos ik verwacht dat jij ze brengt." zegt de leerkracht waarop Roos knikt.

De bel is inmiddels gegaan en ik hol achter Roos aan." Roos wacht!" schreeuw ik luid.Roos draait zich om en kijkt me kwaad aan." is er een kans dat ik Justine haar boeken kan meenemen en die haar mag brengen?"Roos schud gelijk haar hoofd." toe nou Roos ik moet met haar praten." probeer ik nu." ga je het haar vertellen?" vraagt Roos verast." nee dat niet maar ik wil wel weer gewoon met haar kunnen omgaan."Roos zucht en knikt waarna ze Justine's boeken uit haar tas geeft en mij die overhandigd." oke ik ga nu.Tot morgen Roos." zeg ik terwijl ik wegwandel.Ik weet dat als ik niet gelijk naar Justine ga ik ga terugkrabbelen en niet meer met haar ga praten en haar boeken gewoon voor haar deur ga leggen.Ik wandel door de straten en vraag mezelf af wat ik eigenlijk ga zeggen.

snel sta ik voor Justine's voordeur.Te snel.Ik zucht zenuwachtig en bel aan en na enkele minuten gaat de voordeur open.Justine kijkt me aan waarna ze weer de deur wil dichtslaan.

Justine's P O V

Ik probeer de deur voor Marcel's neus dicht te slaan maar hij zet zijn voet tussen de deur." we moeten praten." zegt hij terwijl hij de deur openduwt.Ik zeg niets en draai me om waarna ik naar mijn kamer wandel.Ik zou niet weten waarom we moeten praten, morgen gedraagt hij zich toch weer als vandaag.Ik ga op mijn bed zitten en Marcel staat tegen mijn muur aangeleund." praat dan." mompel ik na enkele minuten stilte." het spijt me." zegt hij dan." oke." ik heb geen zin in dit gesprek." nee Justine ik wil dat het weer oke is tussen ons, ik wil geen ruzie met je ik-" " dan had je maar niet zo moeten doen." kap ik Marcel af.Ik zie hoe Marcel dichter naar mijn bed toewandeld waarna hij naast me gaat zitten." ik weet het en het spijt me oke." " nee het is niet oke.Waarom deed je zo?" ik weet echt niet meer wat ik moet denken van hem of wat ik moet doen."er zijn gewoon dingen die ik niet kan vertellen en daarom deed ik zo."

ik zie hoe Marcel nerveus aan de rand van zijn shirt prutst als ik niet antwoord." slechte dingen?" vraag ik dan." nee, goede dingen.Ofja dat denk ik toch maar ik kan het niet vertellen." ik knik gewoon maar.Iedreen heeft wel een geheim waar ze niet over willen praten." ik hoef het niet te weten." zeg ik dan.Marcel glimlacht en knikt dan."waarom ben je hier eigenlijk?" vraag ik even later." ik wilde je spreken en oja ik heb je boeken bij me." ik zie hoe Marcel mijn boeken uit zijn tas haalt."dankje." zeg ik terwijl ik mijn armen om Marcel heen sla." zo jij bent blij, en dat omdat ik je boeken gebracht heb." lacht Marcel hard." nee gek ik heb je best gemist." geef ik toe.Ik voel hoe mijn wangen rood worden en druk mijn gezicht tegen Marcel's hals zodat hij niet ziet dat ik bloos.

We zijn een uur verder en Marcel en ik staan in de keuken.We zijn pannekoeken aan het bakken, ofja dat proberen we toch.Ik roer al tien minuten in het papje en de brokken gaan maar niet weg."laat mij maar." zegt Marcel lachend als hij zwaait met de mixer.Ik knik en zet een stap opzei.Marcel begint het papje te mixen tot alle brokken weg zijn en we zowaar een goed beslag hebben voor de pannekoeken.Ik zet een pan op het vuur en doe er boter in waarna ik wacht tot de boter gesmolten is." dikke pannekoeken of dunne?" vraagt Marcel die met de pot naar het fornuis komt gewandeld." dunne, dan kan ik er meer eten." zeg ik lachend waarop Marcel begint te lachen.Marcel bakt alle pannekoeken en ik zet twee borden klaar samen met de suiker en choco.Ik weet niet wat Marcel op zijn pannekoeken doet maar ik wil dus choco." de pannekoeken zijn echt lekker." brabbel ik met een volle mond.Marcel knikt en stopt nog een stuk in zijn mond.

" ik heb echt teveel gegeten." klaag ik terwijl ik over mijn buik wrijf." je bent niet de enige." lacht Marcel dan.Ik kan echt geen hap meer binnenkrijgen, ik heb genoeg gegeten voor de rest van de week volgens mij echt ik bleef gewoon maar van de pannekoeken eten ookal had ik geen honger meer.Het was gewoon te lekker.Ik sta op en neem de borden waarna ik alles in de afwasmachine zet."laten we zwemmen." zeg ik terwijl ik Marcel bij zijn arm neem en meesleur naar de tuin." nu?Het is niet eens mooi weer." lacht Marcel die achter me aanwandeld." en dan?Ik wil zwemmen." "Justine ik heb niet eens een zwemshort, zelfs niet thuis." Wie heeft nu geen zwemshort?! "zwem dan in je boxer." antwoord ik.Zoveel verschil is er niet.toch?Voor Marcel kan antwoorden ren ik naar boven en trek snel mijn fell blauwe bikini aan en neem twee handdoeken uit de badkamer waarna ik weer naar beneden ren.Ik gooi de handdoeken aan de kant ik het gras en spring in het zwembad in.Als ik in het water kom voel ik dat het water toch iets kouder is dan ik dacht."nou kom je nog?" vraag ik aan Marcel terwijl ik hem aankijk.Hij staat wat heen en weer te wiebelen en trekt dan zijn shirt uit gevolgd door zijn schoenen,sokken en broek.Even kijkt Marcel me aan voor hij een aanloop neemt en in het zwembad springt.

Undercover.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu