Undercover.

39

Justine's P O V

Een uur.Een heel uur heeft het geduurd tot Harry zijn kleren aanhad.Ik wilde geen hulp vragen aan de andere jongens of zelfs Roos.Ik heb gezegd dat ik hem zou helpen dus hoef ik geen hulp.Het lukt me vast wel,alleen zal het wel moeilijker gaan dan ik gedacht had."klaar?" vraagt Paul terwijl hij Harry's kamer binnenwandeld."jup." antwoorden Harry en ik gelijk.Paul glimlacht en neemt mijn sportzak met kleren van de grond waarna hij voor ons uitwandeld.Ik duw Harry's rolstoel traag door de gang opweg naar de uitgang.

Als we aan de uitgang komen staat er een minibusje klaar voor de deur van het ziekenhuis.Paul tilt Harry snel op en zet hem neer in het minibusje.Ik plooi de rolstoel op en zet die in de koffer van het busje."Luister het leek me beter dat jullie nog even hier in Londen blijven." zegt Paul zacht.Ik knik.Ik weet wat hij hiermee bedoeld.Hij bedoeld dat het beter is dat we nog blijven om te zien of ik het wel aan kan om Harry dag en nacht te helpen.Terwijl Paul naar een hotel rijd zit ik gespannen naast Harry."waarom kunnen we niet bij Liam overnachten?" vraagt Harry met een zucht."omdat daar fans staan te wachten." Harry rolt met zijn ogen maar zegt niets meer.

Ik kijk met open mond naar het hotel als het busje stopt.Het is prachtig, zowiso verschrikkelijk duur maar prachtig.Ik kan niet wachten om de kamers te zien!Ik stap uit en haal Harry's rolstoel uit waarna ik die open klap.Harry schuift dichter naar de rand van de auto maar voor ik hem kan helpen neemt Paul Harry op en zet hij hem in zijn rolstoel.Hoe kan ik Harry helpen als iedereen me steeds voor is?"ga naar de lift ik kom zodadelijk." fluisterd Paul als hij naar de balie gaat.Ik duw Harry's rolstoel voor me uit naar de lift, niet veel later komt Paul naar ons toe."kamer zeventien is jullie kamer.Op het derde verdiep" ik neem de sleutel aan van Paul en kijk hem verward aan als hij ook in de lift stapt.Ik zucht." Paul ik kan het heus wel." Paul kijkt me twijfelend aan." oke bel me als je hulp nodig hebt." "dat doet ze wel,ga nu maar." hoor ik Harry zeggen waarna hij grinnikt.Paul knikt en stapt uit de lift waarna ik op het knopje van het derde verdiep druk en de deuren sluiten.

Ik open de kamerdeur en duw Harry voor me uit in zijn rolstoel.Ik kijk rond me in de kamer.Die overigens prachtig is.De muren zijn wit en er hangen grote kroonluchters.Het geeft het gevoel dat we in een kasteel zijn.Ik richt mijn aandacht weer op Harry als ik zijn maag hoor knorren."fuck we hebben geen eten." mompel ik terwijl ik de minifrigo opentrek."dan doen we bootschappen?" ik twijfel even.Wat als Harry herkend word?Wat moet ik dan doen?"is dat wel een goed idee?" Harry lijkt te twijfelen maar knikt dan."komop hier om de hoek is een supermarkt." ik adem diep in waarna ik de rolstoel weer naar buiten duw en de deur achter me sluit.

Harry en ik wandelen over straat.Het valt me op dat Harry zijn hoofd gebogen houd en niets zegt.Harry had gelijk, om de hoek is een klein supermarktje.Ik til Harry's rolstoel met zijn voorwielen wat omhoog zodat hij over het borduurtje kan."wat wil je eten?" vraag ik zacht als we door de rekken lopen.Nuja ik loop en duw Harry's rolstoel."het maakt me niet uit." "dat was behulpzaam." grinnik ik waarna ik een pak melk, een pak cornflakes,boter, eieren en brood in het mandje leg."is dit goed voor vanavond en morgen ochtend cornflakes?" vraag ik terwijl ik het mandje op Harry's schoot zet."jup oja ik kreeg een sms van Zayn, hij zou vanavond nog langskomen met mijn kleren en anderer spullen die ik nodig heb." ik knik en duw Harry richting de kassa.Als Harry en ik aan de kassa staan voelt het alsof we aangestaard worden.Het is wellicht niets.Ik kijk rond me en zie niemand die me aanstaart.Ik droomde het vast.

Ik betaal vlug het eten en stop alles in een plastic zak die ik aan een handvat van de rolstoel hang waarna ik met Harry weer naar het hotel ga.Als ik met Harry de kamer weer binnen ga zet ik de melk en de eieren in de mini frigo en het brood op tafel samen met de cornflakes.Ik open een schof en zie een pan liggen.Paul zei dat we alles hier zouden vinden dat we nodig hadden maar aan eten had hij dus niet gedacht.Ik doe wat boter in de pan en zet de pan op het fornuis.Welke hotelkamer heeft nu een fornuis en potten?Terwijl de boter opwarmt haal ik twee borden uit en bestek."oh fuck we zijn drinken vergeten." Harry begint te lachen." we hebben melk." ja wie drinkt er nu melk bij eieren?Ik glimlach en begin de eieren te bakken.Als de eieren gebakken zijn leg ik ze in twee borden en zet die op tafel waarna ik Harry aan tafel zet in zijn rolstoel.In stilte beginnen we te eten.

Als we gegeten hebben was ik vlug alles af en zet de borden, pan,glazen en bestek weer weg." Zayn smste net dat hij al op weg is.Hij is hier bijna." ik frons." hij kwam toch pas deze avond langs?" Harry haalt zijn schouders op.Dat is raar ik dacht dat- mijn gedachten worden verstoord door een klop op de deur.Ik wandel naar de deur en open die.Zayn,Roos,Liam,Louis en Niall staan voor de deur met verschillende zakken in hun handen.Ik begroet iedereen waarna ik de zakken met kleren van Zayn aanneem en naar de slaapkamer ga."ik help je wel." hoor ik Roos vrolijk zeggen terwijl ze me achterna loopt.Als we in de slaapkamer zijn begin ik Harry's kleren in de kast te leggen."hoe gaat het nu tussen jullie?" fluisterd Roos."goed, we zijn vrienden.Denk ik." "alleen maar vrienden?" Roos fronst."ja Roos." ik open een andere deur in de slaapkamer en kom in de badkamer terecht.Ik begin hier ook alles weg te zetten.Hoeveel spullen hebben ze wel niet meegebracht?Volgens mij hebben ze alle spullen mee die Harry heeft hier in Londen.

Als Roos en ik weer de slaapkamer uitwandelen zie ik Niall gebogen zitten over de minifrigo." doe geen moeite Niall er staat geen eten in." zeg ik lachend."nu wel." grinnikt Niall als ik zie dat hij de frigo vult met eten.Ik ga achter Niall staan en zie dat de minifrigo propvol zit met verschillende dingen om te eten."dankje." "geen probleem."Niall en ik wandelen de keuken uit naar de living waar iedereen gezellig samen zit.Ik plof mezelf in de zetel het dichtst bij Harry, die nog in zijn rolstoel zit waarna we beginnen praten over alles wat in ons opkomt.Ik merk hoe Harry een paar keer gaapt maar ik besluit niets te zeggen, ik kan de jongens en Roos toch niet wegsturen?De jongens vertellen mij en Harry over het interview van laast die ze moesten doen over toen het de ronde ging dat Harry dood was." ik zei ze dat je springlevend was."grinnikt Louis.Harry begint te lachen waarna hij weer gaapt.Dit gaat zo al een uur.

"ik denk dat we maar eens gaan,Harry valt zowat in slaap door onze saaie verhalen." grinnikt Zayn.Iedereen stemt in met Zayn waarna iedereen snel afscheid neemt van Harry en mij.Als Roos de deur achter zich dichttrekt draai ik me om en kijk Harry aan."wil je slapen?" Harry twijfeld even waarna hij spreekt."wel eigenlijk zou ik willen douchen maar ja." Harry maakt zijn zin niet af,dat hoeft ook niet ik weet wat hij wil zeggen.'Maar ja dat zou raar zijn aangezien ik hulp nodig heb bij alles wat ik wil doen.' ik bijt nerveus op mijn lip.Aan deze dingen had ik dus niet gedacht."wil je dat ik Roos bel en vraag om de jongens terug te sturen om je te helpen?" "nee ik wil ze niet tot last zijn.Ik douch wel gewoon niet." ik trek mijn wenkbrouwen op als ik mezelf iets bedenk.Zonder iets te zeggen sta ik op en neem een stoel van de tafel waarna ik die achter me aansleur door de slaapkamer,naar de badkamer.Ik zet de stoel in de inloopdouche en ga weer naar de living.

"wat doe je?" vraagt Harry verward als ik zijn rolstoel de slaapkamer induw waarna ik de kast open."ik zorg ervoor dat je kan douchen." mompel ik terwijl ik een zwarte boxershort uit de kast haal." nu welke pyjama draag je?" Harry grinnikt." ik draag geen pyjama."oh oke dan.Ik duw de rolstoel in de badkamer en Harry kijkt me verward aan in de spiegel.Ik doe de voetsteunen van de rolstoel af en twijfel even.Laat dit goed gaan."kun je rechtstaan?" zeg alsjeblieft van ja, denk ik in mezelf." ja niet lang maar het kan wel." "goed." ik besluit eerst Harry's shirt uit te helpen.Als ik Harry's shirt achter me gooi kijkt hij me zenuwachtig aan." zeker dat je dit wil doen?" oke ik geef toe dat ik het best raar vind om Harry te helpen douchen maar dit gaat niet om mij.Ik had beloofd hem te helpen dus doe ik dat." ja,zeker dat jij dit wel wil?" Harry zegt niets en kijkt me doordringend aan.