Undercover.

7

Justine's P O V

Marcel lijkt even te twijfelen voor hij antwoord geeft." nee dat is niet echt iets voor mij." oh." maar ik wil dat je komt." zeg ik zacht.Ik meen het ook, ik vind het fijn om tijd door te bregen met Marcel.Hij is niet zoals de jongens in mijn school en daarmee bedoel ik niet zijn kleding.Het lijkt hem niet echt uit te maken wat anderen over hem denken en dat bewonder ik wel aan hem, ook heeft hij iets mysterieus maar wel op een leuke manier.Ik vraag me wel af waarom hij bijna altijd zo op zijn hoede is als hij iets zegt, alsof hij bang is om iets verkeerd te zeggen.Misschien is hij bang om mensen te kwetsen door iets te zeggen en zegt hij daarom niet alles wat hij denkt.Soms zie je hem echt denken hoe hij iets zal zeggen of of hij het wel zal zeggen." ik weet het niet Justine, feestjes zijn niet echt iets voor mij." verstoord Marcel mijn gedachten.We staan ondertussen te wachten op Roos aan haar huis."oke." mompel ik dan.De voordeur van Roos haar huis gaat open en Roos wandeld vrolijk naar buiten.

"wie is er klaar voor een feestje vanavond?" kiert ze vrolijk."ik." antwoord ik vrolijk.Roos kijk Marcel aan." kom je ook?" vraagt ze dan.Marcel schud zijn hoofd."oke als je je bedenkt moet je zeker komen het word echt leuk." dringt Roos aan." kom laten we gaan." zeg ik vervolgens en sleur Roos en Marcel mee.

Eens we in school zijn lijkt het alsof de tijd stil staat.Echt serieus we zijn hier nu tien minuten maar het voelt aan als een uur!

Harry's P O V

De laatste schoolbel gaat waardoor iedereen zowat van zijn stoel springt.Roos en Justine staan me op te wachten aan de deur van het lokaal waarna we samen naar buiten wandelen.Onderweg naar huis praten Roos en Justine vrolijk over het feestje van vanavond.Oke ik wil dus echt naar het feestje gaan maar ik kan gewoon het risico niet lopen." tot straks Justine en oh Marcel je weet het he!Als je je bedenkt kom af he!" roept Roos waarna ze haar oprit oploopt.Als ik wil antwoorden hoor ik Roos de deur dichtslaan."Roos wil echt dat je komt." grinnikt Justine dan."hoezo?" vraag ik verward." oh gewoon ze vind je aardig." oh.Justine wandeld haar oprit op waarna ze zwaait naar me.Ik zwaai terug waarna ik mijn voordeur open en mijn huis binnenwandel.

We zijn een uur verder en ik ben al klaar met mijn schoolwerk.Ik sta net op het punt om te douchen als ik een sms krijg.' noodgeval!Kom naar mijn huis! x ' Justine!Shit er zou toch niets gebeurd zijn?!Ik ren door mijn huis naar buiten waarna ik over het hekkentje spring tussen onze tuinen waarna ik aanbel."Eindelijk." zegt Justine serieus waarna ze me meesleurt in haar huis.Alles ziet er normaal uit?Justine sleurt me mee naar haar kamer." zit." zegt ze lachend wijzend naar haar bed." oke wat is het noodgeval?" vraag ik dan." ik weet niet wat aan te doen!" roept ze dramatisch.Dit meen je niet?"Serieus ik dacht dat er iets erg was ofzo!" roep ik lachend." was je ongerust?" vraagt Justine verward."natuurlijk was ik ongerust." geef ik dan toe.Waarom zou ik niet ongerust zijn?Ik vind Justine echt aardig."oh sorry." zegt Justine zacht waarna ik mijn hoofd schud en begin te lachen." oke toon nu maar tussen welke kleren je twijfeld." zeg ik dan.Justine tilt een hele stapel jurkjes op en gooit ze op mijn schoot.Ik grinnik en bekijk alle kleedjes.Al snel heb ik er nog vijf over." Marcel met één kleedje kom ik toe." lacht Justine dan." ja deze moet je passen, ik twijfel." verduidelijk ik mezelf.Justine knikt waarna ze naar de badkamer wandeld.Na enkele minuten komt Justine terug met het gouden kleedje aan." nee die word het niet.Die is meer iets voor een groot feest ofzo." zeg ik dan waarop Justine lacht.Justine past alle kleedjes en ik twijfel nog steeds tussen het donkerblauwe jurkje of het zwarte kleedje met studs."En?" vraagt Justine waaneer ze ronddraait in het donkerblauwe jurkje."Het blauwe." zeg ik dan.Justine glimlach en knikt dan.

"Kom." Justine sleurt me mee aan mijn arm naar de badkamer.Ik weet niet waarom ze nog kom zegt als ze me toch al meesleurt.Ik ga zitten op de badrand en Justine begint haar make-up aan te brengen waar ze na een grote vijf minuten klaar mee is."hoelaat moet je door?" vraag ik als we terug haar kamer inwandelen.Justine kijkt op haar gsm waarna ze antwoord." binnen een kwartier." "Marcel ga gewoon mee, als je het echt niet leuk vind ga ik mee met je en kijken we wel een film ofzo." zegt ze met een pruillip.Ik zucht en krab aan mijn nek."goed dan." Ik kan mezelf wel voor de kop slaan dat ik toegestemd heb maar ik kan niet terugkrabbelen want Justine staat al blij in het rond te springen.

"Oke dan gaan we maar eens door zeker." zegt Justine blij nadat we nog even gepraat hebben.Het liefst van al zou ik me vlug willen omkleden in mijn normale kleren maar dat kan natuurlijk niet.Ik knik en sta op waarna Justine en ik samen naar Roos haar huis wandelen.Als we bij Roos thuis aankomen belt Justine aan en doet een veraste Roos de deur open." Marcel." zegt ze met een glimlach." Roos." doe ik haar na." Kom binnen." Justine en ik stappen binnen en wandelen naar de woonkamer waar de luide muziek mijn oren vult.Ik plof mezelf neer op een bank en Justine geeft me een pint aan."ik wist niet dat ons mietje bier lust." ugh Jason.Voor ik iets kan zeggen staat Roos al voor me." laat hem met rust!" sist ze kwaad tegen haar tweelingbroer.Jason rolt zijn ogen waarna hij wegwandeld."laten we truth or dare doen!" gilt Roos plots.Justine lacht en stemt dan toch in.Justine drinkt het ene biertje na het andere en is al behoorlijk zat.Ik neem het nieuwe biertje uit haar handen waarna ze me aankijkt."je hebt momenteel wel genoeg gedronken." zeg ik lachend waarna ik haar bier opdrink."Kom laten we dansen." en hup Justine sleurt me alweer achter haar aan.

Na enkele minuten wenkt Roos ons en zitten we met een groep in een kring op de grond met een fles wiskey in het midden.Uit mijn ooghoek zie ik Jason naar de kring wandeld waarna hij naast Justine komt zitten.Geweldig."ik doe ook mee." zegt Jason dan waarop een groepje begint te lachen.Een aantal dare's zijn ondertussen uitgevoerd maar ik hou er mijn aandacht niet echt bij.Justine zit steeds tegen me aan te duwen en te giegelen wat eigenlijk best grappig is.Ik begin te lachen met Justine die bijna omvalt als ze haar handen naar mijn gezicht brengt." je hebt leuke lachtputjes, het is best schattig." fluisterd ze terwijl ze met haar vingers in mijn wangen prikt.Ik begin nog meer te lachen tot dat ik door heb dat iedereen stil is en mij en Justine aankijkt."Marcel truth or dare?" vraagt een meisje met rood haar.Ik denk dat haar naam Victoria is." hij zegt zowiso truth." lacht Jason dan." dare." antwoord ik waarop Victoria grijnst." trek je shirt uit." ik knik en trek de afschuwelijke cardigan af.Ik ben best blij dat ik die kan afdoen."en je hemd." zegt Victoria terwijl ik mijn cardigan naast me laat vallen." dat had je niet gezegd." antwoord ik dan." nou dat leek me wel duidelijk hup."Ik schud mijn hoofd weer.Ik ga hier echt niet mijn hemd afdoen.Ik had al geluk dat Justine mijn tattoo's niet herkende maar ik denk niet dat ik het geluk zal hebben dat niemand hier ze herkent." ah Victoria hij durft zijn kippenborst niet te laten zien, tja ze kunnen niet allemaal zo gespierd zijn als ik he." zegt Jason dan serieus.Jeetje die denkt echt van zichzelf dat hij heel wat is.

Justine's P O V

Oke ik ben echt dronken.Ik zit naast Marcel en val bijna op wat Marcel laat lachen.Dan vallen zijn lachtputjes me weer op.Voor ik echt besef wat ik doe breng ik mijn handen naar Marcel's gezicht."je hebt leuke lachputjes, het is best schattig." fluister ik terwijl ik met mijn vingers in Marcel's wangen prik waardoor hij nog meer begint te lachen.Ik hoor hoe het stil word en kijk dan rond in de kring, alle blikken zijn op Marcel en ik gericht."Marcel truth or dare?" vraagt Victoria dan.Ik hoor Jason iets mompelen over dat Marcel toch truth gaat zeggen maar besteed er geen aandacht aan." dare." zegt Marcel dan.Oke Victoria's dare's zijn nooit erg." trek je shirt uit." zegt ze dan waarop Marcel knikt en zijn cardigan afdoet." en je hemd." hoor ik Victoria zeggen.Ik kijk Marcel aan en verwacht dat hij zijn hemd zal uitdoen maar dan bedenk ik me dat Marcel niet weet dat iemand van zijn tattoo's afweet,wat ik totaal niet snap want ik vind zijn tattoo's echt leuk.Misschien heeft hij er spijt van ofzo dat hij ze heeft laten zetten?

Marcel schud zijn hoofd weer en plots vult Jason zijn stem mijn hoofd."ah Victoria hij durft zijn kippenborst niet te laten zien, tja ze kunnen niet allemaal zo gespierd zijn als ik he."De woorden komen zo serieus uit zijn mond dat ik gewoon weet dat hij het meent.Een paar mensen in de groep beginnen hard te lachen.Jason zou eens moeten weten hoe hard hij er naast zit." Marcel heeft totaal geen kippenborst!" hoor ik dan iemand zeggen.Oh shit dat was ik?Oh nee dit meen je niet!Ik zie hoe iedereen me aanstaart en sla mijn handen voor mijn mond alsof ik ze zo nog kan terugnemen.