Undercover.

28

Justine's P O V

Ik word wakker in de zetel en kan me zelfs niet herinneren wanneer ik in slaap gevallen ben.Waardoor werd ik zelfs wakker?Oh ja de deurbel!Weer gaat de deurbel en ik vraag me af wie hier zo vroeg kan zijn.Ik open de voordeur en zie Jason staan.Ik kijk hem verward aan en zie dan Roos in de auto zitten voor mijn deur."je beseft dat school begint binnen vijf minuten en jij hier nog in je pyjama staat." zegt Jason lachend.Wacht dat kan niet!?"echt?!" schreeuw ik in paniek.Jason knikt en ik zie Roos uitstappen waarna ze naar ons toe wandeld." hup waar wacht je op, kleed je vlug om zodat we kunnen vertrekken." ik knik en ren naar boven.Zodra ik boven ben besef ik dat ik nooit op tijd op school ga raken.Ik ren terug naar beneden waar Jason en Roos in de living zitten."euh Roos je weet dat ik nooit op tijd ga zijn?Ik moet nog douchen en me omkleden en-" Jason's lach onderbreekt me." dat weten we komop ga je maar klaarmaken.Jason en ik bedenken wel een uitvlucht waarom we te laat zijn."Ik knik en ren weer naar boven.

Ik ga gelijk naar de badkamer en trek mijn pyjama uit waarna ik snel onder de douche stap.Oke ik zou ook gewoon me kunnen omkleden zonder te douchen maar dat zie ik echt niet zitten, ik zou me de hele dag vuil voelenen, daar heb ik geen zin in.Ik was me vlug waarna ik een handdoek om me heen sla en weer mijn slaapkamer inloop.Ik gooi de deur achter me dicht en droog me zo vlug mogelijk af waarna ik schoon ondergoed aan trek en een blauwe skinnyjeans gevolgd door een wit shirt.Ik trek vlug sokken aan en mijn korte enkel laarsjes waarna ik weer naar de badkamer wandel en mijn natte haar begin te kammen.Als mijn haar gekamd is laat ik het los hangen en breng vlug wat mascara en oogpodlood aan waarna ik in sneltempo mijn tanden poets.Als ik dit alles gedaan heb grijp ik mijn leren jasje en mijn schooltas waarna ik naar beneden ren.

"weetje aangezien we toch al een kwartier te laat zijn kan het er wel nog bij dat je eerst ontbijt." ik kijk Jason verward aan." wilden jullie niet zo snel mogelijk naar school?" "wie wil er nu echt naar school." zeggen Roos en Jason lachend.Ik glimlach waarop ik knik en naar de keuken wandel met Roos en Jason achter me aan.Ik maak vlug een boterham met nutella terwijl ik een glas melk uitschenk.Had ik geweten dat ik nog kon ontbijten had ik mijn tanden nog niet gepoetst."hebben jullie al gegeten?" vraag ik dan waarop Roos en Jason knikken.Ik eet vlug mijn boterham op en drink mijn glas melk leeg waarna ik alles aan de kant zet." zullen we dan maar gaan?" Roos knikt en kijkt me bezorgd aan." waarom sliep je nog?" vraagt ze zacht als Jason wat verder voor ons loopt." ik was gisteren in slaap gevallen op de zetel en ik had mijn wekker niet gezet." Roos knikt en ik weet al waar dit naar toe gaat." komt het door Harry?" zie je wel dat bedoelde ik dus." nee het komt niet door hem,het gebeurde gewoon." Roos knikt en ik ga vanvoor in de auto zitten.

"zo hoe komt het dat jullie te laat zijn." vraagt de directeur,toen we op school toekwamen moesten we ons hier melden.Jason en Roos kijken elkaar aan en ik zie gewoon dat ze geen uitleg hebben.Het is raar om hier tegenover mijn nonkel te staan en te moeten doen alsof ik hem niet ken.Jason weet niet dat de directeur familie van me is en dat wil ik graag zo houden." het is mijn schuld.Ik werd niet goed onderweg naar school,ik ben wagenziek en ja toen moesten we terug naar mijn huis omdat ik op mijn shirt gekost had." lieg ik zo goed mogelijk.Jason en Roos knikken instemmend.Mijn nonkel zucht en knikt."goed maar als jullie nog een keer te laat zijn hebben jullie alle drie een uur nablijf." zegt hij zo streng mogelijk.Ik moet me inhouden om niet te glimlachen naar mijn nonkel." en nu naar de les." zegt hij steng.We knikken alle drie en wandelen naar de klas.Eens we aan het lokaal staan klop ik snel aan en leg uit waarom we te laat zijn.Ik zucht als ik zie dat Jason en Roos al gaan zitten zijn en er maar één stoel meer vrij is en dat is dan weer naast Harry.

Ik zucht en ga zitten naast Harry terwijl ik naar het bord staar, ja staar ik durf hem gewoon niet aan te kijken en eerlijk gezegd weet ik niet of ik dat wel wil ook,oke dat is gelogen tuurlijk wil ik hem wel aankijken maar hoe ongemakkelijk zou dat zijn?"Justine." hoor ik Harry fluisteren.Ik bijt op mijn onderlip en blijf naar het bord kijken."praat met me." ik zuct en begin op te schrijven wat op het bord staat."Justine alsjeblieft luister even naar me." weer negeer ik Harry en schrijf verder.Ik schrik op als ik een hand op mijn been voel.Ik kijk en zie Harry's hand op mijn been rusten."laat het me alsjeblieft uitleggen." ik neem Harry's hand vast en leg hem op zijn eigen been waarna ik mijn hoofd schud en verder ga met opschrijven.Ik probeer me te concentreren op wat de leerkracht zegt terwijl ik hard op mijn onderlip bijt en vecht tegen de tranen die zich vormen in mijn ogen.Het is gewoon moeilijk voor me om hier naast Harry te zitten en te beseffen dat we geen vrienden meer zijn,dat hij me wellicht nooit echt vertrouwd heeft.Zeg nu zelf als je iemand echt vertrouwd, als jullie echte vrienden zijn vertel je elkaar toch alles?Oke misschien niet alles maar toch zulke dingen wel?Harry loog gewoon over wie hij was en ja dat doet pijn.En het doet nog het meest van allemaal pijn dat ik besef dat ik verliefd ben op iemand die mij niet eens vertrouwd.Ik draai mijn hoofd weg naar de kant van de ruit als ik voel hoe een traan over mijn wang rolt.Vlug veeg in de traan weg waarna ik zucht en weer naar het bord staar.

Het is inmiddels middagpauze en ik zit met Roos in de kantine.Roos verteld over haar weekendplannen met Zayn.Ze gaan samen naar het strand aangezien ze toch mooi weer uitgeven maar verder luister ik niet echt.Ik vraag me af wat ik dit weekend ga doen.Wat zou Harry doen?Oke nee ik ga niet weer over Harry denken.Ik heb besloten hem niet te vergeven dus hoef ik ook niet meer aan hem te denken of aan wat we zouden gedaan hebben als we nog vrienden waren.Ik neem nog een hap van het belegde broodje dat ik gekocht heb in de kantine terwijl ik rond me heen kijk."je luisterd niet meer he." ik schrik en kijk Roos aan." sorry." Roos glimlacht."geeft niets,mijn pannen zijn ook niet zo interesant maar he ik snap het wel hoor dat je er niet met je gedachten bij bent,hij is er ook niet echt met zijn gedachten bij."Ik knik, wetend dat ze met 'hij' Harry bedoeld.

Eindelijk gaat de laatste schoolbel.Ik en Roos wandelen de school uit als Roos afslaat naar de parking." waar ga je heen?" vraag ik lachend." Jason brengt ons naar huis." ik begin te lachen.Ik kan er nog altijd niet bij dat iemand zijn auto neemt voor dit korte stukje dat je echt gewoon kan wandelen.Ik knik en wandel met Roos over de parking.Als we bij Jason's auto aankomen staat Jason tegen de kofferbak geleund met zijn armen gekruist." ik dacht al dat jullie niet meer kwamen." zegt hij lachend."tuurlijk wel, stel je voor dat we dat hele eind hadden moeten wandelen." zeg ik sarcastisch maar toch met een glimlach.Roos barst in een lachbui uit waarna ze in de auto gaat zitten.Jason opent voor me weer de portier waarna ik instap.Als Jason de auto start zie ik Harry wandelen.Ik kijk snel weg in de hoop dat hij me niet ziet, en als hij me al ziet dan weet hij niet dat ik hem zag.Slim toch?Al snel staan we weer voor Roos haar voordeur.Roos stapt uit en zwaait naar me waarna ik terugzwaai.Ik wil uitstappen als Jason me tegenhoud." ik breng je." ik knik gewoon maar,wetend dat discussieren toch geen zin heeft bij hem.

Nog geen minut later staan we alweer voor de oprit van mijn huis."dankje"mompel ik waarna ik Jason aankijk en glimlach."en sorry dat je door mij te laat was op school." voeg ik er zacht aan toe.Jason begint te lachen."geeft toch niet,het is niet dat ik het jammer vond om te laat te komen hoor." ik knik en grinnik waarna ik de auto deur wil openen.Ik voel Jason's hand op mijn knie en mijn gedachten dwalen gelijk weer af naar het moment Harry zijn hand op mijn been plaatste." ik wil me niet opdringen ofzo maar ik zag in de klas dat je het moeilijk had, ik bedoel toen Marcel tegen je probeerde praten." ik knik gewoon maar." ik wil gewoon dat je weet dat als je wil praten met iemand ik goed kan luisteren en voor je klaarsta." ik knik waarna ik Jason op zijn wang kus." dankje." mompel ik waarna ik uit zijn auto stap en mijn huis binnen ga.