Undercover.

56

Justine's P O V

"dus wat denk je er van?" ik kijk Stan aan en haal mijn schouders op.Ik weet niet wat ik hier van moet denken.Aan de ene kant lijkt het me geweldig om dit te doen, niet alleen ben ik dan bij Harry en Roos maar ook zou dit echt goed zijn voor mijn carriere later." ik doe het." Stan glimlacht breed."goed, morgen vertrekken ze weer op tour dus ik zal Simon bellen en hem laten weten dat je zijn aanbod aanneemt." " moet ik geen contract tekenen ofzo?" vraag ik lachend en Stan knikt."hier, ik had wel verwacht dat je deze kans niet zou kunnen laten liggen." ik glimlach en teken het contract snel.

Na nog een paar uur alles te overlopen met Stan sta ik op het punt om naar huis te gaan."Justine!" ik draai me om en zie Stan staan, ik wandel naar hem toe en kijk hem vragend aan."aangezien je meegaat met one direction op tour leken deze dingen me wel handig." terwijl Stan dit zegt overhandigd hij me een kartonnen doos.Ik zet de doos op de grond en haal het deksel er af.Mijn mond valt zowat open.Een nieuw fototoestel, het nieuwste model dan wel nog, een externe flits en verschillende soorten lezen." oja je kan je laptop ook meenemen he." ik knik en glimlach naar Stan." bedankt." "geen probleem ga nu maar naar huis dat je klaar bent voor morgen."

Thuis aangekomen besef ik dat mijn ouders niet thuis zijn.Ik haal mijn gsm uit mijn broekzak en stuur Roos een bericht.' hee Roos, raad eens wie er mee gaat op tour als fotograaf?' hierna leg ik mijn gsm aan de kant en wandel naar mijn kamer.Ik leeg mijn wasmand en ga weer naar beneden waarna ik alles in de wasmachine stop.Ik hoor mijn gsm gaan en neem op.' ik kom er onmiddelijk aan!' oke dat was dus Roos.Ik lach als ik besef dat ze alweer heeft opgehangen.Ik ga weer naar mijn kamer en neem een reiskoffer van onder mijn bed, gelijk begin ik alle belangerijke spullen in de koffer te leggen.Ik zou er niet aan mogen denken dat ik mijn fototoestel vergeet.

Mijn koffer is al voor de helft gevuld als ik de deurbel hoor gaan.Roos is hier.Ik ren naar beneden en open de voordeur waar Roos me aan staat te kijken met een grote glimlach op haar gezicht." ga je mee?!' schreeuwt ze blij uit.Ik knik waarna ik begin te lachen.Roos begint te spingen als een gek waarna ze me meesleurt naar mijn kamer." je bent al beginnen pakken." ik knik." ik kan het niet geloven weet Harry dit al?" "geen idee ik kan het hem niet vertellen want jij had je gsm." Roos knikt en haalt haar gsm uit waarna ze begint te bellen, naar Harry denk ik." Kom naar Justine's huis." hierna hangt ze gelijk weer op.Ik kan het niet laten en begin te lachen.

Na een kwarier is mijn koffer volledig ingepakt maar ik heb nog lang niet mee wat ik allemaal nodig heb.Dat word dan maar nog een tweede koffer pakken." ik ga even naar het washok." Roos knikt en rommelt verder in mijn kleerkast.Als ik in het washok ben stop ik alle kleren van de wasmachine in de droogkast, ik zie wel of er kleren in zaten die niet in de droogkast mogen.Ook haal ik een tweede koffer uit het washok.Als ik voor de trap sta hoor ik de deurbel.Harry.Ik wandel naar de deur en open die.Harry kijkt me bezorgd aan." waarom moest ik komen?" ik besluit hem even te pesten." Roos zal het wel vertellen." zeg ik zo triestig mogelijk.Harry knikt ongemakkelijk en volgt me vervolgens naar mijn kamer." wel Roos wat is er aan de hand?" vraagt Harry bezorgd als we in mijn kamer komen." Justine gaat mee op tour!" schreeuwt Roos nu.Harry kijkt me verward aan en voor ik iets kan zeggen is Roos me voor." ze gaat mee als jullie fotograaf." " dat kan niet,Simon zou het nooit goed vinden,tenzei hij niet weet wie Justine is." "dan gok ik maar dat hij niet weet wie ik ben." hopelijk komt hij het ook niet te weten, ik mag er niet aan denken wat er zou kunnen gebeuren als Simon weet wie ik ben,als hij weet dat ik het meisje was die Harry al de hele tijd meewilde op tour.

De volgende morgen

Justine's P O V

Het is vijf uur in de morgen en ik ben al wakker.Oke om eerlijk te zijn heb ik gewoon amper geslapen.Ik heb tot middernacht op mijn ouders gewacht om ze te vertellen dat ik mee ga op tour met one direction als fotografe, tot mijn verbazing was zelfs mijn moeder blij voor me ,daarna heb ik nog eens overlopen of ik alles mee heb in mijn koffers en als ik hier mee klaar was was het al twee uur.Ik ben verschrikkelijk moe en sta dus half slapend mijn tanden te poetsen.Simon weet echt niet wie ik ben want hij belde me gisteren avond nog op om te zeggen dat ik best comfortabele kleren aantrek vandaag omdat ik bij de jongens en Roos op de tourbus zal zitten een groot deel van de dag.Hij vertelde me ook dat hij zelf niet aanwezig zou zijn op de tourbus omdat hij met het vliegtuig gaat.Ik spuw mijn tandpasta uit en spoel mijn mond waarna ik mijn tandenborstel in mijn koffer stop en naar beneden wandel." heb je hulp nodig met je koffers?" vraagt mijn vader slaperig.Ik knik gewoon maar, ik ben zelfs te moe om te praten.Mijn vader staat op en volgt me naar mijn kamer waar we elk een koffer nemen en die naar de voordeur brengen.

Na tien minuten heb ik afscheid genomen van mijn moeder en vader.Ik hoor de deurbel en spring zowat van de bank."daaaag!" schreeuw ik door het huis waarna ik de voordeur met een ruk open.Paul staat voor de deur." ik kom je helpen met je koffer." "koffers." verbeter ik Paul lachend." luister Justine, Simon weet niet wie je bent, ik geef je de raad om er voor te zorgen dat hij dat ook niet te weten komt.Ik weet niet hoe hij zal reageren als hij weet dat jij het meisje bent waar Harry het al die tijd over had." ik knik en volg Paul die inmiddels mijn koffers vastheeft naar de tourbus.Ik stap op de tourbus en het valt me op hoe stil het is." iedereen slaapt.Er is een bed voor jou bij de rest." fluisterd Paul terwijl hij naar een deur wijst aan het einde van de bus." dankje." fluister ik terug waarna ik naar het slaapgedeelte ga.Ik open de deur zo zacht mogelijk en grinnik als ik Niall zie, hij ligt zowat half uit zijn bed, zijn ene been en arm hangen over de leuning net als zijn hoofd.Ik schrik als ik een hand op mijn schouder voel, ik draai me om en kijk een slaperige Harry aan." kom hier." mompeld hij met een schorre ochtendstem.Even twijfel ik maar klim dan toch bij Harry in bed.Zonder een woord te zeggen trekt Harry de dekens over ons heen en nestel ik me tegen hem aan en val weer in slaap.

Harry's P O V

Ik ben al een tijdje wakker maar Justine ligt nog tegen me aan te slapen dus ik besluit om te blijven liggen.Ik haal voorzichtig een pluk haar uit Justine's gezicht als ik gefluister hoor.Ik kijk op en zie dat Roos en Zayn wakker zijn in het bed over me." je weet dat jullie echt zullen moeten opletten dat Simon niets vermoed." fluisterd Zayn naar me toe." hij kan niets vermoeden want we zijn niets." mompel ik meer tegen mezelf dan tegen Zayn.Ik kan niet klagn, nu is Justine tenminste bij me.Ik kijk op mijn gsm en zie dat het al bijna avond is.wow wat hebben we allemaal lang geslapen!Als het nu al bijna avond is wil dat zeggen dat we dus bijna in Duistland zijn.Jup in Duistland begint onze tour en ik kijk er al verschrikkelijk naar uit." Justine." ik probeer Justine wakker te maken maar na vijf minuten geef ik het op.ze wil gewoon niet wakker worden." laat mij maar." mopeld Roos waarna ze wegwandeld.Na twee minuten is Roos terug met een ijsblokje.Ik kijk Roos verward aan als ze de dekens van Justine afhaalt en Justine's shirt wat omhoog tilt en het ijsblokje op Justine's blote buik laat vallen.Als het ijs contact heeft gemaakt met Justine's buik schiet ze gelijk omhoog, klaarwakker. "what the fuck Roos?!" Roos staat gewoon maar te lachen." zo ze is wakker." ja en slechtgezind ook.

De rit duurt nog een half uur en iedereen is zich als een gek aan het omkleden, van Simon moeten we er altijd netjes uitzien als we onder de mensen komen.Oke ik snap dat we er netjes uit moeten zien maar komop een trainingsbroek kan toch wel net nog?Nee volgens Simon dus niet.Ik trek een zwarte skinnyjeans aan en kijk rond me op zoek naar Justine." Roos waar is Justine?" "in de douche." hoezo in de douche?!We moeten zodadelijk al van de bus en ik weet nu al dat ze nooit optijd klaar zal zijn.