Undercover.

35

Justine's P O V

Dit kan niet!Dit is een grap!Ik laat mezelf zakken op de grond en sla mijn handen voor mijn ogen."liefje wat is er?" vraagt mijn moeder bezorgd als ze de living komt ingewandeld.Ze heeft vast mijn kom horen vallen."Harry." snik ik."wie is Harry?" ik neem diep adem." H-Harry lligt in het ziekenhuis." stotter ik tussen het snikken door.Mijn moeder komt naast me zitten en slaat een arm over me heen."maar wie is Harry?" ze kijkt me aan met een bezorgde blik."Harry is Marcel." mompel ik zacht."Harry is Harry Styles van one direction.Hij deed zich voor als Marcel om zijn diploma te kunnen halen." mijn moeder kijkt me niet begrijpend aan."dus onze nerd achtige buurjongen is eigenlijk een bekende zanger?" vraagt ze voor de zekerheid.Ik knik."hoe weet je dat?" ik zucht en vertel mijn moeder alles.Echt alles.

"liefje het is niet omdat jullie ruzie hadden dat het jou schuld is dat hij in een coma ligt." probeert ze me te sussen.Ze snapt het niet."dat is het wel." zeg ik snikkend en ren naar mijn kamer.Als ik op mijn kamer ben grijp ik gelijk mijn gsm van de grond en zie dat ik gemiste oproepen heb van Zayn en Roos.Ik besluit Zayn te bellen."Harry ligt in het ziekenhuis." zegt hij gelijk als hij opneemt." ik weet het,ik zag het op tv.Het is mijn schuld!" weer begin ik te huilen."Justine ik ga er niet over beginnen of het jou schuld of niet is, maar je moet naar Londen komen." waarom moet ik naar Londen komen?!Zayn zou me niet naar Londen halen als het niet echt ernstig is!"Paul is onderweg naar je huis, net als Roos.Roos gaat mee met je en Paul en Roos zullen binnen een uur aan je voordeur staan.Maak dat je klaarbent." voor ik verder nog iets kan zeggen heeft Zayn al opgehangen.Ik laat mijn gsm vallen ren naar mijn kast en neem de eerste jeans die ik tegenkom vast,een zwarte riped skinny blijkbaar.Ik trek een wit topje uit mijn kast waardoor de halve stapel omvalt.Ik laat de stapel kleren liggen en neem een rood hemdje en schoon ondergoed waarna ik naar de badkamer ren.

Als ik in de badkamer ben trek ik snel mijn kleren aan en ga ik onder de douche staan.Ik begin mezelf vlug te wassen, het maakt me niet uit dat het water nog koud is.Mijn lichaam lijkt het niet te voelen.Als ik mijn haar en lichaam gewassen heb spring ik uit de douche en droog mezelf zo vlug mogelijk af.Ik draai een handdoek rond mijn haar en kleed me aan."mam!" roep ik zo luid mogelijk terwijl ik mijn tanden poets.Mijn moeder komt aangelopen." wat is er?" vraagt ze in paniek." ik ga naar Londen.Binnen een uur word ik opgehaald." "waarom?" ik zucht en spuw mijn tandpasta uit en spoel mijn mond waarna ik de handdoek van mijn haar haal en het vlug begin te kammen."Zayn zei dat ik naar London moet komen,Roos gaat ook.Het gaat echt niet goed met Harry." ik hoop dat mijn moeder hier niet moeilijk over gaat doen." en school dan?" "ja zeg,school moet maar even wachten,daarbij ik loop toch voor op de meeste lessen en als het langer duurt dan verwacht in London moet je mijn schooltaken maar doormailen.Ik maak ze en maill ze wel naar de leerkrachten." mijn moeder twijfeld even."goed dan maar ik wil je elke dag horen, of toch op zen minst een sms krijgen." ik knik en ren naar mijn kamer.

Als ik in mijn kamer ben haal ik een reiskoffer van onder mijn bed en gooi er zoveel mogelijk kleren in als ik kan,daarna prop ik er nog wat schoenen bij, mijn gsm lader,tandenborstel en tandpasta.Meer moet ik niet meehebben denk ik en als ik iets vergeten ben koop ik het wel in London." ik heb je nog noois zo snel jezelf zien klaardoen." mompeld mijn moeder terwijl ik mijn sokken aandoe.Ik weet dat ze dit goed bedoeld maar ik vind het alleen maar lastig.Ik trek mijn donkerblauwe allstars aan en grijp mijn handtas waar normaal gezien geld in zou moeten zitten.Ohja mijn bankkaart ligt ergens in mijn reistas dus het maakt niet uit als ik geen geld mee heb.Ik trek vlug mijn leren jasje aan en haast me naar beneden.

Na een kwartier hoor ik een auto toeteren voor mijn deur.Dat zal Paul zijn." ik moet gaan." mompel ik tegen mijn moeder waarna ik vlug een kus op haar wang druk en naar de voordeur ren met mijn reiskoffer achter me aan." vergeet niet te smsen!" gilt mijn moeder me achterna.Ik knik en trek de voordeur achter me dicht.Als ik me omdraai zie ik paul staan en Roos zit al in de grote zwarte auto.Geen idee welk merk het is, maar dat maakt me dan ook weer niet uit.Zolang ik maar aan de luchthaven raak."hoi." zeg ik zacht terwijl ik mijn reiskoffer naar de auto sleur." laat mij maar." zegt Paul grinnikend.Ik knik en stap in de auto."hoe voel je je ?" vraagt Roos gelijk.Ik haal mijn schouders op.Ik heb gewoon geen zin om te praten.Ik mag er niet aan denken wat ik moet doen als Harry niet uit zijn coma komt ofzo.

De autorit naar de luchthaven verliep in stilte,geen ontspannende stilte.Eerder een stilte waar niemand wist wat te zeggen." volg mij maar." zegt Paul terwijl we door de luchthaven wandelen.Niet veel later stappen Paul,Roos en ik in een vliegtuig waarna de deuren dicht gaan.Ohja een privé vliegtuig dus.Ik plof mezelf in één van de zetels en staar naar buiten.Paul zit recht over me en ik zie hoe hij me bezorgd aankijkt via de ruit.Ik kijk Paul aan probeer te glimlachen."alles komt heus wel goed." ik kijk Paul aan waarna ik hard op mijn onderlip bijt terwijl ik tegen de tranen vecht die zich vormen in mijn ogen."het is mijn schuld." Ik kijk naast me en zie dat Roos al in slaap gevallen is."nee dat is het niet." verzekerd Paul me." dat is het wel." mompel ik terwijl ik een traan wegveeg."nee,Harry koos ervoor om zoveel te drinken,jij hebt hem niet gedwongen dus nee het is niet jou schuld." ik schud mijn hoofd."ik was wel de reden dat hij zoveel gedronken heeft.Onze ruzie was de reden." Paul zucht, hij weet niet meer wat te zeggen denk ik."probeer maar even te slapen." zegt hij tenslotte.Ik knik en sluit mijn ogen waarna ik in slaap val.

"sst ze slaapt." hoor ik iemand in de verte zeggen.Ik hoor wat gemompel en open mijn ogen.Ik voel hoe twee sterke armen me dragen maar ben te moe om op te kijken."Harry?" zeg ik twijfelend."nee Justine, het is Paul." oh.Ik had zo hard gehoopt dat dit alles gewoon een droom was,ofja een nachtmerrie maar dat is het dus niet. Paul zet me neer op een bank en gelijk komt Zayn met Roos en drie andere jongens op de bank voor me zitten.De jongens stellen zich één voor één voor maar ik luister niet echt.Dit is belachelijk kunnen we gewoon niet naar Harry gaan?!Ik weet nu al niet meer wie Louis en wie Liam is.Zayn tja die ken ik en Niall is te herkennen aan zijn Iers accent.Ik hoop maar dat Louis en Liam het me niet kwalijk nemen als ik hun namen verwissel."wanneer kunnen we naar Harry?" vraag ik tenslotte." binnen twee uur normaal, ze zijn zijn maag nog steeds aan het leegpompen." antwoord Niall met een zucht.Oke het is echt erger dan ik had gedacht, je mompt niet zomaar iemand zijn maag leeg.Toch?

"je kan wel even slapen als je dat wil." zegt Niall dan.Ik kijk rond me en zie verschillende kamerdeuren.Welke deur?"het maakt niet uit waar je slaapt." zegt Zayn dan alsof hij mijn gedachten leest.Ik knik en sta op waarna ik een kamerdeur open."Justine dat-" Zayn word afgekapt door Niall"laat haar maar." okedan?Ik doe de kamerdeur achter me dicht en wandel naar het bed.Ik kruip vlug onder de dekens als ik een bekende geur ruik.Dit is Harry's kamer.Ik trek de dekens over me heen en sla mijn armen om Harry's hoofdkussen waarna ik zijn hoofdkussen stevig tegen me aandruk.Tranen vloeien alweer over mijn wangen maar deze keer doe ik niet de moeite om ze weg te vegen.Het enige waar ik aan kan denken is Harry.

Roos P O V

Justine is al een half uur in de kamer,Harry's kamer en ik weet niet of ik moet gaan kijken hoe het gaat met haar of niet.Misschien slaapt ze wel gewoon en dan maak ik haar wakker.Ik zie hoe Niall opstaat van de zetel en met zijn oor tegen Harry's kamerdeur staat.We zijn allemaal stil tot Niall zich omdraait en ons aankijkt." ze huilt." zegt hij zacht.Voor iemand anders nog iets kan zeggen sta ik op en wandel naar Harry's kamer.Ik open de deur zonder kloppen en sluit die achter me.Ik zie hoe Justine haarzelf verstopt heeft onder Harry's donsdeken en hoor haar huilen.Zonder iets te zeggen wandel ik naar Harry's bed.Ik trap snel mijn schoenen af en haal de dekens van Justine af.Justine reageert door zichzelf aan me vast te klampen en verder te huilen."ik vergeef het mezelf nooit." zegt ze snikkend.