Undercover.

50

Justine's P O V

Even twijfel ik maar besluit dan door te zetten."een ying en yang teken, op de binnenkant van mijn rechterpols." "oke waar, in het midden aan de linkse kant of rechts?"aan de linkse kant." de man knikt en gebaart dat ik hem moet volgen.Ik volg de man door de shop tot hij stopt bij een grote zwarte stoel waar ik op moet gaan zitten." aan welke kleuren had je gedacht?" "gewoon zwart voor hetgene dat in het zwart hoort en de andere kant gewoon zoals hij is." "vleeskleur dus." "jup." de man begint te tekenen op mijn pols tot ik het idee voor de tattoo goed vind waarna hij begint te tattoeren.

Na een uur ben ik uit de shop.Ik vraag me af wat mijn ouders hiervan gaan zeggen want ja dit is niet iets wat ik met hun besproken heb.Ohja ze kunnen er nu toch niets meer aan doen.Ik haal mijn gsm uit en twijfel even om Harry te smsen.' ik mis je...' ik druk op verzenden en stop mijn gsm weg, wachtend op antwoord.Niet veel later kom ik thuis.Mijn moeder zit aan tafel papieren in te vullen."hee mam." ik besluit nog niets te zeggen over de tattoo, ik laat haar dat zelf wel ontdekken."hee Justine,weet je nu eigenlijk al wat je wil doen als werk, of als je wil verder studeren?" hier vraagt mijn moeder dus al een hele week naar.Ze vind het belangerijk dat ik zo snel mogelijk werk vind of snel beslis als ik verder wil studeren zodat we naar hoge scholen kunnen gaan kijken.Ik zucht en haal een hand door mijn haar." ik ga werken." oke ik heb dit net even besloten maar ik weet tenminste al als wat, als hetgene wat ik al wilde doen als kind.

" zeg alsjeblieft niet wat ik denk." hier gaan we dan." als fotografe." "Justine hoeveel keer moet ik het nog zeggen,daar zit geen toekomst in.Wie wil er nu nog een fotografe?!De meeste mensen maken al hun foto's zelf." ik kijk mijn moeder kwaad aan." als je goed bent zal je wel geboekt worden,dus we zullen snel zien hoeveel werk ik heb of niet heb, als het niets word zoek ik wel iets anders." "dit gaat nooit werken." "jeetje dankje voor de steun!" ik wandel kwaad naar mijn kamer waarna ik mijn laptop open.Ik zoek wat op internet tot ik een bedrijf vind waar al verschillende fotograven voor werken, het liefst zou ik op mezelf beginnen maar ik besluit te beginnen bij het begin.Ik besluit een mail te sturen.Ik vraag ze simpelweg of ze nog opzoek zijn naar een fotograaf en voeg er enkele foto's aan toe die ik zelf gemaakt heb.Nu maar wachten op antwoord.

Drie uur later heb ik nog steeds geen bericht terug gehad van Harry.Ik heb wel al een mail teruggehad van dat bedrijf.Ze willen me graag spreken,binnen een uur al en ze vroegen of ik bereid was om daar foto's te maken zodat ze zeker zijn dat ik wel degelijk zelf die foto's gemaakt heb.Ik heb natuurlijk ingestemd en ben nu mijn spullen om te fotograferen aan het inpakken.Ik weet niet wat ik moet meehebben dus heb ik gewoon maar mijn fototoestel, mijn andere lenzen voor mijn fototoestel en mijn zonnekap mee.Ik wandel naar beneden waar mijn moeder nog steeds bezig is met papierwerk." ik ben weg." mompel ik waarna ik de deur achter me dichttrek.Ik neem mijn fiets en fiets naar de stad, het bedrijf ligt in de stad wat dus niet ver is.

Na een kwartier kom ik aan bij het grote bedrijf van Nikon.Oh ik besefte niet eens dat ik soliciteer bij nikon zelf!Gelukkig heb ik dan ook een nikon fototoestel, het zou wat raar zijn om bij nikon te soliciteren met een cannonfototoestel.Ik wandel het gebouw binnen en ben verbaasd van het grote aantal mensen die hier rondlopen." ik ben Justine, ik ben hier voor een gesprek over een job." zeg ik verlegen tegen het meisje achter de balie." volgt u mij maar." ik knik waarna ik haar volg door de grote bruine gangen." hier is het." "bedankt." ik trek snel eens mijn shirt weer eens recht en kijk voor de zekerheid nog eens in mijn spiegeltje of mijn haar nog goed ligt.Ik klop op de deur waarna die open gedaan word door een lange magere man met grijs kort haar."goeidag,ik ben Stan." "goeiedag.Justine." ik schud Stan zijn hand waarna hij gebaart dat ik kan gaan zitten in de zwarte leren stoel.Ik ga zitten en wacht tot Stan ook gaat zitten." vertel eens over jezelf." " Ik ben Justine deroo.Ik ben negentien jaar en dus net klaar met school, ik zou graag een job hebben als fotograve." Stan knikt."waarom fotografie?" ik glimlach." fotografie is voor mij een uitlaatklep,ik fotografeer alles wat me leuk of speciaal lijkt.Ik vind foto's belangerijk, het is een manier om herinneringen te bewaren, het is een vorm van kunst vind ik." Stan glimlacht weer." waar ben je meer voor, foto's op een pc scherm of afgedrukte foto's?" "dat hangt af van de foto als hij niet zo goed is vind ik het zonde om die af te drukken maar als de foto echt mooi is of het een goede herinnering is dan liever afgedrukt, ik hou er van dat ik foto's kan vasthouden in plaats van naar een scherm te staren."

"goed dan rest nu nog één ding voor ik beslis of je aangenomen bent of niet.Waarom neem je niet eens een paar portretfoto's van mij." ik knik en haal gelijk mijn fototoestel uit waarna ik de juiste lens opsteek en mijn zonnekap." je mag tien foto's maken waarna we die bekijken." ik knik en weet gelijk wat ik ga doen." mag ik dingen verzetten?" vraag ik zacht."tuurlijk,doe wat je wil,wat jou het best lijkt." ik knik en neem de grote zwarte leren stoel waarna ik die naar het grote raam duw achter Stan's bureau."wilt u gaan zitten?" Stan zit in de stoel.Ik geef hem verdere instructies en begin foto's te maken.Na tien minuten heb ik mijn tien foto's.Stan haalt een kabeltje uit zijn kast waarna hij mijn fototoestel aan zijn computer koppeld en even later verschijnen de foto's op het scherm.Stan zegt tot mijn verbazing niets en bekijkt de foto's een aantal keer.

"welke sfeer wilde je met deze foto bereiken?" hij laat de foto staan waar Stan in zijn stoel zit voor de ruit, terwijl hij naar buiten kijkt.De foto is van zijn rechter zijkant getrokken." volgens mij kan je twee kanten op met deze foto, als je hem in zwart wit zet komt hij triest over maar als je het kleur wat versterkt kan hij dromerig overkomen." Stan knikt weer waarna hij me even aankijkt."ik denk niet dat ik nog langer moet zoeken naar een nieuwe fotograaf.Wanneer kan je beginnen?" Ik spring zowat een gat in de lucht." als het van mij afhangt, morgen al." zeg ik opgewekt.Stan begint te lachen."oke morgen is prima.Ik verwacht je hier om tien uur stipt." "bedankt voor deze kans." " geen probleem, tot morgen Justine."

Thuis aangekomen besef ik dat ik niet eens gevraagd heb hoeveel ik zal verdienen maar achja dat hoor ik wel." ik heb werk." zeg ik vrolijk tegen mijn moeder terwijl ik de keuken binnenwandel."als fotograaf bij Nikon." "ik ben blij voor je." ik glimlach waarna ik naar mijn kamer ga.Als ik op mijn kamer ben haal ik mijn gsm uit mijn tas,zoals ik verwacht had heb ik geen sms van Harry.Waarom denk ik zelfs nog aan hem?!Het is niet dat het hem iets intereseert anders zou hij wel sturen...

Harry's P O V

"het consert was geweldig." de jongens knikken instemmend."wat waren de fans luid." ik kijk Liam aan en knik instemmend." heb je Justine ondertussen al gehoord?" vraagt Zayn zacht."nee als zij niets laat horen van zich ga ik ook niet meer sturen." "Roos heeft haar ook nog niet gehoord maarja ik denk dat ze ruzie hebben dus ik denk niet dat Justine contact met Roos zal opnemen,je kent ze he,ongeloofelijk koppig." ik knik gewoon maar.Ik heb geen zin om over Justine te praten.Waarom zou ik over haar praten of zelfs maar aan haar denken als ze niet eens de moeite doet om terug te smsen of op te nemen als ik bel.Damn ik hoor het haar nog zeggen dat ze me nog wil zien en hier zijn we dan, bijna een week verder en ze laat gewoon niets meer van zich horen.

Ik lig in mijn bed en weet niet wat ik moet denken, voor ik er bij stilsta neem ik mijn gsm en begin te typen.' Justine, ik weet dat je me negeerd en dat het je allemaal niet uitmaakt.-anders zou je wel antwoorden- ik wilde gewoon even laten weten dat ik het belachelijk vind van je dat je me zomaar negeerd,zonder reden dus.Ik weet niet of ik je ooit nog zal zien maar wees gerust.Als ik je ooit nog zie zal ik doen alsof ik je niet ken,misschien zelfs alsof ik je gewoon niet zie.Bye.' voor ik na kan denken duw ik op verzenden en leg mijn gsm aan de kant.