Undercover.

63-laatste hoofdstuk-

Harry's P O V

Fuck.Dit is de enige gedachte die door me heen gaat als ik Simon zie staan in de deuropening.Hij kijkt ons woedend aan."Wat is hier aan de hand?!" snauwt hij ons toe.Ik weet niet zeker of het wel een vraag is, ik bedoel het lijkt me best duidelijk wat hier aan de hand is.Ik voel hoe Justine verder bij me vandaan kruipt en ik ga recht zitten en kijk vluchtig naar Justine.Ze bijt nerveus op haar onderlip en klamt haar handen vast aan het deken die over haar benen ligt." gaat iemand hier nog iets zeggen?!" ik kijk Simon aan en probeer iets te zeggen maar ik kan op niets komen.Ik ga niet zeggen dat we al de hele tijd iets met elkaar hadden,nog voor hij Justine aannam.Nee dat kan ik niet zeggen." Harry ik dacht dat je helemaal ondersteboven was van dat ene meisje, hoe hete ze nu weer?Ah het doet er ook niet toe.Je zal nooit veranderen,je hoort haar even niet meer en voila hier lig je in bed met de fotografe!" oke ik weet dat Simon wellicht haar nummer geblokeerd heeft maar nu is mijn kans om hem daar op te pakken." en hoe weet jij dan wel dat ik haar niet meer hoor?" Simon begint te lachen." omdat ik haar nummer zelf geblokeerd heb." ik slik.Ik had niet gedacht dat hij dat zomaar zou toegeven. " hier is het laatste nog niet over gezegd!" snauwt Simon nog voor hij wegwandeld.

Met een zucht laat ik me achterover vallen op Justine's bed.Justine zit stokstijf voor haar uit te staren." hee kom hier." ik trek Justine tegen me aan en laat haar even van alles bekomen."wat gaat er gebeuren?" vraagt ze na enkele minuten." ik weet het niet." er kan vanalles gebeuren.Justine kan in het slechtste geval haar onstlag krijgen en Simon kan ervoor zorgen dat we elkaar niet meer kunnen zien, hij kan ervoor zorgen dat niemand nog Justine als fotografe wil door smerige leugens over haar te versprijden.Dat kan allemaal, maar dat ga ik haar niet zeggen.

Justine's P O V

De rest van de dag leef ik zowat in angst,ik wil Simon niet tegenkomen, ik ben echt bang voor wat hij zal zeggen of doen.Ik heb smiddags snel mijn koffers naar de tourbus gedragen en was opgelucht toen de tourbus vertrok,dat wil zeggen dat ik Simon vandaag niet meer moet zien.Hij vind de tourbus niet geschikt om iemand van zijn 'stand' te vervoeren.Ik vind dan weer dat dit maar nogmaals bewijst hoe hoog hij met zijn hoofd in de wolken loopt, normaal zou het me storen dat hij zich te goed vind voor de tourbus maar nu ben ik er dankbaar voor.Ik moet er niet aan denken dat ik nu met Simon de hele rest van de dag moet doorbrengen op een tourbus.

Ik zit in de zetel als ik een smsje krijg, het is van de verpleegster van Lennert, ze smst dat Lennert echt blij is met zijn fotoboek en dat hij niet kan wachten tot hij beter is en hij naar een concert kan komen, hij verteld aan iedereen in het ziekenhuis dat ik zijn beste vriendin ben waarna hij trots het fotoboek toont en onze foto aanwijst om te laten zien wie ik ben.Ik vergeet alle drama even terwijl ik het smsje herlees.Mijn hart smelt ervan.Ik ben blij dat ik dit gedaan heb voor hem,dat hij gelukkig is met dit kleine gebaar.

"Justine?" ik schrik op en kijk Roos verward aan." Harry vertelde me dat Simon er achter is gekomen." ik knik gewoon maar." wat gaat er nu gebeuren?" vraagt ze vervolgens." ik weet het niet,ik denk dat we dat morgen ochtend wel weten als we in Spanje aankomen." " zo erg kan het niet zijn Justine,ik bedoel maar, hij heeft toch ook niets tegen Zayn en ik.Ik denk dat hij gewoon geschrokken is maar als we hem alles uitleggen zal hij vast redelijk reageren." Redelijk reageren?Hebben we het over dezelfde Simon?De Simon die een kind zijn droom kapotmaakte zonder moeite?Ik besluit niets te zeggen, ik wil hier niet over praten." ik ga slapen." mompel ik meer tegen mezelf dan tegen Roos.Ik sta op en wandel naar het slaapgedeelte waar ik mezelf in Harry's dekens nestel.

Na een kwartier kijkt ik op mijn gsm, niet moeilijk dat ik niet in slaap raak.Het is nog maar vijf uur in de avond.Je zou denken dat het al veel later is, zo voelt het toch aan door alle drama." schuif op." ik knik en schuif naar achter waardoor Harry naast me kan kruipen.Ik nestel mezelf in zijn armen en luister naar zijn hartslag, zijn hartslag is niet rustig zoals anders maar gehaast, alsof hij opgejaagd word." ben je bang?" "ja." geeft Harry toe."ik ook." zonder iets te zeggen ga ik recht zitten en schuif ik Harry's shirt omhoog tot aan zijn borstkast.Harry verast me door zijn shirt volledig uit te trekken waarna hij weer gaat liggen.Ik druk een vluchtige kus op Harry's lippen waarna ik weer met mijn hoofd op zijn borstkast ga liggen.Met mijn vingertoppen ga ik over Harry's vlindertattoo.Wat als dit de laatste keer is dat ik dit kan doen?Wat als ik Harry nooit meer zie?Ik duw deze gedachten weg en een zucht verlaat mijn mond."maak je geen zorgen,we vinden er iets op." ik antwoord door te zuchten.

Ik word wakker van de bus die tot stilstand komt.Ik ga recht zitten en kijk naar Harry, hij slaapt nog.Ik hoor hoe de deur van het slaapgedeelte opengaat en ga vlug weer liggen en sluit mijn ogen krampachtig." iedereen binnen een uur in het hotel,ik heb een mededeling." dat was Simon.Ik wacht tot Simon weg is waarna ik recht ga zitten." Harry." "Harry word wakker." ik schud aan Harry's schouder waarna hij langzaam zijn ogen opend." ik was wakker." ik zucht en ga weer liggen." je weet dat dit over ons zal gaan?" vraag ik zacht." ja ik weet het."

Het volgende uur kruipt voorbij.Ik maak mezelf klaar en iedereen doet hetzelfde.Harry heeft ondertussen alles uitgelegd aan de rest van de jongens, hun reactie was niet wat ik verwachte.Louis zei dat ze niet blind waren en het al lang doorhadden maar er niets over zeiden omdat ze wachten tot we het zelf zouden vertellen." klaar?" ik schud mijn hoofd.Harry neemt mijn hand vast terwijl we naar de dienstingang van het hotel wandelen." zo slecht kan het niet gaan, we vinden er iets op."

Iedreen, letterlijk iedereen die betrokken is met de tour zit in de grote vergaderzaal van het hotel,Simon zit op kop van de tafel." er is een regel gebroken." begint hij.Ik kan het niet helpen en knijp hard in Harry's hand onder de tafel." de regel waar ik het meest waarde aan hecht." hij kijkt mij en Harry woedend aan." jaja kom maar tot het punt." zegt Harry emotieloos. " Justine en Harry hebben iets, ik weet niet of ik het een relatie kan noemen maar dat intereseert me ook niet,het enige wat me intereseert is dat het meer dan vriendschap is en dat, dat kan niet." "komop Simon zo erg is dat toch niet, als het de werksfeer niet negatief beinvloed." ik kijk Lou aan en glimlach dankbaar naar haar." dat is het wel, ik had haar deze regel opgelegd voor dat ze nog maar de kans kreeg om meer dan vriendschap te ontwikkelen,met wie dan ook!" schreeuwt hij.Ik voel mezelf kwaad worden, hoe kan dit nu zo slecht zijn?!" ik snap niet wat het probleem is,eigenlijk is het gewoon je eigen schuld." mompel ik, blijkbaar te luid want Simon kijkt me aan met open mond."verklaar." zijn toon is emotieloos en ik word er even bang van." als jij mijn nummer niet in Harry's telefoon geblokeerd had dan was ik wellicht nooit hun fotografe geworden en kon ik gewoon Harry's vriendin zijn,net zoals Roos die van Zayn is, maar het ging helemaal niet om wie ik was,het ging er je om dat Harry geen vriendin kreeg,toch dat is het hee?Omdat ik zijn imago zou veranderen voor de fans?!" "jij?jij bent het meisje van school?" ik knik.Simon begint te lachen." het maakt niet uit.Hierbij heb je de keus." ik kijk Simon niets begrijpend aan." je stopt direct als onze fotografe,hebt geen contact meer met iemand van one direction of ik zorg ervoor dat je nooit nog werk vind als fotografe." zijn gemene grijns op zijn gezicht laat weten dat hij het meent.

" dan stop ik ook." iedereen kijkt Harry aan met open mond en grote ogen." dat kan niet." zegt Simon lachend." dat kan wel, ik heb net zoveel een fout begaan,als je Justine hiervoor ontslaat kan je mij ook ontslaan, of nee ik neem ontslag.Nu ligt de keus bij jou." Simon's grijns is opslag van zijn gezicht verdwenen."wat als jullie relatie stopt,dan zit je daar met je ex vriendin als je fotografe." Ik weet niet of Simon dit echt overweegt of het gewoon zegt omdat hij denkt dat Harry dit moet horen." dan is dat maar zo." "one direction kan ook gewoon verder zonder jou Harry." Simon's grijns is weer terug op zijn gezicht.

" ik stop ook." zegt Niall plots uit het niets." dat kunnen jullie niet,wat gaan jullie doen he?Het enige dat jullie kunnen is zingen, de enige met een diploma hier is Harry." " daar zeg je het, we kunnen zingen, dus ik denk dat we best wel een andere manager kunnen vinden." ik kijk Louis ongelovig aan.Zei hij dat nu echt.Simon zucht." goed maar als het verkeerd afloopt met jou en Justine dan ga ik geen andere fotografe zoeken." Simon staat op." zorg dat ik hier geen spijt van krijg." ik knik en Harry doet hezelfde." Zie je wel voor alles is een oplossing." ik kijk Harry aan en glimlach.Ik druk een kus op Harry's lippen.Alles voelt goed aan, voor ééns zijn er geen geheimen en is alles oke.

THE END :)