ZawGyi
"မင္း..ဘယ္သူလဲ? ဘာလိုခ်င္တာလဲ"
"ငါ့ကိုလြယ္လြယ္နဲ႔ေမ့သြားပီလား? အင္းေပါ့ေလ မင္းကခံရတဲ့သူမွမဟုတ္တာ ေမ့သြားတာမဆန္းပါဘူး..ဆုိေတာ့ သတိျပန္ရေအာင္ေျပာျပရရင္ေတာ့ မင္းေၾကာင့္ဘဝပ်က္သြားရတဲ့ ႐ွန္႔ေဝပဲ"
"႐ွန္႔ေဝ"
တစ္ဖက္လူမွေျပာလာသည့္ အမည္အားလိုက္ေရရြတ္မိသည့္ ဝမ္ရိေပၚက တစ္ဆက္တည္းမွာပင္ ပူေလာင္လာသည့္ရင္အစံုႏွင့္အတူ သတိရလိုက္သည္က ထိုလူယုတ္မာသည္ကား ေ႐ွာင္က်န္႔အား ကလပ္သို႔ေခၚကာ ဖ်က္ဆီးရန္ၾကံခဲ့သည့္သူဆိုသည္ကိုပင္ျဖစ္သည္။
"ဘယ္လိုလဲမွတ္မိသြားပီလား?"
"မင္းလူယုတ္မာ!!! ေ႐ွာင္က်န္႔အခုဘယ္မွာလဲ!! သူတစ္ခုခုျဖစ္တာနဲ႔ မင္းကိုငါ့လက္နဲ႔သတ္မယ္လို႔ ငါက်ိန္ဆိုတယ္"
ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္းေရာ စဥ္းစားႏိုင္စြမ္းပါမ႐ွိေတာ့သည့္ ဝမ္ရိေပၚက ျဖစ္ေပၚလာသည့္ စိုးရိမ္ပူပန္မႈႏွင့္ ေဒါသတို႔ေပါင္းစပ္ကာ ေဆာက္တည္ရာမရ ေအာ္ဟစ္ေမးလိုက္သည္။
"စိတ္မပူပါနဲ႔..မင္းမလာမခ်င္း မင္းရဲ႕ေယာက္်ားဘာမွမျဖစ္ေစရဘုးလို႔အာမခံတယ္...ဘာပဲေျပာေျပာ သူကတစ္ခ်ိန္တုန္းက ငါသေဘာက်ခဲ့ဖူးတဲ့သူပဲမလား? ငါက မင္းေလာက္မရက္စက္တတ္ပါဘူး"
"ဘယ္ကိုလာရမလဲ ေျပာ?"
"ေနရာကို ငါ Message ပို႔ေပးလိုက္မယ္...ေငြသား သန္းတစ္ေထာင္နဲ႔အတူ မင္းတစ္ေယာက္တည္းလာခဲ့။ ရဲတိုင္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဥာဏ္နီဥာဏ္နက္မ်ားမယ္တို႔ ၾကံရင္ေတာ့ မင္းေယာက္်ားရဲ႕အေလာင္းကိုပဲ ျပန္ရမယ္မွတ္"
လိုအပ္သည္မ်ားကို ဝမ္ရိေပၚတစ္ေယာက္ အျမန္ဆံုးစီစဥ္ပီးသည္ႏွင့္ ခ်ိန္းထားသည့္ေနရာသို႔သြားလိုက္သည္။ ပံုမွန္အားျဖင့္ ေ႐ွာင္က်န္႔၏ေနာက္တြင္ သက္ေတာ္ေစာင့္မ်ားတိတ္တဆိတ္လႊတ္ထားေသာ္လည္း ဒီေန႔ေတာ့ သူႏွင့္အတူအျပင္သို႔လာျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သက္ေတာ္ေစာင့္မ်ားအား ေစာင့္မၾကည့္ခိုင္းခဲ့မိသည္ကိုလည္း ေနာင္တရ၍မဆံုးႏိုင္ျဖစ္ေနရသည္။ ကားေပၚတြင္လည္း စိတ္ေတြအစိုးမရျဖစ္ေနသည့္ ဝမ္ရိေပၚမွာ စတီယာရင္အားထု႐ိုက္၍
YOU ARE READING
Meet Point Of Parallel Lines
Fanfictionငယ်စဉ်ကတည်းက အရာရာတွင် အနိုင်မခံအရှုံးမပေးစွာ ပြိုင်ဆိုင်ခဲ့သော လူနှစ်ယောက်... မထင်မှတ်ဘဲ မိဘများက လက်ထပ်လိုက်ကြသောအခါ ညီအစ်ကိုတွေဖြစ်လာကာ တစ်အိမ်တည်း အတူတူနေဖြစ်လာသော်လည်း... ဆုံမှတ်မရှိတဲ့မျဉ်းပြိုင်တွေဟာ တစ်နေ့နေ့ တစ်ချိန်ချိန် တစ်နေရာရာမှာ ဆုံလာ...
