ZawGyi
ဝမ္ရိေပၚကိုသြားေတြ႔ရာမွ ျပန္လာပီး ရံုးခန္းထဲသို႔ျပန္ေရာက္သည္ႏွင့္ HR ဌာနသို႔ဖုန္းဆက္လိုက္ပီး
"အတြင္းေရးမႉးတစ္ေယာက္ အျမန္ဆံုး႐ွာေပး"
ေနာက္က်ိ႐ႈပ္ေထြးေနေသာ စိတ္အေျခအေနေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းအလုပ္စမလုပ္မိဘဲ ထိုင္ခံုေပၚေခါင္းမွီကာ မ်က္စိႏွစ္ဖက္စလံုးကို မွိတ္ထားမိလိုက္သည္။ ငယ္ငယ္ကတည္းကသူ႔အား အလြန္အမင္း စိတ္အေႏွာက္အယွက္ေပးတတ္ေသာ ဝမ္ရိေပၚ၏ ဝဲဂယက္ထဲမွ လြတ္ေျမာက္ဖို႔ရာလမ္း အမွန္တကယ္ပင္မ႐ွိေတာ့ပီလားဟု ေတြးေတာမိေနရင္းမွ ဟိုဟိုဒီဒီ အေတြးေတြက အတိတ္ဆီသို႔တဖန္ကူးခတ္သြားမိျပန္သည္။
Flashback
"မား ျပန္လာပီလား။ သား ေစာင့္ေနတာ"
"ဒီေန႔ မားအလုပ္ေတြမ်ားေနလို႔ ေနာက္က်သြားတာ။ အိပ္ႏွင့္တာမဟုတ္ဘူး။ ဘာလို႔ေစာင့္ေနေသးတာလဲ။ ေျပာစရာ႐ွိရင္ မနက္က်မွေျပာလည္းရတာပဲကို။ တစ္ေနကုန္လည္း စာေတြလုပ္ေနရတာ ပင္ပန္းေနမွာကို က်န္႔အာရယ္"
"မပင္ပန္းပါဘူး မားကလည္း.....စာက သားႀကိဳက္လို႔သားလုပ္တာကို။ အခုလည္း သတင္းေကာင္း႐ွိတယ္"
"သတင္းေကာင္း? ဟုတ္လား"
"ဟုတ္တယ္ ဒီမွာၾကည့္....ဟီး"
ခ်စ္စရာေကာင္းစြာ ယုန္သြားေလးမ်ားေပၚသည္အထိ သူမအားရယ္ျပကာ စာရြက္တစ္ရြက္လာေပးေသာ သူမ၏ ခ်စ္လွစြာေသာတစ္ဦးတည္းေသာ သားျဖစ္သူ ေ႐ွာင္က်န္႔အား ခ်စ္ျမတ္ႏိုးမဝစြာ ၾကည့္ေနမိပီး ကမ္းေပးလာေသာစာရြက္အားၾကည့္လိုက္ရာ
"ဟင္! ဒါ..ဒါက...ရီဟြာေက်ာင္းရဲ႕ ေက်ာင္းဝင္ခြင့္မလား?"
"ဟုတ္တယ္။ သား ရီဟြာေက်ာင္းဝင္ခြင့္ရသြားပီ။ အဲတာကလည္း ပညာသင္ဆုအျပည့္အစံုရပီးေတာ့"
"ေတာ္လိုက္တာ မားရဲ႕က်န္႔အာက တကယ္အရမ္းေတာ္တာပဲ။ မား....မားဝမ္းသာလြန္းလို႔ ဘာေျပာရမလဲေတာင္မသိေတာ့ဘူး။ ပီးေတာ့...ေတာင္း...ေတာင္းပန္ပါတယ္။ သားကို အဲ့ဒီလိုေက်ာင္းမ်ိဳးထားေပးဖို႔ အထိမတတ္ႏိုင္လို႔"
YOU ARE READING
Meet Point Of Parallel Lines
Fanfictionငယ်စဉ်ကတည်းက အရာရာတွင် အနိုင်မခံအရှုံးမပေးစွာ ပြိုင်ဆိုင်ခဲ့သော လူနှစ်ယောက်... မထင်မှတ်ဘဲ မိဘများက လက်ထပ်လိုက်ကြသောအခါ ညီအစ်ကိုတွေဖြစ်လာကာ တစ်အိမ်တည်း အတူတူနေဖြစ်လာသော်လည်း... ဆုံမှတ်မရှိတဲ့မျဉ်းပြိုင်တွေဟာ တစ်နေ့နေ့ တစ်ချိန်ချိန် တစ်နေရာရာမှာ ဆုံလာ...
