Herkese merhabaaa ehehe. Ben geldim. Umarım bölüm hoşunuza gider. Bu arada yeni bölümleri geç atmanın nedeni sınavlarımın yaklaşması. Bu yüzden hepinizden özür diliyorum ve ailemize yeni katılanlara hoşgeldiniz diyorumm ^^ Bu arada 5.5K olmuşuuuzz ehehe teşekkür ederim.
Umarım bölüm hoşunuza gider. Bu bölüm Giray'a baya söveceğinizi düşünüyorum djxhcjjc KAOS jdjdjjfjf❤
İyi okumalar...
<><><><><><><><>
Herkesin bakışları Giray'ın üzerindeydi ve oldukça meraklılardı. Bir tek annesi onaylamazca bakıyor gibiydi ama tam anlayamıyordum. Yoksa annesi Damla'yı biliyor muydu? Kafamda oluşan soru işaretlerini def etmeye çalışarak bende Giray'a döndüm. Oldukça gergin duruyordu ve bedeni kasılmıştı. Her zaman ki gibi sinirlendiğinde yaptığı hareketi yaparak dilini dişlerinde gezdirdi ve derin bir nefes alarak gözlerini kapatıp, sakinleşmeye çalıştı.
Hızla yanımdan kalkarak sinirli adımlarla dış kapıya doğru ilerlemeye başladığında sakinleşme çabasının boşa olduğunu anladım. Bense çaresiz bir şekilde arkasından bakmak zorunda kalmıştım. Ne olurdu sanki bir günümüz normal geçse?
"Sen tanıyor musun Damla'yı?"
Kafamı kaldırıp anneme baktığımda, soruyu Nermin hanıma yönelttiğini anladım. Nermin hanım yerinde rahatsızca kıpırdanıp, çaresiz bakışlarla Şükrü beye baktı. Ardından derin bir iç çekişle kafasını sallayarak, annemi onaylamış oldu. Merakım giderek artıyordu. Kimdi bu Damla? Nermin hanım ve Şükrü bey birbirlerine kaçamak bakışlar atıyorlardı. Sanırım bu durumdan onlarda hoşnut olmamıştı.
"Ş-şey la-lavabo ne ta-taraft-a ac-aba?" diye sordum çekingen bir sesle. Şuan o kadar tuhaf bir ortamdaydım ki, sadece buradan kısa bir anlığına da olsa uzaklaşmak istedim. Belki elime yüzüme su çarpmak iyi gelebilirdi.
"Esma! Buraya gelir misin lütfen?" diyerek bir çalışanı çağırdı Nermin hanım. Koşar adımlarla içeri giren Esma hanım, "Buyurun Nermin hanım?" dedi.
"Açelya'ya lavaboya kadar eşlik eder misin?" diye sorduğunda Esma hanım, Nermin hanımı onaylayarak bana döndü.
"Buyurun, bu taraftan Açelya hanım." dedi yüzündeki tebessümüyle. Bende ona aynı şekilde karşılık vererek ayağa kalktım ve onu takip etmeye başladım. Esma hanım önde ben arkasından ilerliyordum ki, dış kapının biraz gerisinde bulunan merdivenlere ilerlediğimizi fark edince adımlarım yavaşladı. Şimdi Giray beni görürse yanlış anlayabilirdi. Sanki onları dinlemek için böyle bir şey yaptığımı düşünebilirdi. Ah, ne yapacağım ben? Umarım Giray'a yakalanmam.
Merdivenlere ulaştığımızda istemsizce oraya kaydı gözlerim. Giray kapı pervazına yaslanmış, Damla'yı dinliyordu. Hemen bakışlarımı onlardan çekip, merdivenleri çıkmaya başladım. Esma hanım beni merdivenlerin bitiminde bekliyordu. Biraz daha hızlanarak, yanına ulaştığımda bir kapıyı açarak, "Burası efendim." dedi. Teşekkür ederek içeri girdim ve kapıyı kapatarak ardımdan kilitledim.
Aynanın karşısına geçip kendime baktığımda, o kadar yorgun görünüyordum ki... Daha fazla kendime bakmayarak, musluğu açtım ve ellerimi suyla ıslatıp, kapattım. Rahatlamak için elimi enseme ve alnıma koydum ve ıslanmasını sağladım. Soğuk su biraz iyi gelmişti.
Belki de sadece bir arkadaşıydı. Olayları abartmaya gerek yoktu. Hem sevgilisi olsa benimle evlenmeyi kabul eder miydi? Ama Nermin hanım ve Şükrü beyin tuhaf davranışları aklımı karıştırıyordu. Banyoda gerekenden fazla durduğumu fark edince, yüzüme yalancı tebessümümü yerleştirip, banyodan çıktım ve merdivenlerden inmeye başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zoraki Evlilik
Literatura Kobieca"Benim karım olmayı hak etmiyorsun! Her gün eve geldiğimde, senin o kekeleyerek konuşmandan bıktım usandım. Anlıyor musun beni?" Öylece ona bakıyordum. Bu zamana kadar benim kekelememe laf söyleyen birçok insan vardı ama beni en çok üzeni bu olmuştu...
