Hiding The Billionaire's Daughter

Chapter 30 (1)

Take a deep look at Summer's childhood memories. :)

Hinati ko po sa dalawa yung chapter 30 nasa 6000 kase yung words haha

=SUMMER=

"Mama, kailangan daw po ang papa ko ang magsasabit ng medal ko daw po sa recognition ko po." I said to my mom while smiling widely.

Why am I here? 

inilibot ko ang paningin ko at naalalang ito yung bahay namin dati ni mama noong bata pa ako.

Ibinalik ko ang atensyon ko sa batang ako. It was the 6 year-old me. It was my old memories.

I remembered being so ecstatic because my school declared that out fathers are going to be the ones who will put our medals on us.

"Talaga? Sinabi yon ng teacher nyo?" Gulat na Sabi ni mama at Saka nagbigay ng pilit na ngiti.

Naka-upo noon si mama sa kanyang paboritong rocking chair, habang naka dagan ako sa kanyang kandungan.

"opo! Tara na po! Kunin na natin si papa ko!" Masaya Kong Sabi at kasabay ng pagtalon-talon.

Napa kagat-labi nalang si mama at Mas humigpit ang kapit sa hawakan ng upuan. Pero masyado pang Masaya ang batang ako para mapansin pa iyon.

I don't know what's going on before but, now that I've also experienced being a single mom for a couple of years. And also encountered that question from my daughter, I felt nothing but pity and love towards mom.

Napa-buntong hininga nalang si mama at hinaplos ang ulo ko.

"Kain ka muna, nak. Tapos punta na tayo sa trabaho, ha." Pag-iiba ng topic ni mama.

"Lalaro ulit kami ni Kuya Friend, mama?" Masaya ko ng tanong dito.

"Hmm." Tango nito sakin sabay hapoos sa buhok ko

"Sige na! Dali na! Naghihintay na si Kuya friend sayo. Kain ka na." Pagmamadali sakin ni mama.

Masaya akong tumango at saka pumunta sa kusina para kumain.

The scenario suddenly changed. We were entering the hotel that Isaiah's family own.

My mom is wearing a plain pink shirt and a denim jeans whole she carries my pink backpack. I wore my favorite pink summer dress and black doll shoes.