Ma'oasis arıyor.
Açmasam ne olur diye düşünmeye kalmadan arama sonlandığında derin bir nefes verdim. Fakat telefon yeniden çalmaya başladığında verdiğim nefes geri kaçtı. Ama benim kaçışım yok galiba...
Pekala.
"Alo?"
"Ayris, merhaba."
"Merhaba."
"Bir şeyler yazmışsın da anlamadım. Ses kaydı da tuhaftı. Bir şey mi oldu?"
Hadi açıkla. De; sana şarkılar yazıyordum, seni seviyorum diye. Suzmoonri benim diye de söyle.
Elimi belime koyup konuşmaya başladım. "Bizim terastan sesler geldi. Korkuyla ona bakarken elimde telefon da açık kalınca rastgele yerlere girmiş. Öyle sana şey olmuş..."
"Ne sesiydi? Hırsız falan değildi, değil mi?"
"Yok, kediymiş." dedim yerde yatan kediye bakarak. Yalanmayı kesmiş uyukluyordu.
"Kedi mi?" dedi. "Sizin kediniz yoktu?"
"Bilmiyorum bir anda balkonda beliriverdi. Galiba ağaçtan çıkmış. Biz de içeri aldık Mete ile. Beni çok sevdi. Mete'yi tırmaladı ama." deyip güldüğümde gereksiz ayrıntıya girdiğimi fark ederek kendimi toparladım.
"Pardon, gereksiz oldu biraz. Demek istediğim sorun yok. Sağ ol aradığın için ve kusura bakma rahatsız ettim herhalde." modum yine düştü.
"Hayır, rahatsız etmedin. Neyse iyi geceler."
"İyi geceler."
Tam kapatacaktım ki "Ayris." dedi.
"Efendim?"
Sessizce cevap vermesini bekledim. Ama beklediğim şey onun sessizliği değildi. Gerildim. Ne diyecekti?
"Karan?"
"Boşver. Bir şey yok."
"Peki o zaman. İyi geceler tekrardan." İyi geceler tekrardan ama seni seviyorum.
"İyi geceler." İyi geceler ama sen beni sevmiyorsun.
____"Yetişemedim hocaya. Sen yazdın mı Ayris? Versene bir defterini."
"Al bakalım."
"Neyse sen devam et anlatmaya. Ders başlayınca kaldı. Bir de yani gelmişiz dördüncü derse. Sen anca anlatıyorsun bunları. Ayıp valla, çok ayıp."
Güldüm.
"Nereyi anlatmıştım en son?"
"Kedi buldunuz terasta? Fotoğrafını çektin mi kedinin? Çok merak ettim."
"Çektim çektim."
Bir yandan telefonumu çıkarıp fotoğrafları gösterirken diğer yandan da anlattım ona olayların geri kalanını.
"Siz de bu mesaj atma olayından sonra çok bir araya gelir, konuşur oldunuz he. İyi oldu sanki mesaj atman. Hatta keşke daha önceden atsaymışsın."
"Belki de."
"Ee peki kedi ne olacak?"
"Bilmiyorum annemler gelince konuşacağız. Ama çok tatlı gerçekten. Minicik bir şey."
"Hemencecik alışmışsın kediye. Annenler kabul eder umarım."
"Bakalım."
Diğer dersler test çözme artı uyuma ile geçmişti benim için. Pek dışarı çıkmamıştım bu yüzden de Karan'ı görme şansım olmamıştı. Eve döndüğümde herkes evdeydi. Annemlerle kedi hakkında konuşmuştuk. Eh... Uzun ısrarlar sonucu kedinin bizimle kalmasına karar vermiştik. Artık benim de kedim var!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ay Işıltısı
Teen Fictionsuzmoonri: Umudum yok ama yazacağım... Biliyorum... Bir dizide, bir filmde ya da bir kitapta değiliz. Ama ben sana yazsam, Sen cevap versen, Konuşsak, Bana alışsan, Beni sevsen... Olmaz mı? O kadar mı imkansızız? BojoHoy × Tüm Hakları Saklıdır. |27...