Yibo's POV.
Wala ako sa sarili ko ng makita sila na umalis na dala dala c Zhan na may dugo, nakatayo parin ako sa loob ng garahe, i was still shocked and couldn't move. Did i went too far? did i hurt him that much? or he's just pretending that he was hurt and scared, so Nanny Lin and Mr.Lee will help him get out in the garage. Pero nakita ko na may dugo sa pantalon niya, mahina naman yung pag ka bagsak ko sa kanya hindi naman siguro mag ka injured yun. I was still spacing out bumalik lang ang isipan ko ng biglang tumunog ang phone ko..
I answered the call, when I saw the caller's name…
"Hello mama?..." i almost threw my phone dahil sa lakas ng boses ni mama
"Wang Yibo tang ina mong tao ka, asan ka ngayon ha? wag mong sabihin sa akin na andyan kana naman sa bahay ng punyetang babae na yan,..." galit na sabi ni mama…
"Ma stop calling her like that, walang ginawang masama si Emily it was all Zhan's fault not her..." pagtatanggol ko kay Emily.
"Damn you Yibo, si Zhan pa talaga ang pinapalabas mo na may kasalanan dito? pumunta ka dito sa ospital kung saan na admit ang asawa mo..." utos niya sa akin pero instead na sumagot ng maayos, mas ginalit ko ata si mama…
"At bakit naman ako pupunta dyan? he's no longer my wife, he already signed our divorce..."
Sa galit ni mama sa akin minura niya ako dahil sa pagmamatigas ko,
"Punyeta ka talaga noh? wag mo ubusin ang pasensya ko Wang Yibo, kung ayaw mong yang kabit mo ang paluluhurin ko at ipahiya sa buong mundo..." pagbabanta ni mama.
Alam ko hindi nagbibiro si mama once na may sinabi siya, gagawin niya talaga ito, at ayoko na gagawin niya yun kay Emily.
Agad akong lumabas ng garahe at tinungo ang sasakyan ko, hindi naman malayo ang ospital na pinagdalhan nila kay Zhan, 10 mins lang at nakarating na agad ako sa sinasabi nila ospital kung saan naka confine si Zhan.
Hindi ko alam kong paano nalaman ni mama na naospital si Zhan. But i don't care maniwala man sila sa kasinungalingan ni Zhan, sya na naman ang biktima dito, and at the end of the day Emily and I will be the bad one..
I was at the lobby ng ospital, when i saw Jiyang, yes, kilala ko siya dahil long time friend sya ni Zhan, may kausap siyang nurse hindi ko na sana sya papansinin ng bigla siyang lumapit sa akin.
"Look who's here? i know napilitan ka lang na pumunta dito, don't worry this will be the last time na makikita mo si Zhan, kaya ako palang sayo sabihin mo na ang lahat nang nasa loob mo, mabuti o masama man yan go ahead tell him,..."
"Don't worry i already said what i need to say to him, at pwede mind your own business Doctor Jiyang, this is between me and my wife labas na kayo dito..." i irritatedly said.
Jiyang laughed and waved his hand at me,
"What did you say? its between you and your wife?! fuck you, he's no longer your wife, ang totoo nga nyan eh never siya naging asawa sayu,...."
"Shut up! he started all this, kung hindi niya pinilit ang sarili nya sa akin siguro naging masaya din sya, pero ano? he forced himself to enter my life, he even used my parents,..." hindi ko natapos ang sinasabi ko ng biglang mag landing ang kamao ni Jiyang sa mukha ko...
...bogsh!..
"You fucking bastard, he did not force himself on you, ang parents mo ang nagpupumilit na ipakasal kayong dalawa, at ikaw na dakilang gagu at tanga naturingan ka pa naman na CEO pero ewan ko kong saan mo nilagay ang utak mo, oh baka nagbubulag bulagan ka lang. alam mo bang matagal ko ng gustong gawin to sayu pero, di ko magawa dahil kay zhan. but now you and zhan are over, pinatikim ko na sayo ang kamao ko...." hawak hawak ko ang pisngi ko na sinuntok ni Jiyang, he seems really angry

YOU ARE READING
unconditionally
FanfictionStory description Marrying you is the last thing i will do in my life. Our first meeting was a cursed you ruined everything not just me but my relationship with emily,i wish you to vanished into my life Yibo said. Hindi ko titiisin ang lahat ng gin...