unconditionally

chapter 20

Zhan's POV

My first 2 months here in Switzerland was like hell, wala akong ginawa kundi ang mag tago sa kwarto at umiyak ng umiyak. I really missed him, it was like my heart was being pulled out on my chest, ganun kasakit ang naramdaman ko, i even wish to die. I struggled a lot, hindi ko alam kung kakayanin ko pa ba ang mabuhay.  I even attempted to get an abortion, it will just remind me of him. I actually went to a clinic, but na agapan lang ako nina Jiyang at Fox, na laman nila ang plano ko kaya sinundan nila ako sa clinic na pinuntahan ko. 

"What the hell Zhan?." sigaw ni Fox 

"Bakit mo naman binalak ipalaglag ang bata, walang kasalanan ang baby mo, don't be like that,"  ni yakap ako ni Jiyang, 

"I'm sorry, i was just hurt, nakita ko sa internet na tinulungan ni Yibo na makabalik si Emily sa showbiz. Hindi na tago ang relasyon nila, everyone knows about it already. Ang sakit lang kasi eh, nung kami pa hindi niya ako halus maipakilala sa malalapit niyang kaibigan, he even deny that i'm his wife." naiiyak kung sabi sa kanila. Being pregnant is making me emotional and a crying baby,  and it really makes me tired the whole day. 

"Zhan that's not the solution, wag mong idamay ang bata sa galit mo kay Yibo. Remember anghel yan Zhan, it's not his fault na mabuo siya. Kaya wag mong idamay ang bata, kung ayaw mo sa kanya okey! kami ang mag aalaga sa bata na yan pag ka labas niya, kami ang magiging magulang ng bata na yan." galit na sabi ni Jiyang, 

"Bunny naman,  wag mo na gawin yun ah? alam mo ba pag pinalaglag mo si baby, pati ikaw pwede mag karoon ng infection? kaya wag mo na gawin yon, kundi isasako na talaga kita. Don't worry about Yibo and Emily, may mga back up ka sa China. Sila na ang bahala dun sa dalawa, sinaktan ka nila so ipapatikim natin sa kanila ang mga ginawa nilang ka gaguhan." niyakap agad ako ni Fox. Kung hindi dahil sa dalawang ito siguro wala na ang anak ko. I'm so glad that i have them on my side, na kahit anong mangyari nandyan sila para tulungan ako.

6 months later, 

"Wang Hao Xuan! langya kang bisugo ka. Sinong may sabi sayo na kainin mo yung ginawa kung sandwich para kay Jiyang ha?."  sigaw ko.

 I was preparing Jiyang's breakfast, I just went to the bathroom para umihi sandali. Then suddenly ang tampalasang Fox ninakaw at kinain ang ginawa kung sandwich. "hoi! busigo bakit mo kinain ang sandwich ha?." binato ko ng isang unan si Fox habang kinakain yung sandwich, 

"Grabi ka naman maka tawag sa akin ng bisugo, eh ikaw anu ka ba ha?." 

"Kuneho bakit? may problema ka?." he just look at me and continue of what he was doing. "hoi! sagutin mo tinatanong ko sayo." 

"Wala sabi mo kuneho ka eh, so kuneho ka.". 

"Teka! parang napipilitan ka lang ata ah." 

"Kasi naman kung sasabihin ko sayo ang totoo, hindi lang unan ang ibabato mo sa akin. Baka buong bahay ibato muna sa akin langya ka naman Zhan, igawa mo na lang ng bagong pagkain si Jiyang. " reklamo niya. 

Ako kasi ang gumagawa ng breakfast nila bago pumasok sa trabaho. Yup! you heard it right, kahit na medyo malaki na ang tyan ko eh nag tatrabaho pa din ako. Well, hindi naman kasi mahirap ang trabaho ko, isa lang naman kasi akong pastry chef ng isang bake shop. 

" tsk! dyan ka na nga lang, kailangan ko ng umalis, at baka malate na ako sa trabaho." pa alis na sana ako ng biglang mag salita si fox. 

" Zhan! halimbawa malaman ni Yibo na may anak kayu, what will you do?." seryoso niyang tanong sa akin, hindi agad ako naka pag salita. i never thought that kind of stuff, dahil alam kung masaya na si Yibo sa piling ni Emily,at alam ko isang pamilya na sila, " hindi ko alam kung ano ang gagawin ko, sa mga nakikita ko kasi sa internet ngayon wala ng dahilan si Yibo na makialam pa sa buhay ko,"