လင္းရိပ္ခတဲ့ ည(လင်းရိပ်ခတဲ့ည)

Thank you

Zawgyi
လင္းရိပ္ခတဲ့ညေလးကိုအဆံုးအထိဖတ္ေပးၾကလို႔ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္ရွင္။ ဖတ္ၿပီးေဆြးေႏြးေပးၾကတဲ့သူေတြ Role Playerေလးေတြ အထူးသျဖင့္ကိုေသြးကို ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္။ Role Playerေလးေတြအကုန္လံုးကိုလည္းေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္။ RPေတြေၾကာင့္သာ ဒီဇာတ္လမ္းကိုအဆံုးအထိသယ္သြားႏိုင္ခဲ့တာပါ။ စိတ္ဓာတ္က်တိုင္းအားေပးၾကတဲ့သူေတြအကုန္လံုးကိုလည္း ျပာျပာက ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္ရွင္။

စကားေလးနည္းနည္းေျပာမယ္ေနာ္။ အခ်ိန္ရမွဖတ္လို႔ရပါတယ္။

ဒါကိုေရးေတာ့ Romance Is Deadလာက္မေကာင္းမွာကိုတအားစိုးရိမ္ခဲ့တာ။ အဲဒီလိုစိုးရိမ္ခဲ့လို႔နဲ႔တူပါတယ္။ တကယ္လည္းလိုအပ္ခ်က္ေတြတအားမ်ားခဲ့ပါတယ္။ အစပိုင္းေတြကအေတာ္ေလးပ်က္စီးေနတဲ့အထိကိုလိုအပ္ခ်က္ေတြမ်ားခဲ့တာ။ ဒီFicကိုအဲဒီေလာက္ဖိအားမ်ားသြားလိမ့္မယ္လို႔ထင္မထားမိခဲ့တာ။ ဒါေပမယ့္ ဒီတစ္ႀကိမ္ျပန္ျပင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ တကယ္သေဘာက်မိပါတယ္။ Romance Is Deadထက္ကိုပိုသေဘာက်မိတဲ့အထိပါပဲ။ အဆံုးသတ္အထိကိုေပါ့မသြားဘဲ သယ္သြားႏိုင္တယ္လို႔ထင္တာပဲ။ Ficႏွစ္ခုက ေပးတဲ့ရသခ်င္းကလည္းကြဲပါတယ္။ ဒါေလးကေတာ့အေတာ္ေလးၿငိမ္တဲ့အျပင္ characterေတြလည္းပိုၿပီးပံုေပၚလာသလိုခံစားရတယ္။

အထူးသျဖင့္ လင္းရိပ္ခကိုျပာျပာအရမ္းသေဘာက်ပါတယ္။ စစခ်င္းေရးတုန္းက daddyတိမ္ကိုအရမ္းမိုက္မယ္ထင္ခဲ့တာ။ အခုျပန္ဖတ္ေတာ့ လင္းရိပ္နဲ႔စေတြ႕တဲ့အခန္းမွာdaddyကိုမုန္းလိုက္တာ။ ႏွာဘူးႀကီးက်ေနတာပဲလို႔ထင္မိတယ္။ အဲဒါျပင္လိုက္မလို႔ပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ဇာတ္ေကာင္ကိုေပၚပါေစေတာ့ဆိုၿပီးဒီအတိုင္းထားလိုက္ပါတယ္။ တကယ္လည္း တိမ္ေရာင္စဥ္ဟာ အဲဒီလို႐ုပ္လံုးေပၚလာခဲ့ပါတယ္။ သူက အျပစ္႐ွိတဲ့သူတစ္ေယာက္ေပါ့။ တစ္ဖက္ကၾကည့္ျပန္ေတာ့ နာက်င္မႈေတြနဲ႔ တစ္ဖက္ကၾကည့္ျပန္ေတာ့လည္း သူ႔မွာအျပစ္ေတြ႐ွိေနတယ္။ ဒါက တကယ့္အျပင္မွာ လူသားေတြ႐ွင္သန္ၾကတဲ့ပံုပါပဲ။ စစခ်င္းေရးခဲ့တုန္းက တိမ္ေရာင္စဥ္ရဲ႕စတိုင္ကိုႀကိဳက္ခဲ့ေပမယ့္ အခုတစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ အျပစ္တစ္ဝက္နာက်င္မႈတစ္ဝက္ေရာေထြးေနတဲ့သူ႔ပံုစံကိုပိုၿပီးသေဘာက်မိတယ္။