Part-43(Final)

7K 522 24
                                    

Zawgyi

         ေဒၚႏွင္းႏုသည္ ဧည့္ခန္းတြင္ထိုင္ကာ ဇာတ္ကားၾကည့္ေနစဥ္ အမရာေရာက္လာေလသည္။

"ဘာျဖစ္လို႔လဲသမီး။"

         အမရာသည္ ကၽြန္းသားထိုင္ခံုတစ္ခုေပၚတြင္ ထိုင္လိုက္ၿပီးေနာက္ ေျပာလာေလသည္။

"သမီး…ကိုတိမ္ေရာင္စဥ္နဲ႔လက္မထပ္ေတာ့ဘူး။"

"ဘာလို႔လဲ?"

         ေဒၚႏွင္းႏုသည္ စိတ္႐ႈပ္ေထြးသြားရေလသည္။ အမရာသည္ တိမ္ေရာင္စဥ္ကိုခ်စ္ေနသည္ဟု သူမအျမဲတစ္ထစ္ခ်ေတြးထားခဲ့တာျဖစ္ေလသည္။

"သမီးက တိမ္ေရာင္စဥ္ကိုမခ်စ္ေတာ့ဘူးလား?"

         ေဒၚႏွင္းႏုေမးလာေတာ့ အမရာကေခါင္းခါသည္။

"မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔ကိုခ်စ္လို႔လည္း ဒီလမ္းကို ေ႐ြးခဲ့တာပါ။"

"ဘယ္လို?"

"ကိုကိုေပ်ာ္႐ႊင္ေအာင္ဘယ္လိုလုပ္ေပးရမလဲ အန္တီေတြးခဲ့ဖူးလား? သူ႔ဘဝႀကီးျပည့္စံုေနတာထက္ ေပ်ာ္႐ႊင္ေနတာမ်ိဳးကို အန္တီျမင္ခ်င္ခဲ့ဖူးလား?"

"သူ႔ဘဝကိုအျမဲျပည့္စံုေအာင္ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့တာပဲကို။"

         ေဒၚႏွင္းႏုသည္ မေက်မနပ္ေရ႐ြတ္မိေလေတာ့ အမရာကထပ္ေျပာလာျပန္သည္။

"ဘဝကျပည့္စံုေနတိုင္းေပ်ာ္႐ႊင္ရလို႔လား သမီးေတာ့နားမလည္ဘူး။ ဘယ္ေလာက္ပဲျပည့္စံုေနလည္း ေပ်ာ္႐ႊင္မႈမ႐ွိရင္ ျပည့္စံုတဲ့ဘဝလို႔မွမေခၚတာ။ ကိုေသြးက အခု အိမ္ျပန္ေရာက္လာၿပီ။"

"ဘာ!"

"သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အတူ႐ွိေနတဲ့အခ်ိန္ကိုအန္တီသတိထားၿပီးၾကည့္ၾကည့္ပါ။ ကိုကို႔ေပ်ာ္႐ႊင္မႈကိုေဘးကလူတိုင္းသတိထားမိတယ္။ အန္တီပဲမျမင္တာပါ။ ဆိုေတာ့… သမီးတို႔ကိစၥဒီမွာပဲျပတ္သြားၿပီလို႔ထင္ပါတယ္။"

         အမရာသည္ သက္ျပင္းခ်လိုက္ၿပီးေနာက္ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ သူမသည္ စကားအနည္းငယ္ကိုထပ္ေျပာလာေလသည္။

"သမီးကိုဂ႐ုစိုက္ေပးလို႔ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သမီးက မမလေရာင္လို ဘယ္ေတာ့မွျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး။ သူ႔ေလာက္စိတ္ထားမေကာင္းခဲ့ဘူးေလ။"

လင္းရိပ္ခတဲ့ ည(လင်းရိပ်ခတဲ့ည)Where stories live. Discover now