လင္းရိပ္ခတဲ့ ည(လင်းရိပ်ခတဲ့ည)

Part-25

Zawgyi
         မိုးည၏စာအုပ္မ်ား ေျခာက္သြားေသာအခါတြင္ေတာ့ လင္းရိပ္သည္ ထိုစာအုပ္တို႔ကို စားပြဲေပၚတြင္ေသခ်ာစီထားလိုက္ေလသည္။ သူသက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္။ သူအလုပ္တို႔ကို ဖိဖိစီးစီးမလုပ္ျဖစ္ခဲ့သည္မွာၾကာခဲ့ၿပီ။

"ညစာစားၿပီးရင္ေတာ့ စာရင္းေတြကို အာ႐ံုျပန္စိုက္မွပဲ။"

         ထို႔ေနာက္ လင္းရိပ္သည္ မ်က္ကပ္မွန္ကိုခၽြတ္လိုက္ၿပီး မ်က္မွန္ဝိုင္းေလးကို ဘူးထဲမွထုတ္ကာ တပ္လိုက္ေလသည္။

         အခ်ိန္အေတာ္ၾကာစာရင္းမ်ားထဲတြင္အာ႐ံုေရာက္ေနၿပီးသည့္ေနာက္ လင္းရိပ္၏မ်က္လံုးတို႔ ေမွးစင္းလာကာ အလုပ္မ်ားလုပ္ေနရင္းပင္ အိပ္ေမာက်သြားေလေတာ့သည္။

         မိုးညသည္လည္း အိမ္စာလုပ္ရန္စာအုပ္မ်ားကို ျပန္လာယူရာ အလုပ္စားပြဲေပၚတြင္ ေမွာက္ကာ အိပ္ေမာက်ေနေသာ လင္းရိပ္ကိုေတြ႕လိုက္ရေလသည္။

...ခင္ဗ်ားကေတာ့ အျမဲနေမာ္နမဲ့နဲ႔...

         မိုးညသည္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္စြာသက္ျပင္းခ်လိုက္မိေလသည္။ သူခိုးသူဝွက္ေပါလွေသာ ဤၿမိဳ႕ႀကီးတြင္ ဂ႐ုတစိုက္ေနထိုင္သင့္သည္မွာ မွန္ေသာ္လည္း ထိုလူသားသည္ တံခါးကိုပင္ေသာ့ခတ္မထားဘဲ အိပ္ေမာက်ေနလိုက္ေသးသည္။

         သူ႔မ်က္မွန္သည္လည္း ဖိအိပ္ထားမိတာေၾကာင့္ အေပၚဘက္သို႔ရြဲ႕ေစာင္းေနလ်က္။ ျဖဴေဖြးေသာအသားရည္ႏွင့္လိုက္ဖက္စြာ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးက အခုမွပို၍သိသိသာသာစိုစြတ္ကာပန္းေရာင္ေျပးေနေလသည္။ ဆံသားေပ်ာ့ေပ်ာ့တို႔ကလည္း နဖူးေပၚအုပ္က်ကာ ဆြဲဖြခ်င္စဖြယ္။ တစ္ျခမ္းေစာင္း၍အိပ္ေနတာေၾကာင့္ ပါးျပင္ေဖြးေဖြးႏွင့္ ေသြးေၾကာမၽွင္ေလးမ်ားက မီးေရာင္ေအာက္တြင္အထင္းသားျဖစ္ေနေလသည္။

         မိုးညျပံဳးလိုက္မိသည္။ ဒီပံုစံႏွင့္ စေတြ႕ခ်ိန္တုန္းကလည္း ကေလးတစ္ေယာက္ဟုျမင္ခဲ့မိတာ သူ႔အလြန္ေတာ့မဟုတ္။ ထိုလူကသာ အသက္ႏွင့္မလိုက္ေအာင္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလြန္းေနျခင္းျဖစ္သည္။

"ကိုလင္းရိပ္...ကိုလင္းရိပ္..."

         လင္းရိပ္၏ပုခံုးကို ခပ္ဖြဖြလႈပ္ကာ ႏႈိးမိေလေတာ့ လင္းရိပ္သည္ မ်က္လံုးတို႔ကိုလက္ႏွင့္ပြတ္လိုက္ရင္း အိပ္ေနရာမွ ႏိုးလာေလသည္။