Zawgyi
ထိုအယ္လ္ဘမ္ကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့ ကေလးေပါက္စေလးႏွစ္ေယာက္ပံုထြက္လာေလသည္။
"ဒါက လေရာင္စဥ္၊ ဒါက တိမ္ေရာင္စဥ္ေလ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကအမႊာေတြ။ လေရာင္စဥ္က ငါးမိနစ္ပဲႀကီးတယ္။ ဒါက သူတို႔ေက်ာင္းစတက္တုန္းက။ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္မလား?"
ေဒၚႏွင္းႏုသည္ ေပ်ာ္စရာအမွတ္တရမ်ားကို ျပန္လည္ေဖာ္ေနရင္း မ်က္ရည္က်ေန႐ွာျပန္သည္။ သို႕ေပမယ့္ သူမမ်က္ႏွာကေတာ့ ျပံဳးေနခဲ့ၿပီ။ သူမသိပ္ခ်စ္ေသာ သမီးေလးသည္ ေအးခ်မ္းစြာအနားယူေနၿပီမို႔ သူမလည္း ပူေဆြးေသာကမေရာက္ေအာင္ႀကိဳးစားေနေလေတာ့သည္။
နာရီဝက္ေလာက္ၾကာေတာ့ တိမ္ေရာင္စဥ္သည္ ဧည့္ခန္းထဲကို ေရာက္လာျပန္သည္။
"အေမ… ညစာစားရေအာင္။"
"အင္း။"
"မင္းလည္းညစာမစားရေသးဘူးမလား? တစ္ခါတည္းစားလိုက္ပါလား?"
တိမ္ေရာင္စဥ္ကေျပာလာေတာ့ ေလေျပေသြးက ေခါင္းရမ္းလိုက္ေလသည္။
"ကၽြန္ေတာ္ျပန္ရေတာ့မယ္။"
"မင္းအလုပ္သြားဖို႔မီေသးတယ္မလား? ငါလိုက္ပို႔ေပးမယ္။ မန္ေနဂ်ာကို တစ္ခါတည္းေျပာေပးမယ္။"
"ရတယ္။ကၽြန္ေတာ္…"
"သြားရေအာင္။ အေမ… စားႏွင့္ေနာ္။ ကၽြန္ေတာ္ျပန္လာခဲ့မယ္။"
ေလေျပေသြး၏စကားပင္မဆံုးေသး။ တိမ္ေရာင္စဥ္က ေျပာခ်င္ရာေျပာၿပီးေနာက္ အိမ္ထဲကေနထြက္သြားေလၿပီ။
ကားေပၚေရာက္ေတာ့ တိမ္ေရာင္စဥ္က ေျပာလာေလသည္။
"ငါငယ္ငယ္တုန္းကဓာတ္ပံုေတြနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး မင္းဘာမွမျမင္ဘူးမလား။"
ထိုစကားကိုၾကားေလေတာ့ ေလေျပေသြး ရယ္ခ်င္ပက္က်ိျဖစ္သြားရေလေတာ့သည္။
…မရယ္နဲ႔ မရယ္နဲ႔။ မင္းအလုပ္ျပဳတ္ခ်င္လို႔လားငေသြး…
မရယ္မိေအာင္အတတ္ႏိုင္ဆံုးေအာင့္ထားရင္း မ်က္ႏွာကို အတင္းတည္ထားကာ သူျပန္ေျဖရေလသည္။
YOU ARE READING
လင္းရိပ္ခတဲ့ ည(လင်းရိပ်ခတဲ့ည)
RomanceZawgyi Romance Is Deadမွာ ခင္ဗ်ားတို႔မုန္းတီးခဲ့တဲ့ မိုးညဆိုတဲ့ေကာင္ေလးရဲ႕အေၾကာင္း။ ဆိုးသြမ္းခဲ့တဲ့သူ႔ဘဝမွာေရာ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈဆိုတာကို႐ွာေတြ႕ပါ့မလား? ဒုတိယအႀကိမ္အခ်စ္ဆိုတာျဖစ္ေပၚလာခဲ့ရင္လည္း အဲဒီအခ်စ္ကို သူဆံုး႐ႈံးရလိမ့္မလား? Unicode Romance Is Deadမှာ...
