Part-31

3.4K 479 42
                                    

Zawgyi
          ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ေတာ့ ေလေျပေသြးလိုခ်င္သည္ဟုေျပာခဲ့ေသာ စာအုပ္မ်ားအားလံုး အိမ္ကိုေရာက္လာေလေတာ့သည္။

"ဒါက? ကၽြန္ေတာ့အတြက္လား?"

         ေလေျပေသြးသည္ အံ့အားသင့္ကာ ဝမ္းလည္းဝမ္းသာမိေလသည္။ တိမ္ေရာင္စဥ္ကေတာ့ ေခါင္းသာညိတ္သည္။ ေလေျပေသြးေပ်ာ္ေနတာကိုၾကည့္ရင္း တိမ္ေရာင္စဥ္လည္းျပံဳးမိရျပန္သည္။

"သေဘာက်လား?"

"စာအုပ္ေတြကအမ်ားႀကီးပဲ။ အားနာစရာႀကီးဗ်ာ။"

"ေကာင္းေကာင္းကိုလည္း လိုေလေသးမ႐ွိေစာင့္ေ႐ွာက္ေပးတာပဲ။ ဒီေလာက္ျပန္ေပးတာက မေျပာပေလာက္ပါဘူး။"

         တိမ္ေရာင္စဥ္သည္ ဘာမွမဟုတ္သလို ေျပာေနဆိုေနေသာ္လည္း သူ႔မ်က္လံုးတို႔သည္ ေလေျပေသြးအေပၚတြင္သာ တည္ေနလ်က္။

         ေလေျပေသြးကေတာ့ စာအုပ္မ်ားကိုတယုတယသိမ္းရင္းေျပာလာေလသည္။

"မအားတာနဲ႔ စာအုပ္ေတြမဝယ္ျဖစ္တာေတာင္ၾကာၿပီ။"

"ဒီစာအုပ္ကမင္းတစ္ေယာက္တည္းဖတ္ဖို႔ေနာ္။သူမ်ားကိုမငွားနဲ႔။ ႀကိဳက္ရင္သူတို႔ဘာသာဝယ္ပါေစ။"

         တိမ္ေရာင္စဥ္၏စကားတို႔သည္ ဘာကိုဆိုလိုမွန္းေလေျပေသြးနားလည္သလိုလို႐ွိလာေလသည္။

"အဲဒါဆိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ဘယ္သူ႔ကိုမွ မငွားေတာ့ပါဘူး။"

"အင္း။"

         တိမ္ေရာင္စဥ္သည္ အင္းတစ္လံုးသာျပန္ေျပာလာေသာ္လည္း သူ႔စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ ေက်နပ္ေနမွန္း ေလေျပေသြးသတိထားမိလိုက္ေလသည္။ သူ႔Boss၏စိတ္သည္ ခန္႔မွန္းရေတာ့ ခက္ေပမယ့္ ပိုရင္းႏွီးလာေလ ပိုခန္႔မွန္းရလြယ္လာေလျဖစ္ေလသည္။ အခုတေလာဆိုလၽွင္ တိမ္ေရာင္စဥ္သည္ အရင္ကထက္ ပို၍ ကေလးဆန္လာသည္ဟု သူခံစားရသည္။

"မင္းသေဘာက်ရင္ၿပီးတာပါပဲ။"

         တိမ္ေရာင္စဥ္သည္ ထိုသို႔ေျပာလိုက္ၿပီးေနာက္ ေလေျပေသြး၏မ်က္ႏွာကိုလက္ဖ်ားျဖင့္ခပ္ဖြဖြထိလာေလသည္။ ထိုအျပံဳးေၾကာင့္ ေလေျပေသြး၏စိတ္တို႔သည္ တိမ္စိုင္ေပၚလမ္းေလၽွာက္ေနရသကဲ့သို႔ခံစားလိုက္ရေလသည္။ တိမ္ေရာင္စဥ္၏အျပံဳးတို႔သည္ ခါတိုင္းႏွင့္မတူညီစြာ ေႏြးေထြးကာ ေတာက္ပေနခဲ့ေလသည္။

လင္းရိပ္ခတဲ့ ည(လင်းရိပ်ခတဲ့ည)Where stories live. Discover now