TODOBAKU ( YAOİ FAN KİTABI!)

32. bölüm

Günlerden pazar aradan 5 yıl geçti;

Midoriya bulunamadı, birkaç ifade için bakugou karakola tek başına gitti. Todorokinin evi arandı ama birşey bulunamadı.

Diğer bütün yıllara göre okul daha da katlanılmaz bir hal aldı. Bakugou geçen yıllar boyunca hiç bir şekilde kendini geleceğine doğru vermedi ve bunun üzerine işsiz kaldı.

•

Bakugou çaresiz bir biçimde yere doğru oturdu yüzündeki ifadesiz bakış her geçen gün daha da soluk bir hâl alıyordu.

Bakugou: hâlâ bekliyorum ama gelmiyorsun..

Bakugou: kendim için endişelenemiyorum..her gün fotoğraflarına bakıp iç çekmekten yoruldum.

Bakugou: madem öldün, neredesin?

Bakugou: aradan 5 yıl geçti ve sürekli aklıma gelmesen unutmak daha kolay olabilirdi

Bakugou: herkes kendim için iyi birşey yapmamı söylüyor

Bakugou: ama ben seninle beraber gitmeyi tercih ederdim..

Bakugou: tam bir aptalım

*Güçlükle ayağa kalkar*

Bakugou yıkık dökük evin içine bakarken kapıya doğru adımlayıp dışarı çıktı ve çıkması ile beraber kirishima ve kaminariyi görmesi bir oldu.

Kirishima: ...dostum

Kaminari: biraz bizimle yürümeye ne dersin?

Bakugou: tch..peşimi ne zaman bırakacaksınız?

Kirishima ve kaminari ona doğru ilerleyip iki yandan da sarıldılar ve söylenmeye başladılar.

Kirishima: sen toparlanana kadar sanırım

Kaminari: bu gidişatın aptalca olduğunu düşünmüyor musun!?

Bakugou: kendi işinize bakın

Deyip onları sertçe ittirdi ve geriye doğru çekildi.

Kirishima: biliyorum..iki sınıf arkadaşımız da garip bir şekilde kayboldu ama bunun üzerinden 5 yıl geçti biliyorsun?

Kaminari: biz bile alışmışken senin gibi umursamaz birini neden bu kadar yıprattı

Bakugou: hiç birşey bilmiyorsunuz..

Deyip onların yanından hızlıca sıyrılıp yürümeye başladı.

Kirishima: bakugou!

Kaminari: boşver..hadi gidelim

Bakugou yoldaki taşlara vura vura ilerlediği sırada ne düşündüğü hakkında hiç bir fikri yoktu.

Bakugou: ne sikim tecavüzcü bir piçi aklımdan çıkaramıyorum

Bakugou: çocukluk arkadaşımı bile çok çabuk unutmuşken neden o!?

Ayakları bakugouyu bir sahil kenarına getirdiği sırada her hangi bir banka oturup ellerini yüzünün arasına aldı.

Bakugou: ne yapacağım hakkında hiç bir fikrim yok..

Bakugou: içimde bir boşluk doldurulmayı bekliyor gibi..

Bakugou: çok yanlız hissediyorum

Düşünceleri yine bakugouyu alıp götürürken çalan telefonu dikkatini bir anlığına dağıttı ve bunun üzerine bakugou cebindeki telefonu aldığında arayanın annesi olduğunu gördü.

Bakugou: ne var?

Mitsuki: hava alanına geldin mi?

Bakugou: hayır gelmeyeceğim