winter🍁malik [tamamlandı]

1.

SELAAAAAAMMMMMM

canim dostlarim sizi çoook özledim

summer kitabının devamı olarak winterda buluştuk vee ben çok mutluyummm 2. kitaplara hep karşıyım ama bu kitabın da ismiyle uyumlu bir teması olacak, sizinle paylaşmak için çok heyecanlıyım!!!!🤩🤩🤩

bu kitap ilki gibi uzun olmayacak şimdiden söyleyeyim hehehehe

öppptümmm🥰🤗

+++

"Abi yapma dur yeter!"

Onu çekmeye çalışıyordum ama gücüm yetmiyordu. Sonunda pes ettim ve yardım için bağırdım. Zayn'in yüzü kanamaya başlamıştı. Shawn'a karşılık bile veremiyordu.

"Abi dur!"

"Ne dur lan ne dur?! Seninle evde konuşacağız! Sen nasıl benim kardeşime-"

Etraftan gelenler abimi tuttukları gibi çekti ve sonunda Zayn onun elinden kurtulmuştu.

Sesleri duyup salondan çıkan beş on kişi vardı ve ben herkes duymasın diye dua ediyordum.

Rezil oldum.

"Ya bırakın beni."

Abim onu tutanlardan kurtulmak isterken ben de yere çöküp Zayn'e baktım. "Zayn iyi misin?"

"Bir de iyi misin diye soruyor! Sen beni delirtmek mi istiyorsun?!"

"İyiyim git hadi..Kızdırma onu." dedi Zayn fısıldayarak.

O ağzındaki kanı elinin tersiyle silerken ben onun bu haline ağlamaya başlamıştım.

Abim diğerlerinden kurtuldu ve beni tutup kaldırdı ve yürümeye başladı. Ben de ona yetişip yürümeye çalışırken sürekli dönüp dönüp arkamda bıraktığım Zayn'e ıslak gözlerimle bakakalmıştım.

Ve şimdi bütün bunları öylece oturup düşünürken aradan geçen zaman, artık içimi soğutmuştu.

O günü hatırlamak beni korkudan ve üzüntüden nasıl günlerce yakmıştı anlatamazdım..

Ama yaşandı bitti işte.

Hep abimin öğreneceğinden korkardık. Ve sonunda oldu.

Çenemi avucuma yaslayıp balkonumdan etrafı izlerken derin bir nefes aldım.

Yazlığımıza gelmiştik geçen hafta sonu. Annem ve babam için her şey normaldi. Okulum bitmişti, mezun olmuştum ve her yaz olduğu gibi yazlığımıza gelmiş  tatile çıkmıştık.

Ama benim için her şey berbattı.

Düşününce bile gözlerim dolmuştu. Abim benimle bir aydır konuşmuyordu. Yani o kavganın çıktığı günden beri. O gece beni eve getirdikten sonra tek bir soru sormuştu.. Zayn ile isteyerek birlikte olduğumu ama sonra ayrıldığımızı itiraf etmek zorunda kalmıştım. Zaten ertesi gün de eşyalarını toplayıp evden gitmişti. Ne telefonlarımı açıyordu ne mesajlarıma cevap veriyordu. Beni bununla cezalandırması kalbimi çok kırıyordu. Ona ulaşamıyordum. Zayn'i zaten aramak istememiştim ama birkaç hafta önce ne olup bittiğini öğrenmek için bir kez aramıştım. Fakat numarasını değiştirmişti. Ben daha ne yapabilirdim ki?

İkisine de ulaşamıyordum ve haber alamamak çok kötüydü.

Zayn balo gecemde ailesinin yanına yurt dışına gidecekti, büyük ihtimalle gitmişti.

O da gitmişti. Beni bırakmıştı.

Oysa ben o gece onu en saf duygularımla öpmüştüm. Sanki ilk flört ettiğimiz günlerdeki gibi sarılıp öpmüştüm. Onun da aynı hisleri hissettiğini biliyordum. Deli gibi pişmandı. Onu asla affedemeyecektim ama en azından normal bir şekilde veda edecektik. Tabii abim bizi basmasaydı.