20.

220 30 95
                                    

Sabahın ilk ışıklarıyla birlikte gözlerimi açtığımda yatakta dönüp açılmayı bekledim.

Soğuktu ve üşüdüğüm için yanımda uyuyan kocama sarıldım. O benimleyken dünyanın en huzurlu insanı ben oluyordum.

Aylarca gizli saklı buluşup görüştüğüm adamla şimdi evliydim ve üstelik özgürdüm.

Zayn yatakta kımıldayıp kolunu kaldırdı ve ben de başımı göğsüne yasladım. Ona sokuldukça ısınmıştım ve uykum açılmıştı.

Bundan sonraki hayatımı ve ne yapacağımı düşünüyordum.

Her sabah annem geldikten sonra Zayn işe giderdi ve o dönünce annem giderdi. Bir iki aydır böyle yaşıyorduk ve ben buna son vermek istiyordum.

Çok yavaş hareket ederek yataktan kaktım ve ses çıkarmadan odadan çıktım.

Koridoru geçip mutfağa girdim ve dolaptan küçük ilaç şisesiyle bir bardak su aldım.

Vitaminlerimi içtikten sonra biraz etrafı inceleyip düşünmeye çalıştım.

Zayn'in evine artık ailesi yerleşmişti ve Zayn de evlendiğimiz için bize ayrı bir yer tutmuştu. Bu apartman dairesini çok sevmiştim ama doğru düzgün hatta doğrusunu söylemek gerekirse hiçbir şey yapamamıştım.

Önce salonda sonra da mutfakta biraz gezdikten sonra dolapları karıştırdım. Nerede ne var bilmiyordum, bir ev nasıl düzenlenir veya nasıl yaşanır bilmiyordum. Ben sadece kendi yatağımı toplamayı biliyordum, onu da annemle kavga ettikten sonra..

Kendi kendime gülüp buzdolabını açtım ve kahvaltı hazırlamak için bir şeyler çıkardım.

Çay olana kadar da salonda gezinip durdum. Duvarda birkaç tane tablo vardı sadece.

Üzüntüyle koltuğa oturup bacaklarımı karnıma çektim.

Bir tane bile düğün fotoğrafımız yoktu. Aslında düğün yapmamıştık. Hastaneden çıktıktan sonra gidip nikah kıymıştık ve benim en kötü zamanlarımdan biriydi. Saçlarım daha yeni uzamaya başlamıştı ve ben evden bile çıkmaya korkarken nikah dairesine gitmiştik. Bu yüzden resim falan istememiştim.

Elimde sadece Jessica'nın zorla çektiği bir resim vardı.

"Summer?"

Zayn gözlerini ovarak yanıma gelip oturdu. Hemen kollarımı boynuna sarıp kucağına sokuldum.

"Erken kalkmışsın."

"Evet. Uykum yoktu." dedim omuz silkerek.

"İlaçlarını içtin mi?"

"İçtim!"

"Ne kızıyorsun şimdi?"

"Kızmadım. Of."

Kucağından kalktım ve mutfağa geçtim.

Tabakları ve bardakları çıkartırken Zayn peşimden geldi.

"Aşkım."

Bana yaklaşıp kollarını belime sardı ve yanağımdan öptü.

"Çok güzelsin, harika gözüküyorsun."

"Yaa.."

Anında sırıttım ve dudağına uzandım.

"Hemen gitme, kahvaltı yapalım."

"Annen gelene kadar burdayım."

"Annem gelmeyecek."

"Ne?"

winter🍁malik [tamamlandı]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin