11.

234 33 83
                                    

Bahçede sallanan koltukta sütümü içerken Louis de çimlere oturmuş saçma sapan şakalar anlatıyordu.

Yanımda oturan Jessica ile göz göze geldik. Sanırım ikimiz de susmasını istiyorduk artık.

"Bir dakika, siz beni dinlemiyor musunuz?!"

Sonunda sustuğunda göz devirdim ve iç çektim.

"Neden hiç sevgilin olmadığı anlaşıldı, hiçbir kız bu kadar kötü espiri bir anda kaldıramaz!" dedi Jessica isyan ederek.

Louis biraz bozulsada sahteden gülümsedi.

"Şey, siz okul işini ne yaptınız?" diye sordum konuyu değiştirerek.

"Kaydoldum ben. Sende iyileş ve bir an önce birlikte kampüse akalım!"

Louis'in uzattığı yumruğuna karşılık bende uzattım ve güldüm.

"Sende artık bize uzaktan bakarsın." dediğinde Jessica sinirlenmişti.

"Yaa!!"

"Ay yeter, başlamayın yine." dedim ve ikisini zar zor ayırdım.

Sütümü bitirip sehpaya koyduğumda annem elinde tepsiyle bize doğru geliyordu.

Louis ve Jessica limonata ve pastalarını alıp anneme teşekkür ettiklerinde annem benim yanıma gelmişti.

"İlacın iç hadi Summer."

Suyu ve ilacı alıp içtim.

"İyisin değil mi?"

"İyiyim anne?"

"Bir yerin ağrıyor mu? Kendini kötü hissedersen hemen söyle tamam mı?"

"Of! Tamam anne ya."

Sinirle ona söylenip kollarımı birbirine bağladım ve önüme döndüm. O da zaten bir şey demeden eve girdi.

Elimi yüzüme kapatıp sakinleşmeye çalışırken Jessica hemen bana sarıldı.

"Tamam iyiyim."

"Sakin ol, niye o kadar tepki verdin annene?" diye sordu Louis yanıma otururken.

"Bilmiyorum. Her dakika hasta olduğumu belli ediyor. Sinirlerim bozuldu artık."

"Hayır, ağlama."

İkisi de beni teselli edecek şeyler söyleyip ağlamamı durdurmak istediler.

"İyiyim tamam."

Gözlerimi sildim ve onlara baktım.

"İyiyim dedim."

Birkaç dakika sessizlikten sonra Louis, Jessica'yı dürttü.

Ne olduğunu anlamak için etrafa bakındım ve bahçeden içeri giren abime baktım.

Shawn elinde spor çantasıyla eve doğru yürürken bizi gördü. Göz ucuyla Jessica'ya baktığımda, hiç ilgilenmiyormuş gibi gözükmeye çalışıyordu.

"Hoşgeldiniz." dedi arkadaşlarıma.

"Sağ ol. Sende hoşgeldin." dedi Louis ve uzattığı elini sıktı.

Jessica ile bakıştılar ama hiç konuşmadılar.

"Nasılsın?" 

Abim yanıma gelip saçıma dokundu. "İyiyim, sen?"

İç çekti ve gözlerime baktı. "Aynı."

Hastanede onu kovduğumdan beri aramız soğuktu ama bunun için üzgün değildi. Zorla da olsa bana saygı duymayı öğrenecekti.

winter🍁malik [tamamlandı]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin