2

739 117 92
                                    

"Haruto kalk artık yemek yiyeceğiz

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Haruto kalk artık yemek yiyeceğiz."

Annemin tiz sesi kulaklarıma dolduğunda yavaşça gözlerimi araladım. Sabahın köründe kalkıp kahvaltı etmelerini asla anlamıyordum. Neden uyumak varken kalkıyorlardı ki,üstelik beni de uyandırıyolardı.

"Haruto!"

Yerimden doğruldum."Tamam geliyorum." Annemden ses gelmediğinde gittiğini ayak seslerinden anlamıştım. Yataktan kalkarken dağınık saçlarımı biraz düzeltip aşağı inmeye koyuldum.

Yavas adımlarla merdivenleri inerken odasından çıkan bir kişi daha vardı benim gibi. Junkyu ile kısa bi göz teması kurup geri önüme döndüm. Dün konuşmalarını duyduktan sonra odama çıkıp yatmıştım. Umrumda degildi açıkçası ama aklımı kemiren sorular istemesem de kafamda dolanıp durmuştu.

Bir insan gay olduğu halde neden bir kadınla evlenirdi. Kendimi onun yerine koyduğumda cidden midem bulanıyordu.

Önden merdivenleri inerken Junkyu da adımlarımı takip ediyordu. Salona geldiğimizde büyük masaya oturduk. Babam baş köşede oturmuştu. Annem yan tarafinda dururken karşısında ablam vardı. Ben annemin yanında oturuyordum Junkyu da haliyle karşımda.

Herkes sesszice yemeğini yerken babama döndüm."Arabam hazır mı?" Babam yemeğini yerken kafasını kaldırmadı ."Akşam getireceklermiş." Oflayıp elimde ki çatalı masaya bıraktım. "Böyle anlaşmamıştık."

"Arabanın ne zaman tamir olabilceğini hesaba katmadım. Abartma bir şeyleri." Kaşlarımı çatıp yüzüne baktım. Masadaki herkes gergince bizi izliyordu. "Dün değerli vaktimi saçma bi düğün için harcadım ve bunu arabam için yaptım. Şimdi de gelmiş araban yok diyorsun."

Ablam araya girdi. "Araban için mi düğüne geldin?!" Annem yemeğini yerken Junkyu yüzüme bakıyordu.  Arkama yaslandım. "Evet öbür türlü geleceğimi mi düşünüyordun?" Ablam bir şey demeden önüne döndü. Bozulmuş gibiydi. Neye bozuluyordu anlamıyordum. Sanki birbirimize bayılıyorduk.

Sandalyemi geriye itip ayağa kalktım."Size afiyet olsun." Kapıya doğru yürüdüğümde Annem "Nereye?" diye sormuştu. Ceketimi giyerken cevapladım."Bizimkilerin yanına."

Eliyle Junkyu'yu gösterdi."Ablanla alışverişe gideceğiz. Junkyu da seninle gelsin." Bakışlarımı Junkyu'ya çevirdiğimde o da bana bakıyordu. Onu arkadaşlarımla tanıştırmak gibi bir niyetim yoktu. Hatta reddedebilirdim ama şu olayı onunla konuşmak istiyordum.

Kafamı tamam anlamında salladım. Annem şaşırmış gibiydi. Kabul etmemi beklemiyordu sanırım. Eğer bu gay konusu olmasaydı kabul de etmezdim zaten. Junkyu masadan kalkıp yanıma geldiğinde birlikte dışarı çıktık. Yan yana yürürken ikimizde konuşmuyorduk.

Motorumun önüne geldiğimizde bana baktı. "Motorla mı gideceğiz?" Kaskları çıkartırken gözlerimi devirdim."Hayır özel uçak tuttum onla gideceğiz."  Saçma sorulardan sıkılıyordum. Mal insanlara tahammülüm yoktu.

forbidden | harukyu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin