Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sana inanamıyorum gelmeseydim onu öpecektin." Dakikalardır susmayan Junghwan'a bakıp göz devirdim. Susmuyordu,sus desem de susmuyordu. Birazdan üzerine atlayıp yüzünü yumruklayacaktım.
Bir kaç saat önce Junghwan ile birlikte eve gelmiştik. Junkyu'yu dışarda gördüğümde onun yanına gitmiş Junghwan'a da odama çıkmasını söylemiştim. Sonra da olanlar olmuştu.
O an bizi Junghwan gördüğü için tanrıya şükürler ediyordum. Ablam,annem ya da babam bizi öyle görseydi olacakları düşünmek bile istemiyordum. Aramızda mesafe bile yoktu.
"Ondan hoşlanmıyorsun değil mi?" Junghwan'ın sessizce sorduğu soruya yüzümü ekşilttim. "Saçmalama Junghwan. O kadar dibime girmeseydi o da. O kadar yakınıma girsen seni bile öperim." Junghwan göz devirip yatağıma oturdu.
O an neden öyle bir girişimde bulunmuştum hiç bir fikrim yoktu. Çok yakınımdaydı ve nedenini bilmediğim şekilde o an içimden onu öpmek gelmişti. Yakışıklı değildi, seksi değildi, tatlı değildi, tipim hiç değildi. Ama o an bilmiyorum beni iten bir şey olmuştu.
"Boşver şimdi şu gereksizi,Jihoon'dan haber var mı?"
Junghwan yastığı kucağına koyarken kafasını iki yana salladı. "Bence dediği gibi rahat bırakalım."
Sinirle dişlerimi sıktım. "Hyunsuk'u gördüğüm yerde boğacağım. Ne sikime geri dönmüş."
"Bilmiyorum ama eğer Jihoon ile barışmak isterse onu kesinlikle öldüreceğim."
Jihoon'dan
Karşımda ki uçuruma bakıp iç çektim. Buraya geldiğimden beri ağlıyordum. Gözyaşlarımın dudağıma akmasıyla beraber dudaklarımı yalayıp kafamı aşağı eğerek ağlamayı sürdürdüm. Kendimi o kadar kötü hissediyordum ki, bunu tanımlayacak kelime bile yoktu.
Hyunsuk ile ansızın karşılaşmıştım. Gözleri gözlerimle buluştuğunda çok fazla hazırlıksızdım. Hyunsuk benim canımdı hayatımda en sevdiğim insandı,en değerlimdi. İki yıl sonra bir anda karşımda onu görmek beni yıkmıştı. Hayatıma izin almadan girdiği gibi izin almadan da çıkmıştı.
Beni terk ettiği gün inanmak istememiştim. Yakıp yıkmıştım her yeri. O günden sonra da hiç bir erkeğe yaklaşmamıştım.
Her gün onu sevmediğimi kendime hatırlarsam da yalandı işte bir ben biliyordum içimi. İnkâr edecek ,yalanlayacak değildim.
Özlediğim kadar kızgındım bi hayli ona. Beni neden terk ettin diyemeyecek kadar kırgındım ayrıca.
Ondan kaçamayacağımı biliyordum. Ben kaçsam bile o bir yolu bulup benle konuşacaktı. Yüzümü elimin tersiyle silip ayağa kalktım. O yapmadan ben yapmalıydım bunu.
Arabama binip ezbere bildiğim yolu sürdüm. Evini değiştirdiğini düşünmüyordum. Geldiğim yere arabamı park edip, arabadan indim. Hızlı bir şekilde kapısına yürüyüp elimi kaldıracağım sırada sanki görünmez bir güç tarafından durdurulmuştum.
