Akşam Yıldızı

2. Bölüm

Ada ve Barış'ın öyküsüne hoş geldiniz🖤

Akşam Yıldızı'nı yazmaya hazır hissetmem beklediğimden daha çok zaman aldı, umarım bir aksilik olmadan her cuma yeni bölümlerde buluşuruz. Hikayenin yeni bölümüne geçmeden önce bize eşlik edecek diğer karakterlerin Müzik Kutusu isimli geçmişi anlatan öyküsünü okumanızı tavsiye ederim. Olay örgüsünü daha keyifli hale getireceğine inanıyorum, o da hiç hesapta olmadan aklıma düşen biraz kısa bir öykü oldu. Devrim ve İnci'yi tanımanız açısından iyi olacaktır.

Daha da uzatmadan desteklerinizi ve yorumlarınızı bekler, keyifli okumalar dilerim. 🖤🖤

Bölüm şarkısı: Queen - Under Pressure

Güneş doğmadan hemen önce gözlerini açtı Ada. Şimdilerde de ara sıra yaptığı eski bir alışkanlıktı bu. Gün doğmadan uyanır, hızla balkona koşardı çünkü akşam yıldızını izlemek istiyordu. Venüs'ü. Çocukluğunda babaannesi Nazenin'le birlikte izlerlerdi gökyüzünü. Büyükada'daki evlerinde güneşin doğmasından hemen önce uyanır, sonra da birlikte akşam yıldızı, sabah yıldızı ya da çoban yıldızı olarak anılan Venüs gezegenini izlerlerdi. Ada ve Nazenin bu isimlerden en çok akşam yıldızını severlerdi.

Güneş doğmadan hemen önce ve battıktan hemen sonra ortaya çıkan bu parlak cismi Ada küçüklüğünde bu yüzden bir yıldız sanıyordu. Ortaokula geçtiğinde fen bilgisi dersinde öğretmeniyle kavga bile etmişti hatta ancak onun şiddetli itirazlarına rağmen öğretmen ısrarla babaannesiyle akşam yıldızı olarak andıkları bu cismin gezegen olduğunu söylemişti. Genç kız için bu gerçeği kabullenmek haklı olarak biraz zaman almıştı.

Saatine baktıktan hemen sonra mutfağa doğru yol alan genç kadın kahve makinasında filtre kahvesini hazırladı ve elinde kupasıyla mutfağın balkonuna geçti. Yavaş yavaş aydınlanan mor mavi gökyüzünde gözleri akşam yıldızını bulurken huzurla gülümsedi. Acaba Nazenin de kendisi gibi şu an gökyüzüne bakıyor olabilir miydi? Ada babaannesini düşünürken onu fazlasıyla özlediğini fark etti ve en kısa zamanda onu ziyaret etmeye karar verdi.

Keyifle kahvesini yudumlarken ağabeyinin sesiyle düşüncelerinden sıyrıldı. "Günaydın Kızılcık," dedi genç adam dağınık görüntüsüyle. "Sabahın köründe baykuş gibi balkonumda ne yapıyorsun?" Ada, Bulut'la yedikleri yemek sonrası geceyi onun evinde geçirmişti.

"Akşam yıldızını izlemek istemiştim," dedi Ada ağabeyinin sorusuna cevap olarak. "Babaannemi özledim galiba ben. Bu hafta sonu ziyaretine gidelim mi?"

"Pazar günü çalışmayacağım. Birlikte gidebiliriz." Bulut, emniyette narkotik biriminde başkomiser olarak çalışıyordu.

"Güzel fikir," diye mırıldandı Ada. "Bugün annemi arayacağım."

"Bugün yarın dönmezsen babam arayarak annemin bayıldığını söyleyebilir. Bir an önce onunla konuş bence de. Sana kolay gelsin, ben hazırlanıp işe geçeceğim." Bulut Ada'nın yanağına küçük bir öpücük kondurduktan sonra hazırlanmak için odasına doğru yola koyuldu.

Ağabeyinden sonra evden ayrılan Ada kliniğine geçtiğinde saat dokuzu bulmamıştı. Sekreteri Yıldız kliniğin giriş kapısının tam karşısındaki masasında genç bir kadınla çay içiyordu. Ada'nın yüzünü bu genç kadını görür görmez geniş bir gülümseme kapladı. İnci gelmişti! Ada'nın çocukluğundan bu yana en yakın dostuydu İnci. Hayat enerjisi yüksek, oldukça neşeli bir insandı.

İnci de Ada'yı görünce keyifle gülümsedi. "Günaydın güzellik," dedi neşeyle. "Hasretine dayanamadım, baktım senin beni arayacağın yok, ben sana geldim."