للسلاح شياطين

الفصل الحادى عشر

امل اتصدمت أن سهام كاتبلها
"أنا خايفة وحاسة أنى متراقبة ، أنا عايزة امشى من هنا" .
امل حاست انها ممكن تكون هى السبب فى اللى حصل لسهام .
امل : متخفيش أنا هروحك معايا ، هروح أسأل الدكتور وهاجى .
سهام :طيب.
تلفون امل بيرن ....
امل : الو يا احمد .
احمد : انتى عند سهام .
امل : اه عندها ، والصراحة أنا مش مرتاحة لوجودها هنا .
احمد : ليه يعنى؟ ايه اللى حصل؟!
امل : سهام قالتى أنها متراقبة وأنها خايفة .
احمد بخوف وخبث : هى افتكرتنا ؟!!
امل : لا بس انت ناسى أننا عرفناها احنا مين فأكيد هتقولنا على اي حاجة هتحصلها .
احمد : اه صح . يعنى انتى هتعملى ايه دلوقتى ؟
امل : هروحها البيت تانى .
احمد : تمام أنا جاى .
احمد قفل واتصل على الشخص المجهول : سهام مالها وايه اللى بيحصلها ؟!
الشخص المجهول : كويس انك اتصلت ، احنا لازم نعمل احتياطاتنا ، علشان لو فى حالة أنها بتضحك علينا مناخدش على اقفنا .
احمد : يعنى هنعمل ايه ؟!
فى الناحية الثانية ...
امل اخدت سهام وراحوا البيت ...
سهام : هو ده بيتى ؟!
امل : لا ده بيتى أنا بس من فترة واحنا قاعدين مع بعض .
سهام : ليه ؟.
امل : مش مهم دلوقتى اطلعى استريحى ، لحد ما الاكل يجهز وتاخدى العلاج .
سهام : فين اوضتى ؟.
امل : طيب تعالى اوديكى نسيت انك مش فاكرة .
سهام نامت وامل بدأت تجهز فى الاكل .
احمد راح البيت عند امل . ورن الجرس لحد ما فتحت .
امل : اتفضل يا احمد .
احمد : أنا جبت الدوا لسهام.
امل : بس انا جبته من المستشفى .
احمد : علشان لو خلص يا امل يبقى فيه .
امل : اه تمام . تشرب حاجة ولا تتغدى معانا ؟! وضحكت
احمد : ماشى ياست هتغدى أنا قاعد على قلبكوا .
وضحكوا .
امل : ثوانى والأكل هيجهز .
"ابعد عنى ابعد عنى ... إجرى بسرعة بقى .. مش هيمسكنى ... لفتت وشها.. ظهرت العربية فجأة وخبطتها .. اااااااااه ".
امل : ايه الصوت ده ؟!
احمد : دى سهام .. وطلع يجرى على الاوضة بتاعتها هو وامل .
امل : سهام حبيبتى مالك ، بتصوتى ليه ؟!
سهام : كابوس وحش اوى . امل انتى صاحبتى صح !
امل : اه طبعا ، ليه السؤال ده !
سهام : هو كان فيه بينى وبين حد اى مشكلة قبل ما اعمل الحادثة ؟!
امل : لا خالص .انتى عمرك ما اذيتى حد.
سهام : طب ليه كل ما انام احلم أن فى حد بيجرى ورايا وبحاول اهرب ومنه !!
امل : مين الشخص ده
سهام : معرفش ، بس هو فى أول الحلم بيبقى طيب وبيقلب لوحش .
امل : طب تعالى اقومك تغسلى وشك ، ويلا كلى علشان تاخدى الدوا .
سهام همست لامل : امل عايزة اقولك حاجة هو احمد ده قريب منى اصل حاسه انه غريب ومش مرتحاله .
امل : ليه كده !! ده احمد ده عشرة عمر معانا . معلش انتى حاسه كده علشان نسيتى كل اللى فات بس شوية شوية هتاخدى علينا كلنا.
سهام : ممكن .
امل : الكرسى كده كويس .
سهام : اه ، يلا ننزل .
بعد الغدا ....
سهام : أنا عايزة اطلع الجنينة .
امل : حاضر ، تعالى .
امل : سهام تعبانه اوى يا احمد وانا مش عارفه اساعدتها باى طريقة .
احمد : الحل الوحيد أننا نحسن من حالتها . ايه رايك تروحى تطبعى صورها وتجبى هدايا وزينة .
امل : فكرة جامدة هروح البس و نزل اشترى وشوف الموضوع الطباعة ده .
احمد : وانا هقعد مع سهام أخلى بالى منها .
امل : تمام هروح انا بقى ..
بعد ما امل مشت ...احمد بدأ خطته ... قفل الانوار كلها والخدع البيصرية بدأت والمكان كله دخان ابيض .
احمد وهو بيبص لسهام من الشباك : أنا رسمتلك الطريق كمليه انتى بقى وانا عارفك شاطرة هتبدعى فيه .
ومن برا سهام قاعدة وشافت عربية امل اتحركت ..
سهام : ايه ده امل رايحة فين !!
صوت مخيف من البيت بينادى على سهام ..
سهام خايفة مش عارفه تعمل ايه بس قررت أنها هتمشى ورا الصوت .. بدأت تحرك الكرسى ...
دخلت البيت مش شايفة اى حاجة من الدخان والبيت كله مظلم .. سهام كانت بتحاول تنور النور وهى ماشية حد زق الكرسى.. اترعبت ...عدلت نفسها .
سهام : فى حد هنا ،امل ،احمد ، حد هنا ؟
فجأة حد زقها تانى لفت وشها لقت فى ناس لبسين اسود وبدأوا يقولى كلام غريب ومخيف وبدأوا يلفوا حولها وبدأت تصرخ : ابعدوا عنى ابعدواااااا ، ااااااه ااااااه ، الحقونى الحقونى و غمضت عينيها وصرخت كتير .
اول ما فتحت عينيها لقت مفيش حد ولا اى حاجة من اللى شافتها النور منور ومفيش دخان .
سهام اترعبت زيادة : ايه ده انا اتجننت ،أنا بهلوس .
وبدأت الدنيا تلف من حولها وقعت من على الكرسى على الأرض اغمى عليها ..
امل وصلت وفتحت الباب لقت احمد ييحاول يفوق سهام ..طلعت تجرى تشوف ايه اللى حصل ليها.
أمل : ايه إلى حصل مكملتش ساعتين ؟!!!
احمد : أنا كنت بنادى على سهام ، لقتها جات وهى عماله تهلوس ومش فاهم حاجة وبحاول اكلمها مش سامعانى ، و فجأة اغمى عليها . وبحاول افوقها وانتى جيتى .
امل : ايه اللى بيحصلها .
احمد : أنا من رأى نوديها للدكتور . انا عارف دكتور هيفيدنا.
امل : تمام بكرا هنوديها . تعالا نطلعها الاول وايديها حقنة مهدئة .
احمد : تمام.
سهام صحت الصبح لقت امل نامية على الكرسى اللى جنبها . وكانت حاسه انها دايخة و مشلولة ومش قادرة تكلم ..
عدى حاولى ساعة لحد ما سهام رجعت لطبيعتها وامل صحت وحضرت الفطار ليها .
امل : سهام احنا هنلبس ونروح لدكتور كويس علشان نعرف سبب اللى انتى فيه ده ، و نعالجه .
سهام : طب احمد هياجى معانا .
امل : لا هيقابلنا عند الدكتور .
سهام : اها تمام .
امل ركبت سهام العربية واتحركوا فى اتجاه العيادة .
وهما فى الطريق سهام وقفت امل عند معمل للتحليل .
سهام : امل استنى هنا .
امل : ليه ؟!
سهام : اقفى بس ونزلينى من العربية وتعالى معايا
امل : حاضر بس بسرعة علشان معاد الدكتور .
سهام : مش عايزة احمد أو الدكتور او اى حد يعرف أننا جينا هنا ماشى يا امل ، ده سر .
امل : حاضر متخفيش .
سهام دخلت مع امل المعمل وطلبت من الممرضة تعملها تحاليل للدم .
سهام بينها وبين نفسها بخوف : يارب يطلع ظنى صح .
بعد ما خلصوا طلعوا على العيادة .
احمد : الدكتور مستنيكم اتاخرتم ليه ؟!
امل : انت عارف بقى أن البنات بتأخر فى اللبس وضحكت.
الدكتور كشف على سهام وعملها ايشاعة و عدة فحوصات طبية.
الدكتور : بصوا أنا مش هخبى عليكم الحالة متأخرة اولا بسبب فقدان الذاكرة وثانيا بس التهلوسة فصعب نعالجها وخصوصا لان جسمها ضعيف جدا جدا ومش بكامل صحتها العقلية .
امل : يعنى ايه يا دكتور مفيش حل !
الدكتور : الحل انها تروح مستشفى الامراض العقليه والنفسيه.
امل بصدمة : ايه اكيد لا .
احمد : اكيد يا دكتور فى حل تانى !.
الدكتور : للأسف مفيش ، ودى الإشاعات ممكن تروحوا لاي دكتور تانى وتتاكدوا .
سهام فى نفسها : يا ابن ...وحيات امى لاربيك يا كداب  ، استنى عليا بس لما النتيجة تظهر .