للسلاح شياطين

الفصل الثانى عشر

امل : ربنا يسهل يا دكتور .
احمد : سهام يلا نروح ، هوصلكم .
سهام هزت راسها ومتكلمتش ولا كلمة .
بعد ما وصلوا امل و أحمد طلعوا سهام غرفتها . وامل ودعت احمد وطلعت تشوف ايه اللى حصل .
امل : سهام دلوقتى احنا لوحدينا اهو ، احكيلى بقى ايه اللى هيحصل . أنا مش فاهمة حاجة خالص .
سهام : أنا مش فاقدة الذاكرة يا أمل .
امل : ايه؟!!! لحظة أنا مش فاهمة حاجة . ليه ؟!!!
سهام : أنا هشرحلك كل حاجة تمام.
امل : اتفضلى ياريت .
تانى يوم الصبح ...
امل : سهام فى بريد جالك .
سهام : طيب كويس هاتيه كده اقرأوا .
امل : اتفضلى . أنا هخرج ومش هتأخر .
سهام : هتسبينى لوحدى !
امل : لا طبعا هتصل بأحمد ياجى يعقد معاكى .
سهام : تمام .
امل اتصلت بأحمد : الووو . احمد انت فاضى دلوقتى.
احمد : لا ، قدامى مريض .
أمل : يعنى هتتأخر . اصل كنت عايزاك تقعد مع سهام عندى مشوار ومينفعش اسيبها لوحدها .
احمد : طيب نص ساعة وهاجى .
أمل : تمام شكرا جدا .
قفلت الخط ولبست واستنت احمد .....
امل : احمد خلى بالك منها تمام .
احمد : حاضر متقلقيش .
امل مشت واحمد طلع جاب سهام من فوق .
سهام : احمد تفتكر ان حالتى تستاهل انى اروح مستشفى نفسية ؟!
احمد : متقلقيش مجرد أسابيع بس وهترجعى زى ما انتى و تتعافى .
سهام : اتعافى !!! هو أنا كنت عيانة اصلا.
احمد : سهام حبيبتى متتكلميش فى الموضوع ده متتعبيش نفسك .
سهام : عندك حق ، خد اقرأ ده كده .
احمد لون وشه اتغير وبدأ الخوف يظهر عليه
سهام : هتفتكر مين المجرم اللى عمل فيا كده يا احمد
احمد : معرفش بس لازم منسبهوش يهرب ومتاخديش الدوا تانى .
سهام : عندك حق فى كل كلمة وبالذات فى منسبهوش يهرب دى .
احمد : مش فاهم قصدك ايه ؟!.
سهام : قصدى انى خسارة اعاتبك خسارة فيك الكلمة .
مش فاهمة ليه ؟! عملتك ايه شلتنى ودمرتنى لا وكمان عايز تجننى . ده احنا عشرة ده كنت بعتبرك اكتر من اخويا وكنت اول واحد تلاقينى معاك . هل انا كنت استاهل ده كنت استاهل . عملت فيا كده ليه سهام وهى بتزعق ...
احمد : انتى بتقولى ايه يا سهام أنا معرفش حاجة عن اللى انتى بتقوليه ده .
سهام وهى متعصبة : انت هتسوق العبط ، طيب . عبط بعبط العصير اللى انت بتشربه وفرحان بيه أنا حطالك فيه سم . وكلها دقائق و تودع .
احمد بصدمة : لا انتى اكيد بتهزرى صح .
سهام : هى فى مجنونة بتهزر بردوا .
احمد : لا سهام انتى عاقلة . لاحظة انتى مش فاقدة الذاكرة .
سهام بضحك هستيرى : لا مانا بضحك عليكم مانا قولت العب معاكم لمرة .
احمد : سهام انا بموت الحقينى .
سهام : وانت مموتنيش؟!! انت أحقر انسان ممكن تشوفه فى حياتى . بس انا ممكن اديك الترياق بس بشرط .
احمد : اى حاجة بس متموتنيش .
سهام :احكيلى بقى انت مين وعايز مننا ايه يا دكتور يا محترم ومتنساش تحكيلى انت ازاى انسان رخيص .
احمد : حاضر . أنا العصابة اتواصلت معايا ودفعتلي فلوس كتير اوى علشان اعرف مكان السلاح ووصلهم ليه واعرفهم بكل كبيرة وصغيرة بتحصل كل حاجة . لما شكوا انك عرفتى انى معاهم قرروا يموتوكى بس ممتيش
فقرروا أنهم يحطوليك مواد فى الدوا والحقن والمحاليل تخليكى تتجننى ، وبعد ما طلعتى من المستشفى أنا كملت المهمة وبقيت احطلك فى العصير .
سهام : بس كده فين الباقى بقى خلاص كلها دقيقه وهتودع يا شبح .
احمد : دى كل حاجة اعرفها صدقينى . ادينى بقى .
سهام اديته الترياق . وبعدها بدقائق رجع كويس تانى .
سهام : أنا اسمع أن الحاجات دى بتحصل فى الافلام بس معرفش أن الرخاص كتار اوى كده .
فجأة اشتغل صوت فى انحاء البيت كله . الصوت عبارة عن تسجيلات لمكالمات لأحمد مع ابو امل . تسجيل بعد تسجيل .وأحمد واقف جامد مش عارف يعمل ايه القفص اتفقل عليه خلاص ميقدرش ياخد اى خطوة كأنه واقف على فحم مولع مينفعش يقف مكانه ولو رجع خطوة هيتحرق ولو تقدم خطوة هيتحرق وطول ماهو واقف هيتحرق .
أمل : عرفت بقى انك مقولتش كل حاجة .
احمد انت آذتنى وكنت زى اللعبة فى ايديك تتحكم فى مرضى براحتك ومش فراقة معاك . موت أهلى بس فى دى انت مش غلطان لأنهم دفعوا تمن الطريق اللى اختاره اشتروا الدم والفلوس، وباعوا ضميرهم و مبادئهم أنا كرهتهم لأنهم بالنسبة ليا وحوش زى ما أنا شيفاك كده بالظبط . حتى سهام انت دمرتها منك الله بس انا مش هسكت صدقنى .
احمد : امل استنى انتم اكيد فهمين غلط.
سهام : غلط !! غلط مين انت اصلا متعرفش غيره ، انك تشلنى وتجننى ده مش غلط . انك تحاول تقتل ده مش غلط . انك تدمر مستقبل حد عاش عمره بيبنى فيه ده مش غلط . انك تلعب بينا ده مش غلط . ايه هو الصح اللى انت عرفه واحنا مش عارفينه . انت شيطان شيطان وعقاب الشياطين جهنم .
امل : انت كنت صاحبى واخويا .
احمد : أنا .
امل قاطعته وهى بتعيط : أنا كنت بحبك كنت بثق فيك فاهم يعنى ايه اثق فيك . انا بكرهك بندم على كل يوم حسيت فيه بحاجة اتجاهك اتجاه واحد عايش على الدم عايش على آذى الناس آذى كل واحد بيموت بسبب السلاح اللى بيبيعه .
احمد وهو بيزعق : وانتى عارفه انى بحبك كويس ، بس انا زي زى اهلك بالظبط دخلنا لعبة مكنش ينفع نطلع منها .
امل : انت بتكدب الكدبة وتصدقها ، حب ايه انت محبتش غير نفسك بس انك تدينى أدوية تخلينى ضعيفة ده هو الحب وانك شايفنى كل يوم بموت من جوه هو ده الحب ، انك تبعنى ويهون عليكى تعبى هو ده الحب . أنا ولاول مرة حس قد ايه انى غبية غبية جدا لانى وثقت فى كل اللى كانوا بيكرهونى .
سهام : بالمناسبة كل كلامك متسجل . مبروك الإعدام .
احمد : ايه ؟!
امل : لا ولسه ، الرئيس بتاعك دلوقتى سامع كل الكلام صح ؟! متتفاجأش مانا عرفت انك حاطت جهاز تصنت .
من الاخر اتطلع برا وقول للمحروس انى هوريه وشى التانى وهندمكم كلكم بالتسجيلات .
احمد : أمل اسمعينى .
امل : انت مين انا اعرفك ؟!
احمد : أنا احمد يا أمل عشرة عمرك .
امل : احمد مات والعشرة ادفنت معاه .
سهام بتزعق : اطلع برا والا هنطلب الشرطة .
احمد مشى باع نفسه باع حبه باع صاحبته باع مستقبله واشترى الندالة والكره والشر. الاختيار هنا فرق زى ما كل اختيارتنا بتفرق بس الغريب أن معظمنا مش بيندم على اختياره . لانه شايفه أنه صح لانه فى الوقت اللى قرر أنه هيعمل كده كان هو الاختيار الصح بيعدًا عن العواقب بس كان هو الحل الوحيد . فلو كان قدامنا حل تانى اكيد كنا هنختاره فاى قرار بيبقى طوق النجاة الوحيد فى الوقت ده حتى لو هيآذينا فيما بعد . زى الطالب اللى بيبقى متاكد من إجابته وواثق فيها لانه عارف أنه مش قدامه غيرها . فلما يعرف يزعل بس ميندمش لانها كانت الحل الوحيد قدامه .