vampire fam |taekook✔️

6

[DÜZENLENMİŞTİR]

...

You helped me fight when I was giving in
And you made me laugh when I was
çlosing it
'Cause you are, you are
The reason why I'm still hanging on

Kina- Get You The Moon

....

|Süt hırsızı|

Küçük değildim.

Tamam belki onlara göre yaş ve cüsse olarak biraz küçük olabilirdim fakat bu, benim için yapılan şeylerin farkında olmadığım anlamına gelmiyordu. Mesela bugün Kim Taehyung'un yanında eczanede çalışmaya başladığımın ikinci günüydü ve artık bir merdivenimiz vardı. Dün ona yakındığım için almış olmalıydı. Ha bir de muzlu süt işi..

Dün işten çıkınca beni markete bırakabilir mi diye sormuştum böylece evde bitmiş olan muzlu süt stoğumu tazeleyebilirdim. Beni onaylayıp bekleyeceğini söyleyerek marketin önünde durduğunda ise hızlıca her zaman aldığım 24'lü sütlerden alarak arabaya geri döndüm.

"Yemek yemek yerine süt mü içiyorsun bunlar ne?" demişti tek kaşı kalkık halde elimdeki koliye bakarak.

"Seviyorum içmeyi. Hem işe de götüreceğim birer tane, öğlenleri yemek yemediğim için süt iyi gidiyor." işte bu sözün ertesi günü eczanede iki koli muzlu süt bulmuştum.

Bir şey demeden yolla ilgilenmeye devam etmişti, birkaç dakika sonra evime geldiğimizde ise teşekkür edip arabadan indim. Ben tamamen uzaklaşmadan önce ise siyah camı yarıya indirerek bağırdı.

"Yedi buçukta kapıda ol, bir dakika bile geç kalırsan beklemem."

Tamam anlamında başımı sallayıp eve girdim, ardından da son model mat siyah arabasının sesi ulaştı kulaklarıma. Pencereden bakıp gittiğini görünce perdelerimi çektim, ezber yaptıktan sonra güzel bir duş alıp uyuyacaktım. Aslında yeni bir diziye başlamak istiyordum ama Kim Taehyung tarafından haftaya sınava tabi tutulacak olmak gözümü korkuttuğundan el mecbur şekilde çalışacaktım.

Tabii maskesiz yüzü aklımdan çıkabilirse.

"..."

"X ilacı ve Y ilacının hem kutuları benzer hem de baş harfleri aynı, karıştırma."

"Reçetesiz gelenlere ilaç verme."

"Müşterilerle gereksiz samimiyete girme."

"..."

"Kasaya numarasını bırakanları umursama ve çöpe at."

Mavi kapaklı küçük defterin altıncı sayfasını açmış, sesli bir tekrar yapıyorken biraz olsun gelişmiş olmanın verdiği memnuniyetle sırıttım. Sanırım günlerdir ilk kez gülüyordum, fakat bu da uzun sürmemişti çünkü son okuduğum madde bana tuhaf gelmişti. Neden böyle bir şeyi yazma gereği duyduğunu anlayamamıştım, neden insanlar kasaya numaralarını bıraksın ki?

Fazla sorgulamamaya karar verip meraklı kişiliğimi susturduğumda duşa girdim, hızlıca yıkandıktan sonra uyumaktı amacım. Böylece sabah erken kalkmada bir problem yaşamayacaktım. Fakat işler umduğum gibi gitmemişti, banyoya girip suyu açtığımdan beri duymaya başladığım garip sesler ürkmeme neden olmuştu.

İlk başta umursamayıp güzelce yıkandıktan sonra sarıldığım sarı bornozumla birlikte odama gittim. Yine o garip, hırıltı benzeri sesleri duyuyordum fakat kafamı kötüye yormamaya çalışıp üstümü giyindim ve yorganımın altına girdim. Gözlerimi sıkı sıkıya kapatırken telefonumu da elime almıştım. Arayabileceğim bir tek şehrin işlevsiz polisleri varken telefona böylesine güvenmem ne kadar doğru bilmiyordum.