7.Bölüm

2.4K 122 18
                                    

Bana yaptığı şeyden sonra neden gelmişti şimdi beni almaya bile gelmeyen bir insan neden şimdi gözlerini gözlerime dikmiş bana bakıyordu hangi yüzle gözlerimden yaşlar süzülürken acıyla ona baktım.

"Neden geldin" gözlerindeki pişmanlık ve acıyla bana doğru yaklaştı elimi kaldırıp durdurdum.

"Yaklaşma yanıma" acı dolu bir sesle

"Efsun yapma böyle iki dakika ver bana konuşalım" dedi onun benimle konuşmaya hakkı yoktu hazır değildim.

"Ben acıdan uyuyamadığım geceler neredeysen oraya git Alaz" kafasını olumsuz anlamda sallayıp yanıma gelip oturdu ayağa kalkacakken kolumdan tutup durdurdu beni

"Olmaz Efsun seninle konuşmadan gitmem gidemem yalvarırım iki dakika ver bana" yalvaran gözlerle bana bakıyordu nasıl hayır diyecektim ben o bana ne kadar kıysa da ben ona kıyamıyordum işte.

"Dinliyorum" derim bir nefes alıp ellerimi ellerinin arasına aldı.

"Savaş anlatmış sana olanları biliyorsun Efsun yemin ederim ben mecburdum o şerefsiz ailemden kalan tek kişiyi de öldürecekti" acı dolu bir gülümsemeyle ona baktım.

"Senden beni ölüme gönderdin o yüzden"

"Deme öyle kurban olayım deme ben sana nasıl yaparım bunu biliyorum bir yolunu bulup seni asla vermemeliydim o şerefsize ama o an siktiğimin beyni durdu sanki"

"Sorun değil Alaz zaten herkes ilk önce benden vazgeçiyor senden vazgeçmişsin pekte sorun değil" yüzünde acı çeken bir ifadeyle bana baktı

"Yapma Efsun ben senden vazgeçmedim zorunda olmasam seni verirmiydim ben gel hadi evimize gidelim orda konuşuruz hallederiz her şeyi" alayla güldüm.

"Ben o eve gelmem Alaz en azından şuan gelemem lütfen git kafamı toplamaya ihtiyacım var" 

"Peki tamam gidiyorum ama bil ki sana kaldırdığı elini tek tek kıracağım canını yaktığı kadar canını yakacağım o herifin" 

"Benim canımı o yakmadı Alaz senin beni kendi ellerinle oraya göndermen yaktı benim için artık uğraşma " kafasını ağır ağır sallayıp ayağa kalktı yüzüme doğru eğilip anlımı uzunca öptü.

Alazın gitmesiyle Zeynep yanıma geldi 

"Kuzum siz konuşurken ben senin yatağını hazırladım hadi gel " Zeynep'in yardımıyla ayağa kalkıp odaya çıktık getirdiği pijamaları giyip yavaşça yatağa uzandım.

 Zeynep bir şey demeden beni yüz üstü çevirip tişörtümü yukarı sıyırdı sırtımda hissettiğim soğuklukla krem sürdüğünü anladım. Ağlamamak için dudaklarımı dişlerken Zeynep de bunu becerememiş gibi hıçkırarak ağlamaya başladı kendimi daha fazla tutamadım sessizce göz yaşlarım yanaklarımda süzüldü krem sürmeyi bitirince beni yavaşça öne çevirip bu sefer karnımı açtı gözlerim kapıya dönünce Savaş abinin kapının kenarından sessizce ağladığını gördüm içim paramparça oldu o an benimle göz göze gelince göz yaşlarını silip sessizce gitti.

Zeynep krem sürme işini bitirip ellerini yıkayıp tekrar yanıma geldi.

"Seninle uyumamı istermisin ?" kafamı sallayıp ona yer açtım yanıma uzanıp bir anne gibi saçlarımı yavaşça okşadı.

"Bunların hepsi geçecek biliyorsun dimi beraber atlatacağız her şeyi. Ben , Savaş ne kadar sinirli olsan da Alaz hep yanında olacağız "

"Ben bilmiyorum Zeynep Alazın geçmişte yaşadıkları çok ağır evet ama beni öylece göndermesini hazmedemiyorum bu canımı o kadar yakıyor ki her şeyi geçtim beni almaya kendi gelseydi ben yine affederdim ki onu " 

EFLAZ (Tamamlandı) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin