Çalıp duran telefon sesiyle gözlerimi araladım. Alaz hala uyuyordu hafif sarsıp ona seslendim.
"Alaz uyan telefonun çalıyor" yavaşça gözlerini aralayıp uykulu gözlere bana baktı.
"Ne oldu güzelim" susan telefonu tekrar çalmaya başladı.
"Telefonun çalıyor ısrarla bak istersen" anlıma bir öpücük kondurup yataktan kalktı telefonu alıp odadan çıkınca bende yataktan çıktım. Aşağıdan gelen bağırış sesiyle telaşla odadan çıkıp aşağı indim.
Alaz arkası dönük telefonda birine bağırıyordu duyduğum şeyle beynimden aşağı kaynar sular döküldü adeta.
"Hayır dedim savaş Efsuna şuan Efsuna böyle bir şeyi söyleyemezsin"
"Ne diyeceksin lan yıllarca seni kandırmışlar aslında ben senin abinim mi?"
Yavaşça arkasını dönünce göz göze geldik gözümden akan yaşlarla Alaza baktım. Böyle bir şey olamazdı dimi ben savaş abiye kardeş olamazdım. Alaz yanıma doğru gelip
"Böyle öğrenmeni istemezdim Efsun" dedi kafamı deli gibi sağa sola salladım.
"Böyle bir şeyin olması imkansız ben Savaş abiyle kardeş olamam imkansız bu ben" beni kollarının arasına alıp sakinleştirmeye çalıştı.
"şşş sakin ol güzelim lütfen anlatacağım sana her şeyi" hızlıca kollarında çıktım.
"Gerçek diye bir şey yok yalan söylüyorsun Savaş abiyi çağır buraya hemen" deyip hıçkırdım.
"Tamam güzelim arıyorum şimdi sakin ol lütfen gel otur şöyle" kafayı yiyecektim yıllarca ben başkasına mı anne baba demiştim bu yaşadığım şeyleri boşu boşuna mı yaşamıştım yıllarca bir hiç uğruna mı dayak yiyip acılar çekmiştim imkansızdı böyle bir şey.
Kafamı ellerimin arasına alıp sessizce akıttım göz yaşlarımı. Aradan geçen 10 dakikanın ardından kapı çaldı.
Kafamı ellerimin arasından çekip bakışlarımı ruhsuz bir şekilde kapıya çevirdim. Zeynep'le Savaş abi gelmişti. Savaş abi hızlı adımlarla yanıma gelip önümde eğildi onunda gözleri dolu doluydu.
"Efsun iyi misin abim" duygudan yoksun bakışlarımı etrafta gezdirdim Zeynep gözlerindeki yaşlarla Alazda endişeyle bana bakıyordu.
"Doğrumu biz" yavaşça yutkunup devam ettim "Biz kardeş miyiz? sen benim abim misin?".
Gözünden akan bir damla yaşla kafasını salladı.
"Doğru kardeşim ben senin abinim" kafamı sağ sola sallayıp sessizce fısıldadım.
"Bu imkansız ben anlamıyorum nasıl ya nasıl" sonlara doğru sesim yükselirken bu olanlara anlam veremiyordum.
"Ben yıllarca bir yalanın içinde mi yaşadım ben boşu boşuna mı o evde yıllarca acı çektim" Savaş abi ellerimi tutup derin bir nefes aldı.
"Biliyorum inanması zor geliyor çok zor ama yemin ederim seni aradık biz yıllarca aradık hemde ama kader bizi bir araya getirdi" derince bir nefes aldım.
"Anlat bana o zaman nasıl oldu bu olanlar" yavaşça yerden kalkıp yanıma oturdu.
"Babamla Ekrem şerefsizi eskiden ortaklardı o zamanlar annem sana 9 aylık hamileydi doğumuna çok az bir süre kalmıştı" derin bir nefes alıp sözlerine devam etti.
"Ekrem de annen diye bildiğin Nurgül'le evliydi ama şerefsiz anneme aşıktı." şaşkınlıkla gözlerim irice açıldı evliyken başkasına üstelik evli olan hamile bir kadına aşık olmak nasıl bir iğrençlikti bu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EFLAZ (Tamamlandı)
ChickLit"Tamam vereceğim sana Efsunu " gözlerimden yaşlar akarken hayal kırıklığıyla Alaza baktım bana bunu nasıl yapar nasıl beni bile bile o cehenneme gönderir neler yaşadığımı neler yaşayacağımı bile bile nasıl yapar bunu. "Beni geri mi gönderiyorsun ken...
