EFLAZ (Tamamlandı)

8.Bölüm

Arabadan inip ağlayarak gittiğim bu eve şimdi yüzümde tebessümle giriyordum.
Alazın ben gönderişini biliyorum ki bir ömür unutamayacaktım o giderken ki çaresizliğimi kalbimin kırıklığımı ama onsuz da yapamazdım kısacık zamanda yer etmişti kalbimde.

"Efsun sana diyorum güzelim" Alazın sesiyle irkilip ona döndüm

"Kusura bakma dalmışım ne dedin" önüme gelip elini yanağıma koydu.

"Neden bu kadar dalgınsın küçüğüm bir sorun mu var?" kafamı olumsuz anlamda salladım.

"Sadece buradan gidişim aklıma geldi ağlayarak çıktığım eve mutlu bir şekilde geri geldim" Alaz elleriyle saçlarımı okşayıp anlımı öptü.

"Biliyorum beni hala içinde affedemediğini ben bile kendimi affedemiyorken senden bunu bekleyemem ama bil ki çok pişmanım Efsun seni kendi ellerimle o şerefsize vermek benim için ölüm gibiydi binlerce kez özür dilerim senden" o anlar tekrar aklıma gelince gözlerimden yaşlar durmaksızın akmaya başladı. Alaz göz yaşlarımı iki gözümü de öptü.

"Şu gözünden akan yaşlar canımı çok yakıyor neden böyle Efsun ne yapıyorsun sen bana" deyip dudaklarıma küçük bir öpücük kondurup kafasını boynuma yaklaştırdı. Birisi şu adama beni aniden öpmesi konusunda uyarsın artık yoksa kalbim duracak. Bedenim öpücüğüyle titrerken düşmemek için kaslı kollarına tutundum.

"Alaz" diye mırıldandım mayışmış bir sesle.
Boynuma minik öpücükler kondururken

"Hımm" diye mırıldandı

"Alaz uzaklaş Sedef evde" dedim bizi böyle görürse utançtan bir daha yüzüne bakamazdım. Alaz boynuma son kez sesli bir öpücük bırakıp geriye çekildi. Elimi tutup beni odaya çıkardı. Neden odaya çıktığımızı anlamayarak Alaza baktım yatağa oturup beni de önüne oturttu

"Alaz ne yapıyorsun?" burnunu saçlarıma daldırıp uzunca bir süre konuşmadan kokladı. Derince yutkunup ne yaptığını anlamaya çalıştım kalbim hızla atarken heyecandan soğuk soğul terlediğimi hissettim. Tişörtümün eteklerinde hissettiğim elle gerildim.

"Alaz" diye adeta nefes nefese konuştum

"Korkma bir şey yapmayacağım sadece izin ver bana" dedi tedirginlik kafamı salladım.
Yavaşça tişörtümü başımdan çıkarttı. Heyecandan ellerim titrerken nefes almayı unuttum onun önünde sadece sütyenle olma düşüncesi kalbimi yerinden çıkartacaktı . Odada ikimizin nefes seslerinden başka ses yoktu. Sırtımda gezinen sıcak elleri beni iyice gereken omuzumda hissettiğim dudakları nefesimi kesti. Omuzuma yavaş yavaş öpücükler koyarken boğuk sesiyle konuştu

"Kokun, yumuşacık tenin beni mahvediyor Efsun" deyip öpücükler aşağı doğru kaydı geçmeye yüz tutan izlerimi öptüğünü anlayınca gözlerimin dolmasına engel olamadım.

"Bazı yaralar öpünce de geçmez biliyorum küçük kızım ben senin yaralarını sevgimle saracağım" sıcak dudaklarını sırtımdan çekip beni öne doğru çevirdi göz yaşlarımı silip kalbimin üzerini öptü.

"Bir gün buranın sahibi olacağım Efsun ve o gün geldiğinde benden gitmek istesen de seni göndermem" gözlerimi gözlerine çevirip dudaklarımı kulağına doğru yaklaştırıp.

"sen ilk gördüğüm andan beri sen zaten oranın sahibisin Alaz" diye fısıldadım.

Hızlıca beni kendine çekip dudaklarıma yapıştı. Üst dudağımı hırsla emerken bende onu taklit edip alt dudağını emdim nefes almak için dudaklarımı aralayınca dil dilime dolandı ağzımdan çıkan inlemeye engel olamadım son bir kez alt dudağımı emip nefes nefese birbirimizden ayrıldık anlını alnıma dayayıp gözlerini kapattı.