Chapter 12: Hell Day
Anghelika's POV
Time check: 4:30 in the afternoon. Inihahanda na ni Ace yung mga pagkaen na niluto nia kanina.
And, lahat nang mata namen nakabantay sakanya. Kase delikadong mawala sia sa paningin namen.
Ngayon namn pinag-iisipan namen kung titikman namen yung food na niluto nia baka kase may lason. Aish, bahala na nga. Isusubo ko na sana yung pag kaen kaso-- "Anghelika! Ano gagawin mo?" Tanong saken ni Kylie.
"Titikman lang. Baka kase mamaya may lason mamatay pa yung mga magulang nia." Sabe ko kanila isusubo ko sana pero may pumigil na namn saken-- "At sa tingin mo gagawin nia yun sa mga magulang nia?" Sabe namn ni Carla, na napatigil ako.
"M-malay mo?" Sabe ko sakanya at tinikman na yung pag kaen. Wala namang kakaibang lasa. Wala din namn akong nararamdaman na kakaiba. Baka nga wala.. "Ano? Anong lasa? May lason?" Sunod-sunod na tanong ni Yani, at umiling lang ako.
"Sabe sayo eh. Tsk." Sabe namn ni Carla. Oo na, sorry na. Tss. "Oh? Asan na yung binabantayan naten diba?" Pagpaparamdam namn ni Ishi, ongaa. Shonga talaga. Kaya tumakbo na kami sa kusina at nakita namen si Ace para siang may nilalagay na kung ano sa inumin eh.
Pagkatapos nia iyong lagyan nilagay nia na sa lamesa kung saan nakaupo yung nanay at tatay nia. Sabe na eh.. "Ano to ngayon?" Sabe ko kay Carla at sia namn ngayon napatahimik.
Kaya agad-agad na lang namen pinaltan nang bagong juice yung inumin nila, at tinapon na namen yung may lason kanina.
After ilang minuto dumating na din yung mga magulang nia, kaya nagbeso beso muna kami sakanila. Kiniss namn ni Ace yung nanay at tatay nia seimpre sa cheeks lang, na ikinagulat nang magulang nia.
"Ma, Pa, pwedeng magovernight muna yung mga kaibigan ko dito?" Pagpapaalam nia sa mga magulang nia na sinang-ayunan namn nila.
"And, about yesterday and kanina, bad mood lang siguro and pagod kaya ganun na lang yung naging pakikitungo ko sainyo, Mianhe." Pagpapatawad nia sa mga magulang nia. Plastic, that's the one word to describe him. Ang galing niang actor infairness. *inserts poker face here.*
Pagkatapos nang kadramahan nang pamilya kumaen na kami. Kain, kain, kain.
Eto na yung parte na pinakahihintay ni Ace ang inumin nang mga magulang nia yung juice na akala nia na may lason pa.
Nang ininom na nang parents nia yung juice naguguluhan na sia kung baket parang walang bisa sa kanila yung lason na nilagay nia.
"May nararamdaman po ba kayong kakaiba?" Tanong ni Ace sa mga magulang nia. "Anak, Anong ibig mong sabihin? Wala namn." Tanong namn nang mga magulang nia.
BINABASA MO ANG
Angel in His Eyes
Random"Love is just a word, a simple word, where people are becoming stupid because they're waiting for no reason. Love is nothing, there's no important in loving. You can live without love and you can live without loving someone." -Ace Masabe pa kaya nia...
