trouble! series: delayed distress [les panic] ✓

47

  Gözlerim yarı açık bir şekilde tavanı izliyordum. Aslında ne zaman uyandığımı ben de hatırlamıyorum ama bilincim yeni yeni yerine geldiğinde sol elimle gözlerimi ovuşturarak yattığım yatakta oturur pozisyona geldim. 

  Bir dakika.

  Ben neredeyim?

  Yeni yeni açtığım gözlerimle etrafıma baktım, sadece en son bir adam tarafından kucaklanarak yatağa bırakıldığımı hatırlıyordum. Ve.. Kafama balyozla vurulmuş gibi hissediyordum. O derece bir ağrı vardı.

  Oda kapkaranlıktı ve aşağıdan müzik sesleri geliyordu, anlaşılan odaya getirildikten birkaç saat sonra uyanmıştım. Ama bir sorun vardı. Beni buraya getiren adam neredeydi? 

  Of.. Oda karanlık olduğu için hiçbir şey de göremiyordum ki.

  Ve o anda aklıma en önce yapmam gereken şey geldi. Elimle üstümü yokladım ve çıplak olmadığımda emin oldum. Yani sanmıyordum ama sonuçta beni buraya getiren nihayetinde yabancı biriydi ve ister istemez aklımda o düşünce oluşuyordu.

  Tamam, kıyafetlerim yerinde duruyordu. Sırada telefonumu bulmak vardı. 

  Tanrım.. Bizimkilerle oturduğumuz yerde, koltuğun üstünde kalmıştı. Çantamın içinde yani. Ayağa kalkarak elimle yataktan destek aldım ve ellerimi duvarlara sürterek ışık düğmesini bulmaya çalıştım. Kapının oraya kadar gelmiştim ki buldum, hemen kapının yanındaydı.

  Oda birden aydınlandı. Bir kez daha rahatlamıştım, öyle düşündüğüm gibi yanımda yatan biri yoktu ama yatağın yanındaki şifonyerin üstünde bir ilaç kutusu ve kutunun üzerine yapıştırılmış bir not, ve onların yanında da bir bardak su vardı.

  Odada ilerleyerek ilaç kutunu elime aldım, baş ve mide ağrısına iyi gelen bir ilaçtı bu. Yani kutunun arkasında yazanlardan çıkarımım bu yöndeydi.

  Notta ise şunlar yazıyordu,

'Lisa adındaki arkadaşına seni yukarıdaki odalardan birine çıkardığımı söyledim, ve umarım ilaçlar miden ve başın için yararlı olur.'

  Yüzümde histerik bir gülümseme oluşmuştu. Kutuyu açıp paketten bir hap çıkardım ve suyla birlikte yuttum. Vücuduma bir titreme gelmişti.

  Üzerimi silkeleyerek yatağı onardıktan sonra kapının kulpunu çevirerek koridora çıktım. Etrafıma kısa bir süre bakındıktan sonra sol taraftaki merdivenlerin aşağısının bara çıktığını görebilmiştim. Kapıyı kapatıp merdivenlere doğru yürüdüm.

  Ama keşke yürümeseydim.

  Veya uyumaya devam etseydim.

  Çünkü belki de o zaman sevgilimi başka bir kız ile öpüşürken görmezdim.