Φίλοι με εγγύηση

Κεφάλαιο 7

Η Ρωξάνη στενοχωρημένη απολυμαίνει τα χέρια της, φορά την στολή και ξεκινά το χειρουργείο. - Δώστε μου νυστέρι. Τώρα το ψαλίδι. Βαμβάκι. Την λαβίδα. Οι σφυγμοί του είναι κανονικοί; Οι παλμοί του; -

Μόνο αυτά επαναλάμβανε συνέχεια. Το άγχος της για πρώτη φορά την είχε κυριεύσει τόσο πολύ. Έφτασε ο Αλέξης και η μητέρα του η Λία στο νοσοκομείο.

Α: Πού είναι ο πατέρας μου; 

Σ: Συγγνώμη κύριε, τον κ.Αλεξίου εννοείται; 

Α: Ναι σε ποιο δωμάτιο είναι; 

Σ: Βρίσκεται στο χειρουργείο. Η κατάστασή του είναι κρίσιμη. Το χειρουργείο θα πάρει αρκετή ώρα. Ηρεμήστε. Βρίσκεται σε πολύ καλά χέρια.

Α: Ποιος είναι υπεύθυνος για το χειρουργείο του; 

Σ: Η κυρία Μεταξοπούλου. Θα κάνει ότι καλύτερο μπορεί με την ομάδα της. Μέχρι στιγμής δεν έχουμε ενημερωθεί. Μην ανησυχείτε. 

Α: Ποια; Ποια Μεταξοπούλου; Εννοείται την Ρωξάνη; 

Σ: Ναι. Όπως ενημερώθηκα είστε και οικογενειακός φίλος. Με συγχωρείτε πρέπει να φύγω. Εύχομαι σύντομα να έχουμε καλά νέα. 

Λ: Τι σου είπε η νοσοκόμα αγόρι μου; Που είναι ο πατέρας σου; 

Α: Μάνα...Είναι στο χειρουργείο..

Λ: Τι; Σε ποιο χειρουργείο αγόρι μου; 

Α: Μάνα ηρέμησε. Τον χειρουργεί η Ρωξάνη. Σίγουρα όλα θα πάνε μια χαρά. 

Λ: Η Ρωξάνη; Η δική μας Ρωξάνη; Το κοριτσάκι μας;

Α: Ναι μάνα η Ρωξάνη. Για αυτό ηρέμησε. 

Λ: Πότε ήρθε στην Ελλάδα; Δεν ήταν στην Γαλλία; 

Α: Αυτά θα μας τα πει μετά. Τώρα πρέπει να περιμένουμε. 

Μετά από πάρα πολλές ώρες η Ρωξάνη βγαίνει από το χειρουργείο. Οδηγούν τον κ.Χρήστο στο δωμάτιό του. Η Ρωξάνη συναντά επιτέλους μετά από τόσα χρόνια τον Αλέξανδρο. Προσπάθησε να μείνει ψύχραιμη και να του εξηγήσει την κατάσταση.

Α: Ρωξάνη. Επιτέλους! Πες μου ότι είναι καλά ο πατέρας μου...

Ρ: Αλέξανδρε, κυρία Λία...καλύτερα να συζητήσουμε στο γραφείο μου. Ακολουθήστε με.

Λ: Κοπέλα μου...Γιατί δεν μας είπες ότι γύρισες στην Ελλάδα; 

Ρ: Κυρία Λία, θα σας μιλήσω αργότερα για αυτά. 

Α: Όντως να μας μιλήσεις. Έχεις να μου δώσεις εξηγήσεις.

Ρ: Παρακαλώ καθίστε. Ο κύριος Χρήστος ήρθε εδώ με επεισοδιακό εγκεφαλικό. Μας είπαν ότι τον βρήκαν περαστικοί στον δρόμο να το παθαίνει καθώς περπατούσε. Έπαθε έντονη εγκεφαλική αιμορραγία  για αυτό κιόλας χρειάστηκε την εγχείρηση. Τον ανέλαβα πλήρως εγώ. Θα τον παρακολουθούμε στενά το τελευταίο 48ωρο. Η κατάστασή του είναι πολύ κρίσιμη. Ίσως χρειαστεί κάποιου είδους μεταμόσχευσης εάν δεν συνέλθει μέχρι τις επόμενες 72 ώρες. 

Α: Δηλαδή θα πεθάνει ο πατέρας μου; 

Ρ: Αυτό δεν το γνωρίζει κανένας Αλέξανδρε. Στο δικό του το χέρι είναι τώρα. Έκανα ότι καλύτερο μπορούσα. Ο καιρός θα δείξει. Θα πρέπει να περιμένουμε. 

Λ: Κορίτσι μου σε ευχαριστούμε για όσα έκανες. Για να τον ανέλαβες εσύ, σίγουρα θα γίνει καλά. 

Ρ: Αυτό εύχομαι και εγώ κυρία Λία. Το ελπίζουμε..Πηγαίνετε να ξεκουραστείτε. Εάν γίνει κάτι θα σας ειδοποιήσουμε.

Λ: Εγώ θα φύγω. Να πάω να φέρω τα πράγματα του Χρήστου. Αλέξανδρε εσύ μείνε εδώ. Θα πάρω ταξί.

Α: Εντάξει μάνα.

Αφού η κυρία Λία φεύγει πολλές ματιές πλημμυρίζουν τον χώρο.

Α: Γιατί δεν τηλεφώνησες; Έστω και για μία φορά..

Ρ: Πιστεύεις πως είναι η κατάλληλη στιγμή να το συζητήσουμε; 

Α: Η Γαλλία πως είναι; Από ότι ξέρω έχει τέλεια φαγητά..

Ρ: Αλέξανδρε. Δεν έχω όρεξη να μπω σε τέτοια διαδικασία να σου εξηγήσω το οτιδήποτε. Εσύ με αγνόησες τελείως. Σου έστειλα πόσα μηνύματα και εσύ τίποτα. 

Α: Μα τι είναι αυτά που λες; Δεν πήρα κανένα μήνυμα από εσένα...

Ρ: Μην μου λες ψέματα Αλέξανδρε. Αφού μου είπες να σταματήσω την κάθε επικοινωνία μαζί σου.Μου είπες ότι είχες κοπέλα και δεν ήθελες κάποιο εμπόδιο στην σχέση σου.

Α: Τι; Αποκλείεται. Δεν έλαβα κανένα μήνυμά σου. Και αν τα έβλεπα σίγουρα δεν θα σου απαντούσα έτσι. 

Ρ: Τότε ποιος μου απαντούσε; 

Α: Δεν ξέρω ίσως....

Ρ: Τι ίσως Αλέξανδρε..;

Α: Όχι!Δεν είναι δυνατόν.

Ρ: Τι έγινε; 

Α: Πρέπει να σου πω κάτι για το τι έκανα στην Ιταλία. Σίγουρα θα έχει κάποια σχέση με τα μηνύματά σου που δεν έπαιρνα.