Φίλοι με εγγύηση

Κεφάλαιο 5

Την επόμενη μέρα..Ξυπνούν και οι δύο φίλες νωρίς το πρωί. Δεν είχε προλάβει να ξημερώσει. Γύρω στις 6:15 πήραν ένα βιαστικό πρωινό, ετοιμάστηκαν και έφυγαν για το νοσοκομείο. Σχεδόν αμίλητες και οι δύο. Δεν ήθελαν να τοποθετηθούν και να ξανασυζητήσουν πάλι τα χθεσινοβραδινά. Πήραν το αυτοκίνητο και πήγαν στο νοσοκομείο. Σε λίγη ώρα θα έπρεπε να ετοιμαστούν για ένα σοβαρό χειρουργείο. Δεν είναι και πολύ ευχάριστο να χειρουργείς ένα 7χρονο παιδί που έχει καρκίνο. Να κρέμεται η ζωή του από αυτό το χειρουργείο. Από το δικό σου χέρι. Ένα λάθος, και χάνεται έτσι μια  νέα ψυχή. 

Ο Αλέξανδρος είναι πρωινός τύπος. Σηκώθηκε φόρεσε τα αθλητικά του και πήγε για τρέξιμο. Στις 9 θα έπρεπε να είναι στα γυρίσματα της σειράς. Γύρισε στο ξενοδοχείο μετά από ένα 45λεπτο τρέξιμο, κάνει ένα γρήγορο μπάνιο και με αεράτη διάθεση παίρνει τον δρόμο για τα γυρίσματα. Φτάνοντας εκεί συνάντησε την Έλενα, εκείνη την κοπέλα που στην πρώτη τους συνάντηση δεν σταμάτησε να τον ρωτά προσωπικές ερωτήσεις. 

Ε: Ωωωω! Καλημέρα Άλεξ. Τι βλέπω; Είσαι στα κέφια σου σήμερα; 

Α: Καλημέρα Έλενα. Μια συνηθισμένη μέρα στην δουλειά θα έλεγα.Εσένα σε βλέπω μες την τρελή χαρά!

Ε: Αχ ναι; Ίσως γιατί είμαι! Έμαθα πως στο τέλος της σειράς θα πάμε ένα ταξίδι όλοι μαζί οπότε θα ήταν χαρά μου να έρθουμε όσο πιο κοντά μπορούμε...

Η Έλενα έτοιμη να τον κατασπαράξει, άρχισε να τον πλησιάζει. Έτοιμη για την πρώτη κίνηση. Ο Άλεξ μόλις είδε τις προθέσεις της, την απομάκρυνε ευγενικά.

Α: Νομίζω πως πρέπει να πάμε να ξεκινήσουμε το γύρισμα.

Ε: Μάλιστα...Θα ξαναβρεθούμε πάντως τόσο κοντά..

Ο Αλέξανδρος με ένα ευγενικό αλλά παράλληλα ειρωνικό και απομακρυσμένο ύφος την έδιωξε. Πάλι καλά που δεν έχουν πολλές σκηνές μαζί, ευχήθηκε.

Η Ρωξάνη έπρεπε να βοηθήσει την ζωή ενός παιδιού. Μέσα στο χειρουργείο για πάνω από 2:30 ώρες προσπαθούσε να πετύχει αυτή την δύσκολη στιγμή να την μετατρέψει σε χαρούμενη για τον μικρό Λάμπρο. Όταν βγήκε έξω από την αίθουσα του χειρουργείου πήγε με σοβαρό βλέμμα στους γονείς του μικρού παιδιού, τον κύριο και την κυρία Ζαφειρίου. 

Κύριος Ζαφειρίου: Τι έγινε γιατρέ Μεταξοπούλου; Είναι καλά το παιδί μας;

Και οι δύο με δάκρυα στα μάτια περίμεναν να ακούσουν την γιατρό.

Ρ: Ο Λάμπρος μας είναι ένα δυνατό παιδί αλλά...

Κυρία Ζαφειρίου: Τι αλλά γιατρέ;

Ρ: Αλλά τελικά αποδείχτηκε πιο δυνατός από όσο νομίζαμε. Η εγχείρηση πήγε εξαιρετικά. Σε μία εβδομάδα το πολύ θα μπορεί να επιστρέψει σπίτι χωρίς κανένας κίνδυνο.

Κύριος και κυρία Ζαφειρίου: Ωχ! Δόξα τω Θεό γιατρέ μου! Να είστε καλά! Σώσατε το παιδί μας.

Ο Αλέξανδρος από την άλλη μεριά δεν φαινόταν να χαίρεται τόσο πολύ το πρώτο επεισόδιο. Η Έλενα τον πλησίαζε συνεχώς με κάθε ευκαιρία και λίγο έμενε καμιά φορά να τον φιλήσει. Μόλις σταμάτησαν για ένα μικρό διάλειμμα πήγε κατευθείαν στο καμαρίνι του. Προσπάθησε να  ξεφύγει από την καινούργια κατάκτησή του αλλά μάταια. Αυτή βρισκόταν ήδη εκεί.

Α: Τι κάνεις εδώ κοπέλα μου;

Ε: Αχ πόσο ωραία με αποκάλεσες. Κοπέλα σου; Μένει μόνο να γίνει επίσημο.

Α: Δεν ξέρω ποιες είναι οι διαθέσεις σου. Εγώ έχω έρθει ξεκάθαρα για δουλειά. Δεν έχω κάποιο ενδιαφέρον, και αν είχα δεν θα ήσουν σίγουρα εσύ. Φύγε τώρα από εδώ και άφησέ με ήσυχο. Από την πρώτη μέρα που με είδες με κυνηγάς. Σταμάτησέ το εδώ, γιατί δεν φαντάζεσαι τι μπορώ να σου κάνω..

Η Έλενα έφυγε με το βλέμμα κατεβασμένο. Φάνηκε η ντροπή της. Άραγε από πού το είχε πάρει αυτό το θάρρος;