tanrım, beni neden yarattın. tanrım, beni neden böyle aciz, böyle bitkin, böyle kaburga kemikleri kalp kırıklarına karışmış biri olarak yarattın. tanrım, saçlarım neden kısa. tanrım, ellerim neden çirkin. tanrım. tanrım, benim göğsüm neden yara. nedir bu boğazımda varlığı yer edinmiş yumru. neden göz altlarım bu gece kadar kara. bakışlarımdaki zehir kimin katili olacak. tanrım, sen neredesin. ben bazen boşluğa bağırıyormuş gibi hissediyorumda seninle konuşurken. bana hiç yardımcı olmuyorsun. bana hiç varmış gibi hissettirmiyorsun. tanrım, neden bana sarılmıyorsun. hayat okulundaki sınavı geçemiyor muyum. beni neden yanına almıyorsun. ben okumak istemiyorum artık. sınıfta kalmak hiç umrumda değil. tanrım, beni yanına al. tanrım, bana sarıl. tanrım, bilmelisin ki sen çok iyi bir öğretmendin, ben ise haylaz bir öğrenci. tanrım, beni öldür. zaten hiç yaşatmadın.
ondörtmayıs-
ŞİMDİ OKUDUĞUN
birileri ve gürültüleri
Poesíagittikçe daha yabancısın anlayacağın, gittikçe daha az evindesin. instagram-twitter | @nerossable
